Σχόλιο

Αμερικανική Κυριαρχία

Αμερικανική Κυριαρχία

Τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας στον Ευρωπαϊκό Νότο, με επίκεντρο την Ελλάδα, που σχετίζονται με την ενέργεια και όχι μόνο, πρέπει να μετέφεραν ένα ισχυρό μήνυμα στην υπόλοιπη Ευρώπη για το πώς η Ουάσινγκτον εννοεί την ευρύτερη πολιτικό -οικονομική σχέση της με την ΕΕ. Αποτέλεσμα της λεόντειας συμφωνίας, εις βάρος της ΕΕ, που συνήφθη μεταξύ του Προέδρου Τραμπ και της ατυχήσασας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στις 28 Ιουλίου στην Σκοτία. Να υπενθυμίσουμε ότι μεταξύ άλλων η εν λόγω συμφωνία προβλέπει την εισαγωγή από κράτη μέλη της ΕΕ αμερικανικού πετρελαίου και LNG συνολικής αξίας $ 750 εκ. μέχρι το 2028 με αντάλλαγμα την προνομιακή δασμολόγηση (στο 15%) ευρωπαϊκών προϊόντων που θα εισάγονται στις ΗΠΑ - ενώ για τα αμερικανικά προϊόντα που θα εισάγονται στις χώρες της ΕΕ θα ισχύουν οι υπάρχοντες χαμηλοί ή και μηδενικοί δασμοί. Με άλλα λόγια, η Ευρώπη αυξάνει κατακόρυφα την ενεργειακή της εξάρτηση από τις ΗΠΑ, απ’ οπου θα εισάγει πλέον το 50-55% των συνολικών εισαγωγών ενεργειακών πρώτων υλών και προϊόντων, που σήμερα φθάνουν τα € 375.9 δισεκ. τον χρόνο

Βλέποντας και Κάνοντας

Βλέποντας και Κάνοντας

Είναι πολύ πιθανό, η αποκάλυψη από τον διευθύνοντα σύμβουλο της Helleniq Energy, Ανδρέα Σιάμισιη, ότι η κοινοπραξία της εταιρείας με την ExxonMobil δεν θα προχωρήσει στη λήψη της τελικής επενδυτικής απόφασης για ερευνητικές γεωτρήσεις Νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου, να συνδέεται ευθέως -τολμάμε να γράψουμε στο energia.gr - με την εκκρεμότητα που λύνεται σήμερα, Τετάρτη, 10 Σεπτεμβρίου, στις πέντε το απόγευμα. Τότε θα γίνει η παραλαβή των φακέλων υποβολής ενδιαφέροντος για το διεθνή διαγωνισμό που έχει προκηρύξει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για έρευνες υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες αυτές περιοχές. Η απόφαση μετατίθεται για το 2027, στην καλύτερη περίπτωση, αναφορικά με το θαλασσοτεμάχιο, «Νοτιοδυτικά της Κρήτης». Επισήμως, η αναβολή της απόφασης για ερευνητικές γεωτρήσεις οφείλεται στο γεγονός ότι η Exxon έχει μετατοπίσει πρόσκαιρα (;) το ενδιαφέρον της σε περιοχές της Κύπρου και της Αιγύπτου, όπου έχουν γίνει μεγάλες ανακαλύψεις φυσικού αερίου και όπου η εταιρεία  -υποτίθεται- προσβλέπει σε άμεσα αποτελέσματα, αντί για τις παραχωρήσεις στην Κρήτη και στην Πελοπόννησο που ακόμη και αν ευοδωθούν δεν θα μπορούν να γίνουν εκμεταλλεύσιμες παρά μετά τουλάχιστον 5 χρόνια. 

Ο Γόρδιος Δεσμός της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου

Ο Γόρδιος Δεσμός της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου

Όλα τα έργα που αναφέρονται στις διεθνείς ηλεκτρικές διασυνδέσεις είναι εξ ορισμού δύσκολα στην σύλληψη τους, την χρηματοδότησή τους και, τελικά, στην κατασκευή τους. Επιπλέον, πρέπει να λάβουν υπ’.όψη τους τον πολιτικό παράγοντα αφού, στην καλύτερη περίπτωση, εμπλέκονται δύο χώρες, τις οποίες ενώνει η ηλεκτρική διασύνδεση, στην χειρότερη τρεις ή και περισσότερες, ιδίως εάν η διασύνδεση διέρχεται μέσα από διεθνή ύδατα και διαφιλονικούμενες ΑΟΖ. Έτσι και στην περίπτωση της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου το πολιτικό και χρηματοδοτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο εξελίχθηκε το έργο διαχρονικά- υπενθυμίζουμε ότι η σχεδίαση του έργου ξεκίνησε από την Κυπριακή εταιρεία EuroAsia Interconnector το 2010- ήταν εξ ορισμού σύνθετο και απαιτητικό, τόσο από τεχνικής και ρυθμιστικής πλευράς όσο και σε πολιτικό επίπεδο

