Σχόλιο

Ντόναλντ Τραμπ, ο Εύφλεκτος Καταλύτης

Ντόναλντ Τραμπ, ο Εύφλεκτος Καταλύτης

Μπορεί να πει κανείς πολλά αρνητικά για τον Ντόναλντ Τραμπ (έχω πει αρκετά από αυτά). Είναι όμως αναντίρρητο ότι δεν φοβάται να πάει κόντρα στην ορθοδοξία που ορίζει το πλαίσιο του πολιτισμένου διαλόγου. Αυτό συχνά –πολύ συχνά– τον οδηγεί σε απεχθείς ή/και αυτοκαταστροφικές θέσεις και ενέργειες, λόγω άγνοιας ή βαθιά ριζωμένων προκαταλήψεων

Το Μεγάλο Κόλπο του Τραμπ

Το Μεγάλο Κόλπο του Τραμπ

Ο κόσμος  επιτέλους βιώνει μια δυναμική ύφεσης: Την εκεχειρία που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Τραμπ μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, ακολούθησε η συμφωνία μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών για τη μείωση των αμοιβαίων δασμών για 90 ημέρες. Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν δίστασε επίσης να κάνει χωριστή συμφωνία με τους αντάρτες Χούθι στην Υεμένη, αλλά και να αποστασιοποιηθεί από τον ισραηλινό σύμμαχό του, τον πρωθυπουργό Νετανιάχου, κάνοντας συμφωνία με την Χαμάς για την απελευθέρωση ενός Αμερικανο-εβραίου ομήρου. Και τώρα έρχεται η Κωνσταντινούπολη με στόχο την επίτευξη εκεχειρίας στο Ουκρανικό, μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων ανάμεσα στη Μόσχα και το Κίεβο

Η Σκοτεινή Πλευρά του Εξηλεκτρισμού

Η Σκοτεινή Πλευρά του Εξηλεκτρισμού

Δεν το λέμε εμείς, στο πάντοτε μπροστά από τις εξελίξεις, energia.gr, αλλά προσωπικότητες από το χώρο της Ενέργειας σε όλη την Ευρώπη. Πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι σε Ισπανία, Πορτογαλία και τμήμα της Γαλλίας, γνώρισαν από πρώτο χέρι τί σημαίνει το ανορθολογικό και, εν πολλοίς, άκριτο και πριν της ώρας του, drive, για την επίτευξη του (περιβόητου) net zero. Και το γνώρισαν μέσα από ένα πρωτοφανές μπλακ άουτ, του πρώτου που συμβαίνει τω καιρώ των δαφνοστεφανωμένων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ο τελών σε κατάσταση σοκ, αμήχανος Ισπανός διαχειριστής δικτύου «υποψιάζεται» λέει, ότι ο φταίχτης ήταν μια αθώα μικρή διακοπή στην ηλεκτροδότησης από έναν σταθμό παραγωγής ηλιακής ενέργειας στον Νότο της χώρας που υπολειτουργούσε για λόγους που άπτονται των καιρικών συνθηκών στην περιοχή. Το πρώτο συμβάν, ας το ονομάσουμε “προσεισμό”,  ακολούθησε, ως γνωστόν, ο κύριος σεισμός που προκάλεσε μαζικό ρήγμα στην παραγωγή ηλεκτρισμού από πράσινες πηγές.

Καλές οι Σπάνιες Γαίες, Αλλά Υπάρχουν και οι Υδρογονάνθρακες

Καλές οι Σπάνιες Γαίες, Αλλά Υπάρχουν και οι Υδρογονάνθρακες

Μετά από εβδομάδες συνομιλιών, ΗΠΑ και Ουκρανία υπέγραψαν την πολυσυζητημένη «συμφωνία για τις σπάνιες γαίες». Η αμερικανική πλευρά πανηγύρισε για το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εξασφάλισε κάποια ανταλλάγματα για τη στρατιωτική βοήθεια που υποτίθεται ότι παρείχε η Ουάσιγκτον στο Κίεβο και η ουκρανική πλευρά πανηγύρισε για το γεγονός ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι πέτυχε να “δέσει” τα αμερικανικά συμφέροντα στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της Ουκρανίας. Ένα σημείο της συμφωνίας που πέρασε στα ψιλά ήταν η συμπερίληψη των ορυκτών καυσίμων στα έργα όπου θα δρομολογηθούν επενδύσεις.

