και το τελευταίο Route 3 από τον αγωγό TAP. Πριν το άνοιγμα της διαδικασίας, οι προσδοκίες ήταν πολύ υψηλές, καθώς η δημοπρασία του Νοεμβρίου είχε καταφέρει να δεσμεύσει σχεδόν το 60% της διαθεσιμότητας.
Εντούτοις, η αυξανόμενη αισιοδοξία δεν επαληθεύτηκε, οδηγώντας σε σοβαρούς προβληματισμούς για το μέλλον του έργου. Σύμφωνα με την κυρίαρχη ανάλυση, το βασικό μειονέκτημα του Κάθετου Διαδρόμου επί του παρόντος είναι η ανταγωνιστικότητά του έναντι άλλων οδών, όπως η βόρεια διαδρομή μέσω Πολωνίας και Λιθουανίας. Οι επιλογές αυτές δεν είναι απλώς φθηνότερες, αλλά και εγγύτερες για την Ουκρανία, η οποία αντιμετωπίζει τόσο οικονομικές, όσο και ενεργειακές δυσκολίες εξαιτίας των ρωσικών επιθέσεων. Όμως, αυτή η ισορροπία μπορεί να μεταβληθεί βραχυπρόθεσμα, καθώς οι δύο χώρες εισαγωγείς ήδη αποστέλλουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου στη γείτονά τους, ενώ η χειμερινή ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται.
Ως εκ τούτου, ορισμένοι αναλυτές θεωρούν πως οι επόμενες μηνιαίες δημοπρασίες, οι οποίες θα συνεχιστούν μέχρι τον Μάρτιο του 2026, θα πραγματοποιηθούν εντός διαφορετικών συνθηκών της αγοράς, εφόσον η οι δυνατότητες της βόρειας διαδρομής θα είναι περιορισμένες. Ταυτόχρονα, με το σχέδιο της Κομισιόν για ολοκληρωτική αποδέσμευση από το ρωσικό φυσικό αέριο να εκκινεί επισήμως εντός της επόμενης χρονιάς, οι μεγάλες αγορές της Κεντρικής Ευρώπης όπως η Ουγγαρία θα προστεθούν στη ζήτηση LNG. Έργα όπως ο Κάθετος Διάδρομος δεν μπορούν να αξιολογηθούν με δεδομένα λίγων μηνών, αλλά οφείλουν να ληφθούν υπόψη οι ευρύτερες τάσεις που δημιουργούνται από τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.