Σχόλιο

Νέοι Παίκτες Απειλούν την Δύση

Νέοι Παίκτες Απειλούν την Δύση

Η παντοκρατορία της Δύσης για πρώτη φορά απειλείται σοβαρά από νέους παίκτες, που διεκδικούν κι αυτοί ένα σημαντικό κομμάτι  της πίτας,  προκαλώντας  ακόμη και αλλαγή συνόρων. Η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία αλλά και η Τουρκία επιχειρούν να ξαναγράψουν την παγκόσμια ιστορία, διεκδικώντας μεγαλύτερο ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Η Ρωσία ετοιμάζεται να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μετά από σχεδόν τρία χρόνια πολέμου, προσπαθώντας να αποκομίσει τα μεγαλύτερα οφέλη στην τελική ευθεία. Δεν έχει κρύψει τι θέλει. Επιθυμεί την προσάρτηση  τεσσάρων  ουκρανικών περιφερειών: Ντονέτσκ. Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια, Χερσώνα και την διασφάλιση ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν τα εδάφη της Ουκρανίας ως στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ. Το Κίεβο από την άλλη επιχειρεί την τελευταία αντεπίθεσή του, προκειμένου να

Με την Πλάτη στον Τοίχο

Με την Πλάτη στον Τοίχο

Μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Ντόναλντ Τραμπ για πολλά, όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του: Και στις τρεις προεκλογικές εκστρατείες του πορεύτηκε με το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική». Ακόμα κι αν αποδεχτεί κανείς πως η πρώτη εκλογή του το 2016 ήταν αναπάντεχη και πως η πρώτη θητεία του χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανείς για τα μεταπολεμικά δεδομένα πολιτικές προσεγγίσεις, μόνο οι πιο αφελείς θα υποστήριζαν πως όσα συμβαίνουν το 2024 είναι απρόσμενα. Ποιος εξεπλάγη λοιπόν όταν σήμερα το πρωί διαβάσαμε τον ωμό εκβιασμό του προς την Ευρώπη «είτε αγοράζετε περισσότερο πετρέλαιο και φυσικό αέριο, είτε θα υποστείτε δασμούς»; Σίγουρα όχι όλοι όσοι παρακολουθούμε τις δηλώσεις των υψηλόβαθμων αξιωματούχων στις δύο πλευρές του Ατλαντικού

Κερδισμένοι και Χαμένοι στην Ευρωπαϊκή Αγορά Αερίου

Κερδισμένοι και Χαμένοι στην Ευρωπαϊκή Αγορά Αερίου

Αν και σε κατάσταση πολέμου εδώ και περίπου τρία χρόνια, η Ρωσία συνεχίζει να στέλνει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω αγωγών που διασχίζουν την Ουκρανία. Το γεγονός αυτό διατήρησε τη ροή εσόδων και για τα δύο «στρατόπεδα», ενώ προσπαθούν να αλληλοεξοντωθούν. Ωστόσο, στις 31 Δεκεμβρίου λήγει η ισχύουσα πενταετής συμφωνία των δύο χωρών και ενδέχεται να μην ανανεωθεί. Το Κίεβο δηλώνει ότι δεν θα προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για παράταση της συμφωνίας. Φαίνεται πως η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει αποφασίσει ότι το οικονομικό κόστος για την ίδια από τη διακοπή της διαμετακόμισης φυσικού αερίου (θα χάσει τα τέλη που προβλέπει η συμφωνία) είναι μικρότερο από το πιθανό κόστος που θα είχε η Μόσχα χάνοντας αγορές και έσοδα εφόσον η συμφωνία δεν ανανεωθεί

Συρία: Ο Επισκέπτης Από την Άγκυρα στους Γκαουλάιτερ της Δαμασκού και τα Λαλίστατα Χείλη στην Αθήνα

Συρία: Ο Επισκέπτης Από την Άγκυρα στους Γκαουλάιτερ της Δαμασκού και τα Λαλίστατα Χείλη στην Αθήνα

Η επίσκεψη Καλίν στη Δαμασκό και οι επαφές του με την ηγεσία του νέου – ή, έστω, του εν διαμορφώσει – καθεστώτος της Συρίας θυμίζουν είτε επίσκεψη αξιωματούχων της κυβέρνησης του Γ΄Ράιχ σε γκαουλάιτερ κατεκτημένης χώρας είτε Σοβιετικών επισήμων σε χώρα του Σιδηρού Παραπετάσματος στα τέλη της δεκαετίας του ’40. Πρόκειται για επίσκεψη εκπροσώπου του «κέντρου» προς τους αξιωματούχους χώρας υποτελούς. Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ καταστρέφει κάθε στρατιωτική υποδομή της Συρίας όχι τόσο για να μην πέσει στα χέρια των τζιχαντιστών αλλά για να διασφαλιστεί ότι στην επικράτεια της χώρας δεν θα δεσπόζει, στο εξής, μία κεντρική εξουσία ικανή να πειθαναγκάσει με το μονοπώλιο της κρατικής βίας τον οποιονδήποτε θέλει να την αμφισβητήσει εμπράκτως