Από τον Ζήλο του «Πράσινου Πρωταθλητισμού» στην Απειλή του Μπλακάουτ και τον Κίνδυνο της Καταστροφής της Αγοράς ΑΠΕ

Από τον Ζήλο του «Πράσινου Πρωταθλητισμού» στην Απειλή του Μπλακάουτ και τον Κίνδυνο της Καταστροφής της Αγοράς ΑΠΕ

Συνεχάρησαν… εαυτόν οι αρμόδιοι φορείς (ΥΠΕΝ, ΡΑΑΕΥ, ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ κλπ.) για το ότι απέτρεψαν το μπλακάουτ το Πάσχα. Και αυτό κατορθώθηκε επειδή πετάχτηκαν «στα σκουπίδια» συνολικά 30 γιγαβατώρες από ΑΠΕ που παρήχθησαν από τη Μεγάλη Παρασκευή μέχρι και τη Δευτέρα του Πάσχα – ποσότητα ενέργειας ισοδύναμη με την παραγωγή τεσσάρων συμβατικών μονάδων, σύμφωνα με εμπεριστατωμένο άρθρο της έγκριτης δημοσιογράφου κ. Χρύσας Λιάγγου στην «Καθημερινή» της 23ης Απριλίου (βλ. εδώ). Μάλιστα, είχε διαμηνυθεί στον πιο αυστηρό τόνο ότι θα τιμωρούνταν παραδειγματικά οι όποιοι …παραβάτες, δηλαδή οι παραγωγοί ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που δεν θα περιόριζαν την κανονική τους παραγωγή!

Το Σκληρό Πόκερ για την Ενέργεια

Το Σκληρό Πόκερ για την Ενέργεια

Το μεγάλο παζάρι για τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ ξεκίνησε με φόντο φυσικά και την προμήθεια φυσικού αερίου. Ωστόσο εν προκειμένω  ο “αδύναμος κρίκος” είναι η Ευρώπη, καθώς  ούτε πολιτική ισχύ διαθέτει λόγω των δομικών προβλημάτων της, ούτε διεθνή επιρροή έχει λόγω των εσωτερικών διαιρέσεων της, ούτε την “πολυτέλεια” να αναζητήσει αλλού ενεργειακούς πόρους  λόγω των στρατηγικών λαθών του παρελθόντος. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρθηκε να μηδενίσει τους δασμούς στα βιομηχανικά προϊόντα των ΗΠΑ,  ο Αμερικανός Πρόεδρος θεωρεί ότι αυτό δεν αρκεί. Και επιμένει ότι η ΕΕ θα πρέπει να κλείσει το εμπορικό της πλεόνασμα με τις ΗΠΑ αγοράζοντας αμερικανικά ενεργειακά προϊόντα αξίας 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Τα Ήρεμα Νερά

Τα Ήρεμα Νερά

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε ασχοληθεί πολύ με το ζήτημα των θαλάσσιων ενεργειακών έργων της Ελλάδας και πώς αυτά επηρεάζονται από την επιθετικότητα της Τουρκίας. Γεγονός αναπόφευκτο καθώς η επικαιρότητα επαναφέρει το συγκεκριμένο θέμα στο προσκήνιο, δημιουργώντας εντυπώσεις που μπορεί να μην ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα. Πιο πρόσφατα, πληροφορηθήκαμε πως η ΕΔΕΥΕΠ έδωσε νέα παράταση στην ExxonMobil για το πότε θα ολοκληρώσει τις έρευνες στα δύο οικόπεδα νοτιοδυτικά της Κρήτης που ανέλαβε και πως το ΥΠΕΝ εξέδωσε την υπουργική απόφαση για τα δύο οικόπεδα νότια της Κρήτης που ενδιαφέρουν τη Chevron. Παράλληλα, μάθαμε πως οι εργασίες για το πολυσυζητημένο καλώδιο Ελλάδας-Κύπρου θα συνεχιστούν, αλλά «στον κατάλληλο χρόνο», όπως δήλωσε ο Υπουργός.

