Η Αποτυχημένη «Δίκαιη Μετάβαση» στις Πρώην Λιγνιτικές Περιοχές και το «Πρότυπο …Χαρτοβασίλειο»

Στην Ελλάδα φαίνεται πως ο στόχος μας δεν είναι να αναπτύξουμε τις ενδογενείς μας παραγωγικές δυνατότητες ώστε να καλύψουμε τις ανάγκες μας αλλά να αποδείξουμε στον κόσμο – και πρωτίστως στον εαυτό μας – ότι μπορούμε να βρεθούμε, από τη μια στιγμή στην άλλη, «από τα αλώνια στα σαλόνια». Και, φυσικά, αποτυγχάνουμε γιατί ούτε την κατάλληλη υποδομή και προετοιμασία έχουμε διασφαλίσει ούτε, στην πραγματικότητα, εξυπηρετούμε κάποιο ουσιαστικό μας συμφέρον, εκτός, ίσως, από το να αποδείξει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία ότι διαφέρει από τις προηγούμενες, καθώς – αυτή μόνη, υποτίθεται – φέρνει την «πρόοδο», τον «εκσυγχρονισμό» ή, πιο πρόσφατα, «την πράσινη μετάβαση» και, μάλιστα, «πρωτοπορώντας σε όλη την Ευρώπη». Κάπως έτσι φαίνεται να διαψεύδεται μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια το όραμα για τη «Δίκαιη Μετάβαση» στις λιγνιτικές περιοχές της χώρας (Δυτική Μακεδονία και Αρκαδία). Φιλόδοξες και μεγάλες επενδύσεις ιδίως στον χώρο των ΑΠΕ, του υδρογόνου και των σπάνιων γαιών μένουν στα χαρτιά