Εξηγήσεις και...Διαστροφές

Εξηγήσεις και...Διαστροφές

Στο energia.gr μάθαμε να…κυνηγάμε την ουρά μας, εννοώντας τα συχνά follow up στις εξιστορήσεις των τεκταινομένων στην αγορά, που αναρτούμε κάθε τρις και λίγο στο portal. Για να μην χρονοτριβούμε, ας ανατρέξουμε στο σχόλιο της προηγούμενης Παρασκευής, 6 του μήνα, με τίτλο «Ποιος ακούει τον OPEC;» (διαβάστε εδώ) για να πολλαπλασιάσουμε τον αντίκτυπο της γνώμης μας. Είναι όντως μια εξαιρετικά περίεργη ιστορική περίοδος για τις αγορές πετρελαίου, υπό την έννοια ότι για πρώτη φορά στα χρονικά, αλλεπάλληλες απόπειρες του διεθνούς καρτέλ να χειραγωγήσει τις τιμές προς όφελος των κρατών-μελών του, και να εκμεταλλευτεί τις γεωπολιτικές παγίδες που έχουν στηθεί για τις χώρες κατανάλωσης (πόλεμοι, κάμψη της ζήτησης κλπ) αποτυγχάνουν παταγωδώς. Η μείωση της ημερήσιας παραγωγής αργού, με σκοπό την άνοδο των τιμών σε μια περίοδο που κάποτε θα ήταν “βούτυρο στο ψωμί” των εμπνευστών της και θα είχε αποφέρει άμεσα οφέλη για τους παραγωγούς, σήμερα περνά σχεδόν απαρατήρητη από τις αγορές.

Ποιος Ακούει τον OPEC+;

Ποιος Ακούει τον OPEC+;

Τις τελευταίες εβδομάδες υπήρχε έντονη φημολογία πως ο OPEC+ θα διατηρήσει τους περιορισμούς στην ημερήσια παραγωγή που είχε επιβάλει από το 2022. Η συνέχιση των περιορισμών ανακοινώθηκε και επισήμως την Πέμπτη. Παραδόξως, η τιμή του πετρελαίου όχι απλώς δεν αυξήθηκε— όπως άλλωστε στοχεύουν οι περιορισμοί— αλλά κατέγραψε περαιτέρω πτώση. Πέραν των πρόσφατων συγκυριών, όταν εξετάζουμε την απόφαση του OPEC+ για τους περιορισμούς παρατηρούμε πως πρόκειται για μία καθόλα αναποτελεσματική στρατηγική. Το αρχικό σοκ στις αγορές προκάλεσε μία αύξηση πάνω από τα 92 δολάρια ανά βαρέλι τον Νοέμβριο του 2022, αλλά από εκεί και έπειτα οι τιμές δύσκολα ξεπέρασαν τα 90 δολάρια, κινούμενες μεταξύ 70 και 80 δολαρίων για το μεγαλύτερο διάστημα

Ηγέτες Κατώτεροι των Περιστάσεων

Ηγέτες Κατώτεροι των Περιστάσεων

Το γεγονός ότι ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ απεφάσισε στην εκπνοή της θητείας του να απονείμει  χάρη στον γιο του δείχνει ακριβώς το τεράστιο έλλειμμα ηγεσίας που υπάρχει σε όλη την Δύση. Ο κ. Μπάιντεν σκέφτηκε πρώτα σαν πατέρας και μετά σαν Πρόεδρος των ΗΠΑ,  καταφέροντας ένα τεράστιο πλήγμα στον θεσμό όχι μόνο του Προέδρου αλλά και σε αυτόν την Δικαιοσύνης την οποία και προφανώς δεν εμπιστεύεται για να κρίνει το μέλλον του γιου του. Η δικαιολογία ότι το ίδιο θα έκανε κάθε πατέρας για τον γιο του δεν ευσταθεί όταν πρόκειται για τον ηγέτη μιας υπερδύναμης που έχει ορκιστεί να υπηρετεί πρώτα τους Αμερικανούς πολίτες