Η Παραπληροφόρηση για την Ενέργεια

Η Παραπληροφόρηση για την Ενέργεια

Δεν περνά ούτε μία ημέρα χωρίς να δούμε δημοσιεύματα για τις τεράστιες ποσότητες αερίου που κρύβουν οι ελληνικές θάλασσες, ή για το πώς η έλευση της Αμερικανικής Chevron αλλάζει την ενεργειακή εικόνα της Ελλάδας και ότι πολύ σύντομα η χώρα μας θα απολαύσει «μέρισμα» από τα υπέρ έσοδα που θα έχει από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (βλ. πρόσφατες δηλώσει του ΥΠΕΝ Στ. Παπασταύρου στο Huffington Post.gr). Προεξοφλείται, μάλιστα, η προσέλευση πολλών άλλων διεθνών ενεργειακών εταιρειών που εναγωνίως αποβλέπουν στην απόκτηση ερευνητικών τεμαχίων στην Ελλάδα καθώς τα κοιτάσματα που έχουν (άγνωστο πώς) ανακαλυφθεί απαιτούν την ανάληψη ερευνών από πολλές εταιρείες. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα αίφνης αναδεικνύεται πλούσια σε υδρογονάνθρακες χώρα και όλα τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα επάνω μας. Στο ίδιο πνεύμα καλλιεργείται συστηματικά τους τελευταίους μήνες (από κυβέρνηση και άλλα κέντρα) το αφήγημα της πρωτοπορίας της Ελλάδος στις ΑΠΕ πανευρωπαϊκά, και πως αυτό τής έχει χαρίσει μια προνομιακή θέση στην Ευρώπη σε πολιτικό επίπεδο

Σε Κινούμενη Άμμο

Σε Κινούμενη Άμμο

Πρωί της περασμένης Κυριακής, την τελευταία ημέρα του Ραμαζανίου, στο μεγαλοπρεπέστατο τζαμί Τσαμλιτζά, στη συνοικία Σκούταρι, στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απευθυνόμενος προς τους πιστούς εξέφρασε μία ευχή. «Μακάρι ο Θεός, ο Παντοδύναμος, να καταστρέψει το σιωνιστικό Ισραήλ». Και οι πιστοί ανέκραξαν «Αμήν». Ολως τυχαίως ασφαλώς, την ίδια ημέρα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επισκεπτόταν την Ιερουσαλήμ, όπου είχε συνομιλίες με τον ομόλογό του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον πρόεδρο του Ισραήλ Γιτζάκ Χέρτσογκ, που χαρακτήρισε «στρατηγικές» τις σχέσεις των δύο χωρών. Αργά το βράδυ της Τετάρτης, ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τρεις στρατιωτικές βάσεις στη Συρία, όπου η Τουρκία σχεδιάζει να εγκαταστήσει τους ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400. Αυτά συμβαίνουν στην κινουμένη άμμο της Εγγύς Ανατολής, όπου ο κ. Μητσοτάκης κινείται δραστηρίως ενισχύοντας, κατά το δυνατόν, τις σχέσεις του με το Ισραήλ για να αντισταθμίσει την πίεση της Αγκυρας προς την Ελλάδα και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο

Όταν η «Φιλελεύθερη Αυτοκρατορία» Αντεπιτίθεται στην «Εσωτερική Απειλή» με τον Τρόπο του …Ερντογάν

