Σχόλιο

Το Ευρωπαϊκό Τσουνάμι των Σκανδάλων

Το Ευρωπαϊκό Τσουνάμι των Σκανδάλων

Το τελευταίο σκάνδαλο στην ΕΕ με την σύλληψη της πρώην επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία επιβεβαιώνει κάτι που λίγο έως πολύ γνωρίζουμε όλοι. Ότι τα θεμέλια των ευρωπαϊκών θεσμών τρίζουν και η διαφθορά πλέον έχει μετατραπεί σε ευρωπαϊκό τσουνάμι σκανδάλων, που πλήττει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία των τεχνοκρατών των Βρυξελλών. Συνιστά και μια ακόμη ένδειξη της βαθύτατης κρίσης των θεσμών σε πανευρωπαικό επίπεδο αλλά και μια ακόμη αιτιολόγηση γιατί οι πολίτες  απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από θεσμούς και κυβερνώντες.  Βεβαίως υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις, όπως η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία που φαίνεται ότι προσπαθεί να κάνει την δουλειά της. Απομένει ωστόσο να δούμε  αν θα βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Διότι η αλήθεια είναι ότι ακόμα αναμένουμε απαντήσεις για παλαιότερα σκάνδαλα, όπως

It Takes Two to Tango

It Takes Two to Tango  

Συνθήκες «αντικυκλώνα» επικρατούν στην υπόθεση της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρήθηκε πλήρης άπνοια στο θέμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλέον πρόσφατη εξέλιξη καταγράφηκε στις 13 Νοεμβρίου, όταν ο Ευρωπαίος Επίτροπος Ενέργειας και Στέγασης, Νταν Γιόργκενσεν, συναντήθηκε με τους υπουργούς Ενέργειας, Ελλάδας και Κύπρου, Σταύρο Παπασταύρου και Γιώργο Παπαναστασίου, στις Βρυξέλλες. Είχε δηλώσει τότε, ότι η Κομισιόν θα συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί για να προωθήσει τον Great Sea Interconnector,  έργο που, όπως είπε, η Ε.Ε. υποστηρίζει και χρηματοδοτεί μέσω του Connecting Europe Facility. Η Ευρώπη θεωρεί ότι η ενισχυμένη διασυνδεσιμότητα είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση των τιμών της ενέργειας, αλλά και για την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ε.Ε και ο GSI θεωρείται ένας σημαντικός κρίκος σε αυτή την αλυσίδα. Η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ είναι ένα από τα μεγαλύτερα υποθαλάσσια έργα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, αν και εφόσον δεήσει να ολοκληρωθεί. 

Το Τραγικό Έλλειμα στην Έρευνα Δεν Αντιμετωπίζεται με Επιτροπές και Υπουργεία

Το Τραγικό Έλλειμα στην Έρευνα Δεν Αντιμετωπίζεται με Επιτροπές και Υπουργεία

Με αφορμή την τελευταία κίνηση της κυβέρνησης να περισώσει ό,τι μπορεί από τις μέχρι σήμερα αποτυχημένες προσπάθειες να υποστηρίξει ενεργά και δημιουργικά τον τομέα της έρευνας, το πόρταλ επανέρχεται σε ένα θέμα ύψιστης σημασίας για την χώρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στις 13 Νοεμβρίου πέρασαν την πόρτα του Μαξίμου οκτώ διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό οι οποίοι με αντίστοιχα κυβερνητικά στελέχη θα αποτελέσουν την επιτροπή που θα οργανώσει «την ενοποίηση της ανώτερης εκπαίδευσης με τους τομείς της έρευνας και καινοτομίας υπό την ομπρέλα του υπουργείου Παιδείας»