Θα Καταφέρει να Επανακάμψει η Κυβέρνηση Μετά την ΔΕΘ;

Θα Καταφέρει να Επανακάμψει η Κυβέρνηση Μετά την ΔΕΘ;

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει για το κλείδωμα των μέτρων που θα ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του  το ερχόμενο Σάββατο στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με πληροφορίες αυτά θα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων φοροελαφρύνσεις για την παραμελημένη τα τελευταία χρόνια μεσαία τάξη, τις οικογένειες με παιδιά καθώς και άλλες κατηγορίες που έχουν επιβαρυνθεί τα τελευταία χρόνια. Στο επίκεντρο θα βρεθεί η μεσαία τάξη, οι ένστολοι, οι συνταξιούχοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που εδώ και  χρόνια βρέθηκαν παγιδευμένοι στη μέγγενη της υπερφορολόγησης αλλά  και των τεκμηρίων. Και το ερώτημα είναι αν αυτές οι παρεμβάσεις θα καταφέρουν να αναστρέψουν την πτωτική πορεία της κυβέρνησης ή έστω να της δώσουν μια ελπίδα επανεκκίνησης.

Έρευνες Υδρογονανθράκων: Ο Διάβολος Κρύβεται στη Μη Ανακήρυξη ΑΟΖ και τη Μη Δημοσίευση Χαρτών

Έρευνες Υδρογονανθράκων: Ο Διάβολος Κρύβεται στη Μη Ανακήρυξη ΑΟΖ και τη Μη Δημοσίευση Χαρτών

Ως γνωστόν, στις 10 Σεπτεμβρίου 2025 λήγει η προθεσμία υποβολής δεσμευτικών προσφορών στον διεθνή διαγωνισμό στον οποίο συμπεριλαμβάνονται και τα θαλάσσια οικόπεδα «Νότια Κρήτη 1» και «Νότια Κρήτη 2». Ο διαγωνισμός, που προκλήθηκε μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος του αμερικανικού πετρελαϊκού κολοσσού Chevron στα τέλη Ιανουαρίου, θεωρείται ότι διασφαλίζει τη χώρα μας απέναντι στο παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο. Μάλιστα, όταν εκδόθηκε η προκήρυξη της Λιβύης για τον πρώτο διεθνή διαγωνισμό υδρογονανθράκων μετά την ανατροπή Καντάφι, αλλά και μετά τις ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης στον ΟΗΕ, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, επικαλούμενη τον χάρτη που δημοσίευσε η λιβυκή κρατική πετρελαϊκή, NOC, δήλωσε ότι σε αυτόν γίνεται σεβαστή η μέση γραμμή, όπως την εκδέχεται η χώρα μας, και, άρα, δεν εφαρμόζεται η συμφωνία της κυβέρνησης της Τρίπολης με την Άγκυρα

Το “Δώρο” του Τραμπ στις Επόμενες Γενιές

Το “Δώρο” του Τραμπ στις Επόμενες Γενιές

Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει τα πάντα. Ελέγχει τον ισχυρότερο στρατό του κόσμου, η περιουσία του έχει πολλαπλασιαστεί μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, έχει τη λατρεία εκατομμυρίων ανθρώπων που τον θεωρούν εκλεκτό του Θεού— αν όχι τον ίδιο θεό— είναι παντρεμένος με μία γοητευτική γυναίκα, και έχει παιδιά και εγγόνια που τον ακολουθούν πιστά. Όμως, παρόλο που έχει όλα αυτά που θα ονειρευόταν οποιοσδήποτε άλλος στην ηλικία του, ο Πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να έχει μία τελευταία (?) φιλοδοξία που προσπαθεί απεγνωσμένα να υλοποιήσει: Να κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης.