Όταν η «Φιλελεύθερη Αυτοκρατορία» Αντεπιτίθεται στην «Εσωτερική Απειλή» με τον Τρόπο του …Ερντογάν

«Θα γίνει εμφύλιος πόλεμος», είπαν τρεις καθηγητές του Γέηλ που ανακοίνωσαν ότι θα εγκατασταθούν στον Καναδά, αφού πλέον δεν αντέχουν τις ΗΠΑ του Τραμπ που, κατ’ αυτούς, «διολισθαίνει στον φασισμό». Όμως, ο εμφύλιος είναι ήδη παρών και δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά το σύνολο της Δύσης. Όπως είχε γράψει πριν ένα μήνα η Στήλη (βλ. εδώ), διεξάγεται μία σφοδρή διαμάχη άνευ όρων και ορίων ανάμεσα σε δύο θανάσιμους εχθρούς που κωδικοποιημένα θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «φιλελεύθερη Αυτοκρατορία» και «λαϊκιστική Δημοκρατία». Τελευταίο κρούσμα στον απηνή αυτό πόλεμο είναι η πρόσφατη καταδίκη της Μαρίν Λεπέν από γαλλικό δικαστήριο

Πόσο Αληθινή Είναι η Στροφή της Αθήνας για τους Υδρογονάνθρακες

Πόσο Αληθινή Είναι η Στροφή της Αθήνας για τους Υδρογονάνθρακες

Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. Κάπως έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η στροφή 180 μοιρών της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά την αξιοποίηση των πολύτιμων υδρογονανθράκων. Μετά από ολιγωρία ετών και απίστευτες παλινωδίες της νυν κυβέρνησης, η Αθήνα έκανε δεκτό το ενδιαφέρον της αμερικανικής Chevron, αφού αποτίναξε το κουραστικό αφήγημα περί πράσινης ανάπτυξης. Υπό την πίεση της κυβέρνησης Τραμπ, που πλέον έχει σύνθημα το «drill baby, drill», η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ασχοληθεί -το πόσο σοβαρά θα φανεί- με τις έρευνες υδρογονανθράκων σε Κρήτη και Πελοπόννησο. Τώρα αν αυτό θα συνοδευθεί και με την πολυπόθητη ανακήρυξη ΑΟΖ, μένει να φανεί

Πόσο Έτοιμοι Είμαστε Πραγματικά;

Πόσο Έτοιμοι Είμαστε Πραγματικά;

Με ανάμεικτα αισθήματα διαβάσαμε την πρόσφατη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την ετοιμότητα των κυβερνήσεων και των πολιτών της Ευρώπης. Όμως μετά την αρχική αμηχανία, συνειδητοποιήσαμε πως τα μέτρα της ΕΕ δεν είναι απλώς επιτακτικά, αλλά και μακροχρόνια καθυστερημένα. Με τις γεωπολιτικές ισορροπίες να αλλάζουν ταχύτατα πριν οι πολιτικές ηγεσίες προλάβουν να προσαρμοστούν, η ετοιμότητα στην Ευρώπη, και στην ιδιότυπα ευάλωτη Ελλάδα οφείλει να αποτελεί προτεραιότητα.

Μισό Όραμα

Μισό Όραμα

Παρακολουθούσα ένα βίντεο στο youtube που έδειχνε το «Ασημένιο Βέλος» της ΤΡΑΙΝΟΣΕ να διασχίζει με ταχύτητα τις πεδιάδες και τα ορεινά  περάσματα του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, στη μοναδική γραμμή υποτιθέμενων «ευρωπαϊκών» προδιαγραφών που διαθέτουμε. Για μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου, παρασυρμένος από το κλέος των εικόνων, συγκινήθηκα. Λέω μέσα μου: «τί τρενάρες έχουμε στην Ελλάδα». Ευτυχώς προσγειώθηκα γρήγορα και κυρίως ομαλά και αναίμακτα καθώς δεν είχα την ατυχία να τρακάρω με την πραγματικότητα, όπως οι συνάνθρωποί μας που σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα του Φεβρουαρίου. Ύστερα, με πιάσανε τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά μου και ξύπνησα οριστικά. Θυμήθηκα όλες εκείνες τις ρήσεις των μεγάλων πολιτικών ανδρών της χώρας - από εκείνες που αφήνουν μια γεύση τρικυμίας στις ράγες- που αναφέρονται στην εξοικονόμηση ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος, την ηλεκτροκίνηση, την απανθρακοποίηση και τον εξηλεκτρισμό των πάντων. Είναι αλήθεια ότι ρίγησε το είναι μου! 