Η Μάχη των Μαχών του κ.Τραμπ

Η Μάχη των Μαχών του κ.Τραμπ

Η ανακοινωθείσα απόφαση του προέδρου Τραμπ περί αποστολής του ειδικού διαπραγματευτή για το Ουκρανικό κ. Στιβ Γουίτκοφ στη Μόσχα, όπου θα έχει συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, πριν από την επίσκεψη του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον, δημιουργεί ελπίδες για τον τερματισμό του ρωσοουκρανικού πολέμου. Ο κ. Βολοντίμιρ Ζελένσκι εξαναγκάσθηκε να συναινέσει τελικώς εκ των πραγμάτων. Δεν είχε άλλωστε άλλη επιλογή. Οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ουάσιγκτον ματαίως διεκδίκησαν ρόλο συνδιαμορφωτού των όρων που αφορούν τη λήξη ενός πολέμου εις τον οποίον αφρόνως ενεπλάκησαν επί της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν. Δεν είχαν άλλωστε και αυτοί επιλογή. Δεν είναι μόνον η καταθλιπτική στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ, το μέγεθος της αμερικανικής οικονομίας έναντι συμμάχων και αντιπάλων το μόνο πλεονέκτημα του προέδρου Τραμπ. Είναι και η απόλυτη κυριαρχία του στην εσωτερική πολιτική σκηνή.

Η Μάχη των Μαχών του κ. Τραμπ

Η Μάχη των Μαχών του κ. Τραμπ

Η ανακοινωθείσα απόφαση του προέδρου Τραμπ περί αποστολής του ειδικού διαπραγματευτή για το Ουκρανικό κ. Στιβ Γουίτκοφ στη Μόσχα, όπου θα έχει συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, πριν από την επίσκεψη του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον, δημιουργεί ελπίδες για τον τερματισμό του ρωσοουκρανικού πολέμου

Γίναμε πράγματι Ενεργειακός Κόμβος και δεν το καταλάβαμε;

Γίναμε πράγματι Ενεργειακός Κόμβος και δεν το καταλάβαμε;

Οι ειδήσεις των τελευταίων εβδομάδων περί τα ενεργειακά ήσαν τόσο πολλές και πυκνές που για κάποιον που είναι έξω από τον χώρο εύκολα δημιουργείται η εντύπωση ότι η Ελλάδα ευρίσκεται πλέον στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος έχοντας αναδειχθεί σε βασικό ευρωπαϊκό ενεργειακό κόμβο. Με την μισή κυβέρνηση των ΗΠΑ στην Αθήνα (για την σύναξη του P-TEC) στις αρχές Νοεμβρίου και την μια συμφωνία να διαδέχεται την άλλη, εύκολα φιλοτεχνήθηκε η εικόνα μιας μικρής μεν, πλην πανίσχυρης ενεργειακά, χώρας στη οποία όλοι προστρέχουν προκειμένου να επωφεληθούν από deals δισεκατομμυρίων δολαρίων που υπογράφονται από διεθνείς εταιρίες σχεδόν κάθε εβδομάδα. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα τους τελευταίους τρεις μήνες έχει μπει με θετικό πρόσημο στο ραντάρ της κυβέρνησης Τραμπ λόγω

Ένα Κεράκι στον «Άγιο Donaldιο»

Ένα Κεράκι στον «Άγιο Donaldιο»

Αυτές οι τελευταίες εβδομάδες είναι αποκαλυπτικές για την εκ βάθρων αλλαγή σκηνικού στη χώρα, με αφορμή τις αλλαγές που συντελούνται σε μια σειρά ζητήματα που άπτονται της πολιτικής - από αυτά που χαρακτηρίζονται ως «κομβικά» - όπως είναι η ενεργειακή διπλωματία στην οποία η Ελλάδα φαίνεται σήμερα να διαπρέπει. Οι διακρίσεις για τη χώρα που διαδέχονται η μία την άλλη είναι αλήθεια πως προκαλούν σε όλους μας μια κάποια αμηχανία –όσο νάναι. Δεν είναι και λίγο, η πάλαι ποτέ «ψωροκώσταινα» και «η χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα», να γίνεται θετικό σημείο αναφοράς ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού. Αλλά, ας πάψουμε ένα λεπτό να «τσιμπιόμαστε», για να δούμε αν είμαστε ξύπνιοι και να βεβαιωθούμε ότι δεν βλέπουμε κάποιο όνειρο και ας προσπαθήσουμε να τα βάλουμε όλα σε μια (σύντομη) τάξη. Η Ελλάδα βαίνει σήμερα να γίνει ενεργειακή πύλη από την οποία θα περνά το αμερικάνικο φυσικό αέριο που εξάγεται σε υγρή μορφή (LNG) και θα διοχετεύεται μέσω ενός πολύπλοκου διαδρόμου αγωγών (Κάθετος Διάδρομος) σε όλες τις χώρες που βρίσκονται στα βορειοανατολικά μας (νοτιοανατολική και κεντρική Ευρώπη και Ουκρανία). 