Πούτιν, Κερδισμένος στη Γεωπολιτική Σκακιέρα

Πούτιν, Κερδισμένος στη Γεωπολιτική Σκακιέρα

Αν κάποιος έπαιρνε μια στιγμιαία φωτογραφία τού πού βρίσκεται σήμερα ο πλανήτης μας, θα κατέληγε στο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα ότι ένας από τους μεγάλους κερδισμένους της εποχής μας είναι ο Πούτιν. Παρέλαβε πριν από δεκαετίες μια διαλυμένη χώρα, χωρίς καμία αυτοπεποίθηση και χωρίς κανέναν απολύτως ρόλο στη διεθνή σκηνή. Η πάλαι ποτέ υπερδύναμη είχε μετατραπεί σε μια συρρικνωμένη δύναμη, που ναι μεν διέθετε πυρηνικά όπλα, αλλά, όπως αποδείχθηκε στον πόλεμο του Κοσόβου, είχε χάσει την ισχύ της. Για μια χώρα με την ιστορία και την υπερηφάνεια της Ρωσίας, ήταν το πραγματικό ναδίρ της σύγχρονης ιστορίας της. Οι Αμερικανοί, είναι η αλήθεια, έκαναν από την πλευρά τους όλα τα λάθη που μπορούσαν στον χειρισμό της. Την υποτίμησαν εμφανώς, καθώς απολάμβαναν εκείνη τη στιγμιαία παντοδυναμία που τους είχε εξασφαλίσει το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ακόμη και όταν διαπίστωσαν ότι ο Πούτιν άρχισε να επιχειρεί την αναβίωση της σοβιετικής αυτοκρατορίας, δεν μπόρεσαν να τον αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά. Οσο για

Μερτς Εναντίον Ούρσουλας για τα Ηνία της Ευρώπης

Μερτς Εναντίον Ούρσουλας για τα Ηνία της Ευρώπης

Μπορεί τελικά  να απετράπη ένας καταστροφικός εμπορικός πόλεμος ΕΕ-ΗΠΑ, ωστόσο η συμφωνία Βρυξελλών- Ουάσιγκτον έφερε στην επιφάνεια τις μεγάλες διαιρέσεις που σοβούν στο εσωτερικό της Ένωσης. Με προεξέχουσα την ευθεία αντιπαράθεση της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με τον νέο ισχυρό άντρα της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς. Παρ ότι η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Γερμανός Καγκελάριος προέρχονται από τον ίδιο πολιτικό χώρο, τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες και αποτελούν σημαίνοντα μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, βρίσκονται ήδη σε μια τροχιά έντονου ανταγωνισμού για το ποιός θα κατακτήσει τα ευρωπαϊκά ηνία. Το Βερολίνο έχει εκφράσει την διαφωνία για σχεδόν όλες τις πρωτοβουλίες της Κομισιόν. Από την πρόσφατη εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ μέχρι τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, η γερμανική δυσαρέσκεια εκδηλώνεται πλέον ανοικτά και δημοσίως. «Νομίζω ότι ήμασταν πολύ αδύναμοι και δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε»,  δήλωσε προσφάτως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ αφήνοντας σαφείς αιχμές για 

Τους Χαρίζουν Γάιδαρο και τον Κοιτάζουν στα Δόντια

Τους Χαρίζουν Γάιδαρο και τον Κοιτάζουν στα Δόντια

Πύργος Ηλείας, αργά το βράδυ της Κυριακής, 3 Αυγούστου 2025. Συναντώ παιδικούς φίλους στην κεντρική πλατεία της πόλης: «Έλα Αδάμ, καλώς ήλθατε. Πώς ήταν ο νέος δρόμος;» «Καταπληκτικός. Δρομάρα.» «Να σου πω εγώ για ποιο λόγο φτιάχτηκε ο δρόμος», λέει ο ένας. Εγώ: «Για πες…(υποψιασμένος)» «Ο δρόμος φτιάχτηκε επειδή η Εφορία Πύργου μετακομίζει στην Πάτρα, και πρέπει οι Πυργιώτες να πηγαίνουν πιο γρήγορα να κάνουν τη δουλειά τους.» Ενθουσιασμένος από την εξήγηση του πρώτου, πετάγεται ο δεύτερος να πιάσει τη σκυτάλη (της απαξίωσης): «Να σου πω κι εγώ γιατί φτιάχτηκε ο δρόμος;» Εγώ: «Ε, πες κι εσύ μη μείνεις με το παράπονο.» «Ο δρόμος φτιάχτηκε για να μπορούν να πηγαίνουν οι Πυργιώτες να ψωνίζουν στην Πάτρα. Έχουν σχέδιο στην κυβέρνηση να καταστρέψουν την πόλη μας…» Το πρωί της ημέρας που θα εγκαινίαζε το Πάτρα-Πύργος, ο πρωθυπουργός, μιλούσε στην τηλεόραση ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών, Κωνσταντίνος Κυρανάκης.