Οι Επιδοτήσεις Δεν Πρόκειται να Λύσουν το Πρόβλημα με τις Τιμές του Ηλεκτρικού

Οι Επιδοτήσεις Δεν Πρόκειται να Λύσουν το Πρόβλημα με τις Τιμές του Ηλεκτρικού

Η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης να πείσει την Κομισιόν να εγκρίνει την υιοθέτηση πλαφόν στις τιμές χονδροεμπορικής κατά παρέκκλιση των ισχυόντων στην λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που βασίζεται στο Ευρωπαϊκό target model, την οδήγησαν ως αναμένετο στην λήψη δημοσιοικονομικών μέτρων. Δηλαδή του εξής ενός: την επιδότηση των τιμών λιανικής (εδώ). Η κυβέρνηση η οποία και σωστά αγωνιά για τις αρνητικές επιπτώσεις των υψηλών τιμών ενέργειας στον πληθωρισμό και στην ρευστότητα του οικογενειακού προϋπολογισμού, επιθυμεί με κάθε δυνατό τρόπο να ελέγξει την άνοδο των τιμών λιανικής στον ηλεκτρισμό, οι οποίες, ως γνωστό, επηρεάζονται από την πορεία των τιμών χονδροεμπορικής στο ΕΧΕ. Για αυτό προσφεύγει στην εύκολη λύση των επιδοτήσεων και μάλιστα με αντίστοιχη επιβάρυνση, μέσω έκτακτης φορολογίας, στα υποτιθέμενα υπερκέρδη των προμηθευτών. Αυτή θα είναι η τρίτη φορά

Ένας Πολύ Επιλεκτικός Θεός

Ένας Πολύ Επιλεκτικός "Θεός"

Eίπε μεταξύ άλλων, χθες, ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας κατά την τελετή υπογραφής της Σύμβασης για το Ταμείο Απανθρακοποίησης, στην Νάξο, ότι η φιλολογία που αναπτύσσεται σε βάρος των πηγών ενέργειας που διαθέτει η χώρα είναι επικίνδυνη και καθόλου πατριωτική. Προχώρησε όμως και ένα βήμα παραπέρα όταν υποστήριξε ότι δεν είναι πατριωτικό να εισάγουμε φυσικό αέριο και πετρέλαιο "όταν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις εγχώριες πηγές ενέργειας τις οποίες ο Θεός μας έδωσε τόσο απλόχερα." Ο κ. Μητσοτάκης αναφερόταν, ασφαλώς, αποκλειστικά στην εγκατάσταση νέων έργων ΑΠΕ και στον προβληματισμό και την ρητορική που εγείρουν και μετέρχονται οργανωμένες ομάδες ακτιβιστών τόσο εντός της κοινωνίας των πολιτών όσο και, κυρίως, από “ακραία κόμματα”, με ιδιαίτερη προτίμηση στην ανάπτυξη αιολικών πάρκων. Ο κ. Πρωθυπουργός λησμόνησε όμως να αναφέρει ότι εκτός από τον ήλιο και τον άνεμο που μας χάρισε “τόσο απλόχερα” ο Θεός, η χώρα μας διαθέτει και υποθαλάσσιο πλούτο, ήτοι, φυσικό αέριο (πρωτίστως) και πετρέλαιο.

Η Τελική Αναμέτρηση

Η Τελική Αναμέτρηση

Σε δύο μήνες περίπου ορκίζεται ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος και στα δύο μέτωπα της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής οι εμπλεκόμενοι προετοιμάζουν προσεκτικά τις τελευταίες τους κινήσεις προκειμένου να έχουν το πάνω χέρι στην νέα θητεία Τραμπ.  Το μήνυμα προς το Κίεβο είναι σαφές: η χρηματοδότηση των 'σχεδίων νίκης' που είναι μόνο στην φαντασία του Ζελένσκι θα λάβει τέλος.  Ενώ στην Μόσχα τηρούν στάση αναμονής,  θέλοντας να δουν πράξεις, όπως είπε προσφάτως και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι  Πεσκόφ. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι τόσο το Κίεβο και ακόμη περισσότερο η Μόσχα προετοιμάζονται για την τελική αναμέτρηση, που θα κρίνει και την θέση – πόσο ισχυρή θα είναι- που θα καταλάβουν οι δυο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της επόμενης ημέρας.  Το πρώτο τηλέφωνο του Σολτς στον Πούτιν έπειτα από δύο χρόνια δείχνει άλλωστε και τη διάθεση κάποιων ευρωπαϊκών χωρών να δοθεί χώρος πλέον στην διαπραγμάτευση. Η κόπωση της Δύσης είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.