Ο «Γρίφος» Ερντογάν

Ο «Γρίφος» Ερντογάν

Με την αναμενόμενη περίσκεψη και άνευ σχολίων, φυσικά, αντιμετώπισε η Αθήνα την τοποθέτηση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, όταν λίγες ώρες μετά την έκθεση της Επιτροπής για τη στάση της Αγκυρας προς την Ελλάδα και την Κύπρο διαβεβαίωνε urbietorbi ότι «σεβόμαστε τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των φιλικών χωρών, κυρίως των γειτόνων μας». Προς την Ε.Ε. και την Επιτροπή ειδικότερα απευθυνόταν πρωτίστως ο ηγέτης της Τουρκίας. Και εμμέσως μόνον στην Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς ουδέποτε η Αγκυρα αναγνώρισε αρμοδιότητα ή ρόλο στην ενωμένη ούτως ειπείν Ευρώπη για την επίλυση των προβλημάτων στις σχέσεις της με αυτές τις δύο χώρες. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει

Ευελιξία, Όπως Λέμε Κωλοτούμπα…

Ευελιξία, Όπως Λέμε Κωλοτούμπα…

Το energia.gr παίζει να είναι ίσως το μόνο ηλεκτρονικό μέσο ενεργειακής ενημέρωσης που υπερθεμάτισε υπέρ της χρήσης όλων των διαθέσιμων πηγών στη σύγχρονη ενεργειακή παλέτα όλα εκείνα τα προηγούμενα χρόνια που τα έσκιαζε η «φοβέρα» της εδώ και τώρα, Ενεργειακής Μετάβασης. Μην κάνετε ότι δεν θυμάστε…Ξέρετε τώρα εσείς: απολιγνιτοποίηση με το γκάζι κολλημένο στο πάτωμα, εξοβελισμός πετρελαίου και φυσικού αερίου από το μείγμα, γενικός εξηλεκτρισμός της οικονομίας μέσω ΑΠΕ, πρασίνισμα των μετακινήσεων και των μεταφορών με μαζική διείσδυση των ηλεκτρικών οχημάτων και ταυτόχρονη απαγόρευση της παραγωγής αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης και ξεχάσαμε κάτι άλλο; Η ελληνική κυβέρνηση έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και έσπευσε να στρίψει το τιμόνι της πολιτικής που μας οδηγούσε στα «πράσινα» βράχια και για αυτό οφείλουμε να της επιδαψιλεύσουμε τα εύσημα. Πράγματι, αν και χάθηκε, όχι με αποκλειστική ευθύνη της είναι η αλήθεια, πολύτιμος χρόνος ιδίως σε 

Η Ψευδαίσθηση της Eνεργειακής Yπεροχής

Η Ψευδαίσθηση της Eνεργειακής Yπεροχής

Η παρουσία στην Αθήνα κατά τις επόμενες τρεις ημέρες κλιμακίου κορυφαίων υπουργών της Αμερικανικής κυβέρνησης και στενών συνεργατών του Προέδρου Ρόναλντ Τραμπ, καθώς και εκατοντάδων επιχειρηματιών και ανώτερων στελεχών που θα συμμετέχουν στην ετήσια ενεργειακή συγκέντρωση P-TEC, έχουν δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Αθήνα ευρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών ενεργειακών εξελίξεων. Ορισμένοι δε έσπευσαν να δηλώσουν ότι η ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής μετακινείται και το Ζάππειο - όπου θα πραγματοποιηθεί το P-TEC- γίνεται το επίκεντρο του διατλαντικού ενδιαφέροντος. Πράγματι τους τελευταίους μήνες η θέση της Ελλάδας έχει αναβαθμιστεί στο πλαίσιο μιας εμβαθυνόμενης διατλαντικής συνεργασίας με την κυβέρνηση Τραμπ και τις Αμερικανικές εταιρίες στο oil & gas να επιθυμούν να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια τόσο στις έρευνες υδρογονανθράκων (βλέπε έλευση Chevron που μαζί με την ExxonMobil κατέχουν