Το Νερό, ο Εθνικός μας Πλούτος

Το Νερό, ο Εθνικός μας Πλούτος

Ο αριθμός είναι εντυπωσιακός: 739 φορείς ασχολούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με την ύδρευση, την άρδευση και την αποχέτευση. Γι’ αυτό και σε πρώτη ανάγνωση η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση υπό την προϋπόθεση  ότι δεν υπάρχει ζήτημα ιδιωτικοποίησης του νερού και το ότι δεν  θα πούνε οι πολίτες «το νερό νεράκι». Αλλωστε, ακόμη και ήθελε δεν θα μπορούσε να γίνει. Υπάρχει από το 2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που είπε όχι στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Άρα καθώς η χώρα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, η συζήτηση θα πρέπει να γίνεται επί πραγματικών δεδομένων και όχι φαντασιώσεων. Το νερό, είναι ο εθνικός μας πλούτος, ένας στρατηγικός πόρος και η αφαλάτωση η ακριβή αλλά αναπόφευκτη απάντηση.  Βέβαια, η αφαλάτωση δεν είναι καθόλου φιλική προς το περιβάλλον. Παράγει τεράστιες ποσότητες 

Σε Κρίσιμη Καμπή η Ευρώπη Μετά την Συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ για Δασμούς και Ενέργεια

Σε Κρίσιμη Καμπή η Ευρώπη Μετά την Συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ για Δασμούς και Ενέργεια

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμφωνία που επετεύχθη την περασμένη Κυριακή (27/7) στην Σκωτία μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, παρά τις διθυραμβικές κορώνες του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και τις περιχαρείς δηλώσεις της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είναι απόλυτα ετεροβαρής εις βάρος της Ευρώπης και προς όφελος των ΗΠΑ. Ορισμένοι δε όπως ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Φρανσουά Μπαϊρού, έφθασαν να δηλώσουν ότι, «είναι μια μαύρη ημέρα [για την Ευρώπη] όταν μια συμμαχία ελεύθερων λαών, που ήρθαν μαζί να στηρίξουν τις κοινές τους αξίες και για να υπερασπίσουν τα κοινά τους συμφέροντα, παραιτείται στην υποταγή»

Αρκετά με το Παραμύθι της «Κλιματικής Αλλαγής»…

Αρκετά με το Παραμύθι της «Κλιματικής Αλλαγής»…

Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι όλη αυτή η καταστροφή που υφίσταται η πατρίδα μου κάθε καλοκαίρι είναι απλά «η κλιματική αλλαγή». Δεν δέχεσαι εύκολα ότι η Μεσόγειος φλέγεται επειδή μετακινήθηκαν οι πάγοι στα Σβάλμπαρντ. Κάθε που βλέπω φωτιές και ακούω τους ρεπόρτερ να μεταδίδουν λαχανιασμένοι -μερικοί σαν να το πανηγυρίζουν- «να, ένα σπίτι έπιασε φωτιά», φέρνω στο μυαλό μου κάποιον, που πετάει ένα τσιγάρο στο δάσος, κάποιον που αφήνει έναν αυτοσχέδιο εμπρηστικό μηχανισμό, κάποιον άλλο που του ήλθε να δουλέψει οξυγονοκόλληση όταν όλα μυρίζουν γύρω πυρκαγιά. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι η «κλιματική αλλαγή» θα αποψιλώσει ολόκληρη την Νότια Ευρώπη από τα δάση της, θα αφανίσει την χλωρίδα και την πανίδα της και θα μετατρέψει την Μεσόγειο σε Σαχάρα…..

Παγωμένοι στο Μέγαρο

Παγωμένοι στο Μέγαρο

Η χθεσινοβραδυνή εκδήλωση για την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο θύμιζε γάμο που έγινε κηδεία. Και μόνο τα βλοσυρά, κουρασμένα πρόσωπα των πρωταγωνιστών μιας από τις πιο υβριστικές για τη Δημοκρατία παραστάσεις που δόθηκαν ποτέ στο σανίδι του θεάτρου που λέγεται ελληνική πολιτική σκηνή, αρκούσαν για να αντιληφθεί και η "κουτσή Μαρία", ότι οι κήποι του Προεδρικού Μεγάρου ήταν στην πραγματικότητα το σκηνικό που εμπνεύστηκε η αρρωστημένη φαντασία ενός αόρατου σκηνοθέτη για να δώσει στους θεατές την εικόνα της Ελλάδας, σήμερα. Αυτή η απλή παραδοχή θα έπρεπε να έχει σημάνει  συναγερμό στις πολιτικές παρατάξεις που απαρτίζουν το σημερινό Κοινοβούλιο –και είναι μπόλικες, ζωή νάχουν. Αμ, δε! (φευ, λέγανε οι αρχαιότεροι)