Στην Ανηφόρα Χωρίς… Ατμομηχανή;

Στην Ανηφόρα Χωρίς… Ατμομηχανή;

Την ώρα που όλοι παρακολουθούσαμε την Ουάσιγκτον, αναμένοντας ένα από τα πιο αγωνιώδη πολιτικά θρίλερ των τελευταίων δεκαετιών, το Βερολίνο μας εξέπληξε με το δικό τουδράμα. Μετά από μήνες συγκρούσεων στο παρασκήνιο, η κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Όλαφ Σολτς κατέρρεε. Πιο σημαντικά, η εξέλιξη αυτή ήταν το “κερασάκι στην τούρτα” των κρίσεων που πλήττουν τη Γερμανία τον τελευταίο καιρό. Η Γερμανία αντιμετωπίζει πολλαπλά μέτωπα: Η οικονομία της πάει από το κακό στο χειρότερο, ούσα η τελευταία και καταϊδρωμένη των G7. Η πολιτική της υποφέρει εξίσου, τροφοδοτώντας έναν φαύλο κύκλο μεταξύ πολιτικής αβεβαιότητας και οικονομικής ύφεσης. Κοινωνικά, η χώρα βιώνει μία έντονη περίοδο διχασμού και έντασης με αφορμή διάφορα ζητήματα, με πρώτο και κύριο το μεταναστευτικό. Εξωτερικά, ο «πολιτικός νάνος» καλείται να διαχειριστεί πολεμικές συγκρούσεις και διεθνείς ανταγωνισμούς που επηρεάζουν άμεσα τα συμφέροντά της. 

Μήπως η Ελλάδα Ετοιμάζεται  να Επιβάλει …Κυρώσεις στις ΗΠΑ;

Μήπως η Ελλάδα Ετοιμάζεται να Επιβάλει …Κυρώσεις στις ΗΠΑ;

Αυτή είναι η εντύπωση που αποκόμιζε ο τηλεθεατής βλέποντας χθες τα ελληνικά κανάλια, ιδίως από τη στιγμή που είχε καταστεί σαφές ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα επιστρέψει, στις αρχές του 2025, στον Λευκό Οίκο. Νόμιζε κανείς πως οι ΗΠΑ μετατράπηκαν «στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας» (όπως συνηθίσαμε να ονομάζουμε την μονογνωμία της Δύσεως), μετά τις χθεσινές εκλογές, σε …rogue state, κάτι σαν το Ιράν των Αγιατολλάδων, το Ιράκ του Σαντάμ ή τη Σερβία του Μιλόσεβιτς. Με τόσες απαξιωτικές αναφορές, λίγο ήθελαν οι διάφοροι παρουσιαστές, πανελίστες και αναλυτές – όχι στην παμψηφία τους αλλά σίγουρα στη μεγάλη τους πλειονότητα – να καλέσουν σε …ναυτικό αποκλεισμό, απόβαση ή, έστω, εμπάργκο, ενάντια στις ΗΠΑ, τουλάχιστον μέχρι αυτές να «βάλουν μυαλό» και να ανατρέψουν τον «τρελό», «φασίστα» κλπ. Τραμπ. Και, φυσικά, δεν έλειψαν και οι «εμβριθείς» …ασυναρτησίες σχετικά με τα κίνητρα των ψηφοφόρων του επανεκλεγέντος Προέδρου:

Με το Bλέμμα  στον Eπόμενο «Πλανητάρχη»

Με το Bλέμμα  στον Eπόμενο «Πλανητάρχη»

Την Τρίτη διεξάγονται οι αμερικανικές εκλογές και το μέγα ερώτημα που πλανάται σε ολη την υφήλιο είναι ποιός θα είναι ο επόμενος  Πρόεδρος των ΗΠΑ: η Καμάλα Χάρρις ή Ντόναλντ Τραμπ. Η ΕΕ έχει μια δείγματα γραφής από τον πρώην Πρόεδρο, τα οποία δεν είναι και τα καλύτερα, ενώ Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι ο μεγαλύτερος φόβος τους εδράζει από τυχόν πρωτοβουλία του Τραμπ να επιβάλλει δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα. Πράγματι αρκετά σοβαρό. Ωστόσο ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών είναι αυτός που φαίνεται αποφασισμένος να δώσει ένα τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος είναι πλέον σαφές ότι δεν βγάζει πουθενά. Ενώ ως εμπνευστής των ιστορικών  συμφωνιών του Αβραάμ, που ένωσαν τον αραβικό κόσμο, μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στην εδραίωση της ειρήνης στην Μέση Ανατολή που συνεχίζει να φλέγεται.