«Δημιουργικό» Χάος

«Δημιουργικό» Χάος

Η απόφαση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να ανακοινώσει την επιβολή σοβαροτάτων κυρώσεων στη Ρωσία δεν εξέπληξε. Ούτε η επ’ αόριστον αναβολή της προεξαγγελθείσας συναντήσεως με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν στη Βουδαπέστη, με το επιχείρημα ότι οι προκαταρκτικές συνομιλίες, που μόλις είχαν ξεκινήσει, δεν απέδωσαν. Είναι απλώς η έκφανση μιας ανορθόδοξης διπλωματίας του Αμερικανού προέδρου, που την παραμονή της συναντήσεώς του με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι συνομίλησε επί μακρόν με τον Ρώσο ομόλογό του και στη συνέχεια απέρριψε κατηγορηματικά το αίτημα του Ουκρανού ηγέτη να του παράσχει πυραύλους τύπου Τόμαχοκ. Δεν είναι τυχαίο ασφαλώς ότι η αντίδραση του Κρεμλίνου υπήρξε ψύχραιμη. Ο κ. Πούτιν χαρακτήρισε τις κυρώσεις «σοβαρές», υποστήριξε ότι δεν πρόκειται να έχουν «σημαντικές επιπτώσεις» στην οικονομία, αλλά φρόντισε να τονίσει πως εάν η Ρωσία δεχθεί επίθεση με πυραύλους Τόμαχοκ, «η αντίδραση θα είναι πολύ ισχυρή, εάν όχι συντριπτική». Αξιοσημείωτο ότι και το Πεκίνο, που θίγεται από τις κυρώσεις, αντέδρασε με προσοχή και μέτρο

Στραβά Αρμενίζει

Στραβά Αρμενίζει

Με βάση τη λαϊκή σοφία του «κάλλιο αργά παρά ποτέ» θα έπρεπε να νιώθουμε ευγνώμονες που ο Πρόεδρος Τραμπ παραδέχθηκε επιτέλους ότι δυσκολεύεται να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Χρειάστηκε μόλις 10 μήνες στο Οβάλ Γραφείο, εκατοντάδες ώρες συνομιλιών με τους ηγέτες της Ευρώπης και κάθε λογικό γεωπολιτικό αναλυτή, και άγνωστο αριθμό απωλειών στο μέτωπο μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι ορισμένα θέματα δεν λύνονται με τελεσίγραφα— ιδιαίτερα όταν ο ίδιος εμφανίζεται διστακτικός να τα εφαρμόσει. Η παραδοχή του Αμερικανού Προέδρου, όμως, δεν σταμάτησε εκεί, αλλά περιελάμβανε μία ακόμα πιο αναπάντεχη δήλωση, δηλαδή ότι θα ζητήσει από τον Κινέζο ομόλογό του να μεσολαβήσει για τον τερματισμό των συγκρούσεων. Η αναφορά αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως ασύμβατη με τον χαρακτήρα του Τραμπ, όπως τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει να τον βλέπουμε την τελευταία δεκαετία. Και παρόλο που μπορεί να πρόκειται για μία μετακύλιση των ευθυνών σε κάποιον άλλον πέρα από τον ίδιο και την κυβέρνησή του, συνιστά και μία αδιαμφισβήτητη παραδοχή πως ο Λευκός Οίκος, και κατ’επέκταση οι ΗΠΑ, δεν διαθέτουν επαρκή εργαλεία ώστε να σταματήσουν τη Ρωσία, τουλάχιστον χωρίς τη δραματική κλιμάκωση μίας άμεσης εμπλοκής στον πόλεμο.

Το Μεγάλο Στοίχημα

Το Μεγάλο Στοίχημα

Ο λαϊκισμός υποσκάπτει και υπονομεύει τα θεμέλια της κοινωνίας αλλά μόνο όταν αυτή έχει εκχωρήσει το δικαίωμα της ευθυκρισίας σε εκείνους που επιδιώκουν να της την στερήσουν. Δεν είναι ασφαλώς κάτι το καινοφανές για τις κοινωνίες των ανθρώπων. Απαντάται από τους αρχαίους χρόνους. Το εκπληκτικό στην περίπτωσή του είναι ότι ενώ έχει προκαλέσει τρομερά δεινά όπου και αν φύτρωσε αυτό το άνθος του κακού, κανένας δεν έχει καταφέρει να το ξεριζώσει, καθώς τρέφεται με την αμάθεια, την άγνοια, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Και όταν δεν συντρέχουν τα παραπάνω, εξακολουθεί να φυτρώνει καθώς ο άνθρωπος επαναπαύεται και τείνει να ξεχνά. Ο λαϊκισμός αποκτά ακόμη πιο επικίνδυνες διαστάσεις όταν