Λειψυδρία

Λειψυδρία

Τα κυβερνητικά μέτρα που εξηγγέλθησαν για την λειψυδρία, αν δεν υποκρύπτουν «ιδιωτικοποίηση» του νερού (η Γαλλική εταιρία ΣΟΥΕΖ το εποφθαλμιά) τότε έχουν τόση σχέση με την εξοικονόμηση και επάρκεια της υδρεύσεως όσο ο … «φάντης με το ρετσινόλαδο». Το μεν 80% της κατανάλωσης νερού σπαταλάται στην αντιπαραγωγική Γεωργία μας, πρόβλημα δε υδρεύσεως έχει κυρίως η άνυδρος Αττική από την υπερσυγκέντρωση του 50% του πληθυσμού της χώρας. Οι βροχοπτώσεις της περιόδου 2024-25 ήσαν επαρκείς και διήρκεσαν ακόμα και μέσα του Θέρους, στα βόρεια τμήματα της χώρας. Προσφάτως η Θεσσαλία επνίγη κυριολεκτικώς από τα παράνομα αναχώματα που δεν επέτρεπαν την  απορροή των ομβρίων υδάτων στην θάλασσα. Η Ελλάδα έχει, δόξα Σοι ο Θεός, επαρκείς ορεινούς υδατοκρίτες (Βαρδούσια, Πίνδος, Ροδόπη) αλλά δυστυχώς ανεπαρκείς πολιτικούς που δεν ξέρουν να προνοούν και να προγραμματίζουν. Με σωστή οργάνωση της Γεωργίας και της κατανομής του πληθυσμού πρόβλημα υδρεύσεως δεν θα υπήρχε.

Τα Πάρκα Φυλάσσονται

Τα Πάρκα Φυλάσσονται

Καλά τα θαλάσσια πάρκα αλλά όπως και χερσαία χρειάζονται φύλακες. Όχι σαν το Πεδίον του Άρεως που παραμένει αφύλακτο. Διότι αν μία «ανεμότρατα», συνοδευομένη υπό φρεγάτας εχθρικής χώρας, αρχίσει το «σκούπισμα» του βυθού λχ. της Ανάφης, παραβιάζοντας το ομώνυμο «θαλάσσιο πάρκο», ακόμη και μέσα στα 6 μίλια της Ελληνικής χωρικής θάλασσας, πώς θα αντιδράσει το Λιμενικόν Σώμα ως η αστυνομία της θαλάσσης, όταν δεν ασχολείται με την επιμέτρηση των εισιτηρίων της ακτοπλοΐας; Με τι μέσα; Θα ζητήσει την βοήθεια των «βατραχανθώπων» του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) να κάνουν ρεσάλτο και να συλλάβουν το πλήρωμα της παράνομης ανεμότρατας. Κι αν συναντήσουν αντίσταση θα κάμουν χρήσιν βίας όπως οι Ισραηλινοί κομάντος που κατέλαβαν τον στολίσκο ΜΑΡΙΒΑΤΑΝ που κατευθύνετο στην Γάζα για ανθρωπιστική βοήθεια.

Συρία: Έχει Θέσεις η Κυβέρνηση;

Συρία: Έχει Θέσεις η Κυβέρνηση;

Για να διεξαχθεί μια συζήτηση που θα καταλήξει κάπου, θα πρέπει να βασίζεται σε κάποιες κοινές παραδοχές. Ετσι, για να εξετάσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στη Συρία, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε μια βασική θέση. Οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων είναι το επιφαινόμενο. Το υπόβαθρο των συγκρούσεων είναι ο ανταγωνισμός Τουρκίας – Ισραήλ για το ποιος και με τι τρόπο θα ελέγξει όλη αυτή την περιοχή. Αν συμφωνήσουμε σε αυτό, πάμε παρακάτω. Η διακύβευση της σύγκρουσης είναι τι μορφή θα λάβει η κρατική οντότητα της Συρίας. Η Τουρκία θέλει ένα ενιαίο κράτος, με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση υπό την κηδεμονία της, το δε Ισραήλ, για λόγους που αφορούν την ασφάλειά του, ένα ομοσπονδιακό κράτος με τουλάχιστον τρία καντόνια – των Δρούζων, των Κούρδων και των Αλαουιτών. Μάλιστα, τις δύο πρώτες κοινότητες τις έχει θέσεις υπό την πολιτική και στρατιωτική προστασία του