Πυρηνική Ενέργεια: FOMO ή Χαμένη Ευκαιρία για την Ελλάδα;

Πυρηνική Ενέργεια: FOMO ή Χαμένη Ευκαιρία για την Ελλάδα;

Τον περασμένο Ιούλιο, ο Πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως «δεν υπάρχει τρόπος να φτάσουμε στο ουδέτερο ισοζύγιο εκπομπών χωρίς την  πυρηνική ενέργεια.» Παρά τον ρηξικέλευθο –για τα ελληνικά δεδομένα– χαρακτήρα της συγκεκριμένης δήλωσης, σε μεγάλο βαθμό πέρασε “στα ψιλά”. Για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα της αγοράς όμως, άνοιξε ένα παράθυρο που μέχρι τότε παρέμενε ερμητικά κλειστό. Στους μήνες που ακολούθησαν, οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο ήταν καταιγιστικές: Αξιωματούχοι και επιχειρηματίες εξηγούσαν γιατί η πυρηνική ενέργεια είναι απαραίτητη για την πράσινη μετάβαση. Τεχνολογικοί κολοσσοί ανακοίνωναν τις επενδύσεις τους στην πυρηνική ενέργεια. Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προκήρυσσαν διαγωνισμούς για νέες πυρηνικές υποδομές

Αντίποινα στα Όρια της…Ευγένειας

Αντίποινα στα Όρια της…Ευγένειας

Tα καταστήματα είναι ανοιχτά. Οι λαϊκές αγορές επίσης. Αυτοκίνητα μποτιλιάρονται στους πολυσύχναστους δρόμους. Η ζωή στην Τεχεράνη λίγα 24ωρα μετά την επίθεση του Ισραήλ με πυραύλους κάθε άλλο παρά θυμίζει πόλεμο. Οι «Ημέρες της κρίσης», όπως ήταν η κωδική ονομασία των αντιποίνων του Τελ Αβίβ κατά του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν τελείωσαν σχεδόν αναίμακτα. Μαζί τους, έληξε κατά τα φαινόμενα και ο συναγερμός για τυχόν κλιμάκωση στα όρια μιας «ανεξέλεγκτης» στρατιωτικής σύγκρουσης ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν. Οι στρατιωτικοί στόχοι που έπληξαν οι ισραηλινοί πύραυλοι σε διάφορες τοποθεσίες της χώρας ήταν αρκετοί για να εκτονώσουν την κρίση των τελευταίων μηνών. Σε αυτή την περίπτωση φαίνεται, όμως, ότι παίζονται και άλλα παιχνίδια που καθιστούν την υπόθεση τουλάχιστον περίεργη. Κατά την επίθεση του Ιράν στο Τελ Αβίβ, έγινε γνωστό ότι οι Ιρανοί «ενημέρωσαν» για την πρόθεσή τους να χτυπήσουν με πυραύλους. Τώρα, υπήρξαν πληροφορίες ότι το Ισραήλ ενημέρωσε το Ιράν ότι πρόκειται να πλήξει στόχους στη χώρα και το καλούσε να μην απαντήσει στην επίθεση. Βέβαια, το γραφείο του πρωθυπουργού Νετανιάχου διέψευσε την πληροφορία που μετέδωσε αμερικανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο, αλλά η «ζημιά» είχε γίνει!

Η Σημασία της 28ης Οκτωβρίου 1940

Η Σημασία της 28ης Οκτωβρίου 1940

Η επέτειος δεν εορτάζεται τυχαίως ούτε μόνον από συγχρόνους …«υπερπατριώτες».Υπήρξε ορόσημο για την έκβαση του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και καμπή για την ανάδυση της μεταπολεμικής Ελλάδος από την ήττα της Μικρασιατικής εκστρατείας του 1922. Γράφει ο Βρετανός ιστορικός Ιάν Κέρσω (*). Η Ιταλία, με την ήττα της στην Αλβανία από τα Ελληνικά στρατεύματα «μετά βίας υπήρχε ως στρατιωτική δύναμις, συνεπεία της απόφασης του Μουσολίνι να εισβάλλει στην Ελλάδα» , τον Οκτώβριο του 1940. Ταυτοχρόνως με την καταστροφή του Ιταλικού στόλου που ναυλοχούσε στον Τάραντα, απ’ την Βρετανική Αεροπορία, «η προέλαση (των δυνάμεων του ΄Αξονος(**) μέσα από την Αίγυπτο προς το Σουέζ ενάντια στις αδύναμες ακόμα βρετανικές δυνάμεις υπονομεύθηκε πλήρως από την περιττή ελληνική περιπέτεια-μια γκάφα πρώτου μεγέθους με ολέθριο κόστος.» γράφει ο Βρετανός ιστορικός.