Προκαλεί το Ελληνικό Κράτος «Σεβασμό στους Φίλους του και Φόβο στους Εχθρούς του»;

Προκαλεί το Ελληνικό Κράτος «Σεβασμό στους Φίλους του και Φόβο στους Εχθρούς του»;

«Ο ισχυρός προκαλεί σεβασμό στους φίλους του και φόβο στους εχθρούς του». Μπορούμε να πούμε ότι το ελληνικό κράτος πληροί τα χαρακτηριστικά του ισχυρού σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό; Ακόμη περισσότερο, μπορούμε να πούμε πως το ελληνικό κράτος αποτελεί ασπίδα για το Ελληνικό έθνος, ακόμη και για όσα τμήματά του βρίσκονται εκτός των ορίων του; Η, μάλλον, ιδίως γι’ αυτά; Μέσα στον 20ο αιώνα μπορούμε να απαριθμήσουμε τουλάχιστον τρεις φορές στις οποίες η Ελλάδα πιέστηκε, όχι από τους εχθρούς της αλλά από τους συμμάχους της – και δη τους Μεγάλους – να αποχωρήσει αμαχητί από περιοχές με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς και τις οποίες είχε απελευθερώσει κυριολεκτικά με το σπαθί της. Τη Βόρειο Ήπειρο το 1913 και το 1916 και την Ανατολική Θράκη το φθινόπωρο του 1922 – στην τελευταία, μάλιστα, περίπτωση υπήρξε ολοσχερής ξεριζωμός τού εκεί ελληνικού στοιχείου χωρίς να πέσει ούτε μία τουφεκιά!

Τι θα Κάνουμε αν οι Τούρκοι Κλιμακώσουν;

Τι θα Κάνουμε αν οι Τούρκοι Κλιμακώσουν; 

Από τα φαινομενικά “ήρεμα νερά” στο Αιγαίο, επανερχόμαστε στα ταραγμένα. Δεν είναι μόνο η ακύρωση των συνομιλιών Μητσοτάκη- Ερντογάν στην Νέα Υόρκη. Είναι και ο τρόπος που έγινε, αλλά και ο απώτερος σκοπός της ακύρωσης αυτής.  Κάτι που δεν άργησε να φανεί  τόσο από την ομιλία του Τούρκου Προέδρου στον ΟΗΕ, όσο και από την στάση του τις επόμενες ημέρες, βγάζοντας το Πιρί Ρέις για έρευνες στο Αιγαίο αλλά και παρενοχλώντας το νορβηγικό ερευνητικό σκάφος Ramform Hyperion, το οποίο πραγματοποιούσε  σεισμικές έρευνες  στην Κύπρο, απαιτώντας μάλιστα να λάβει την άδεια του ψευδοκράτους. Όλα αυτά δεν πρέπει να προκαλούν καμία εντύπωση. Ο Ερντογάν έδειξε τις προθέσεις του κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη. Είπε ξεκάθαρα ότι δεν 

Η Αντίστροφη Μέτρηση Έχει Αρχίσει

Η Αντίστροφη Μέτρηση Έχει Αρχίσει

Προ ολίγων ημερών συμπληρώθηκαν 17 χρόνια από μία ημέρα που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο: την κατάρρευση της αμερικανικής τράπεζας Lehman Brothers. Μολονότι ελάχιστοι μνημόνευσαν εκείνη την ημέρα, ορισμένοι αναλυτές προειδοποιούν πως το μάθημα του 2008 είναι ενδεχομένως πιο επίκαιρο από ποτέ. Και αυτό διότι τους τελευταίους μήνες υπάρχουν ολοένα και αυξανόμενες ενδείξεις πως μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση είναι προ των πυλών. Φυσικά, αρκετές οικονομικές θεωρίες παραδέχονται πως οι κρίσεις αποτελούν αναπόφευκτο κομμάτι των διάφορων συστημάτων, εξού και οι σύγχρονοι οικονομολόγοι έχουν αναπτύξει πληθώρα εργαλείων ώστε να τις προβλέπουν και να τις διαχειρίζονται. Όμως, επί του παρόντος, το διεθνές οικονομικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με πολλαπλές απειλές. Ως εκ τούτου, το ερώτημα των αναλυτών δεν είναι το αν τα προβλήματα αυτά θα μετατραπούν σε κρίση, αλλά το πότε.