Ο κ. Ερντογάν «Παράγων Σταθερότητος»

Ο κ. Ερντογάν «Παράγων Σταθερότητος»

Εφθασε, ως φαίνεται, η ώρα και ο θεωρούμενος εδώ και κάποια χρόνια ως ο «ασθενής» ή ο «επιτήδειος ουδέτερος» του ευρωατλαντικού συστήματος –ήτοι η Τουρκία και ειδικότερα ο πρόεδρός της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν– αναγνωρίζεται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ως κρίσιμος παράγων περιφερειακής σταθερότητος. Τον ρόλο αυτό διατυμπάνιζε

ΕΕ: Εγκλωβισμένη στο Πράσινο Αφήγημα

ΕΕ: Εγκλωβισμένη στο Πράσινο Αφήγημα

Χωρίς αμφιβολία ζούμε μία από τις πλέον άστατες γεωπολιτικά περιόδους μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Κυριαρχεί ένα αίσθημα αναποδογυρισμένου κόσμου που εντάθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες, ιδίως μετά την ανάληψη της προεδρίας της μεγαλύτερης (ακόμα) οικονομίας του κόσμου από τον Ντόναλντ Τραμπ. Χωρίς βέβαια να οφείλεται αποκλειστικά σε αυτόν και την κυβέρνηση του το γεωπολιτικό ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στις διεθνείς οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες. Αυτό ήταν μοιραίο να συμβεί, αργά ή γρήγορα, αφού δύο μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις, σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, (3 χρόνια η πρώτη και 2 η δεύτερη) κορυφώνονται οδηγώντας νομοτελειακά σε αναδιανομή της γεωπολιτικής τράπουλας. Ταυτόχρονα, η Ευρώπη βιώνει την συνειδητοποίηση της αμυντικής της εγκατάλειψης από τον μεγαλύτερο μέχρι σήμερα σύμμαχο της που είναι οι ΗΠΑ εν μέσω ενός αδιανόητου μέχρι σήμερα εμπορικού πολέμου, που έρχεται να επιβεβαιώσει ότι τα δεδομένα και οι μέχρι σήμερα βεβαιότητες έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

«Μήλον της Έριδος» η Ουκρανία

«Μήλον της Έριδος» η Ουκρανία

Η όντως ανορθόδοξη και ανηλεής διπλωματία που επέλεξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του ρωσοουκρανικού πολέμου έκαμψε τις τελευταίες αντιστάσεις του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που αποδέχθηκε την αμερικανική πρόταση για άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών επί τριάντα ημέρες. Δεν είχε άλλη επιλογή, εξάλλου, ο ραπισθείς βαναύσως από τον κ. Τραμπ πρόεδρος της Ουκρανίας. Μόνον που αυτό είναι το εύκολο μέρος της όλης διαδικασίας. «Τώρα η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο των Ρώσων», δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο. Αλλά από το σημείο αυτό αρχίζουν τα δύσκολα. Η ιδιοσυγκρασιακή διαχείριση των διεθνών ζητημάτων από τον πρόεδρο Τραμπ μπορεί να αποδιοργανώνει τους ΝΑΤΟϊκούς εταίρους της Ουάσιγκτον, να εξαναγκάζει τον κ. Ζελένσκι σε οδυνηρές προσαρμογές, και το ερώτημα είναι εάν εν τέλει θα