ό,τι αφορά στις έρευνες για την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στον ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο –και όχι μόνο- ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας κινήθηκαν άμεσα, οργανωμένα και με σχέδιο και πέτυχαν να οδηγήσουν τις εξελίξεις σε αυτό που παρακολουθήσαμε όλοι, τις προηγούμενες ημέρες στο Ζάππειο, όπου πραγματοποιήθηκε η 6η P-TEC.
Βέβαια, τώρα τα κυβερνητικά στελέχη το παίζουν λωτοφάγοι και κάνουν ότι έχουν ξεχάσει ότι από το καλοκαίρι του 2019 που πήραν τη σκυτάλη της εξουσίας από τους “ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ” (έχουμε και γι’ αυτούς ράμματα για τις γούνες τους) η γραμμή που έπεσε στο εθνικό τραπέζι και έγινε αντιληπτό ακόμη και από τον πλέον άσχετο, ήταν “undrill baby, undrill”, για να παραφράσουμε τη ρήση του πνευματικού εντολοδόχου της σημερινής ελληνικής κυβίστησης, του κυρίου Τραμπ από τον Λευκό Οίκο.
Ό, τι και αν τους έλεγες τους κυβερνητικούς μας, έσπαγες τα μούτρα σου. Τη μια στο ρίχνανε στον ακριβό λιγνίτη (είναι αλλά ποιος ευθύνεται γι’ αυτό;), την άλλη στην ανάγκη να σώσουμε τον πλανήτη, την παρ’ άλλη να διατηρήσουμε τον «περιβαλλοντικό» χαρακτήρα περιοχών ενεργειακού ενδιαφέροντος (Κατάκολο κ.α.)…
Φυσικά …uber alles, όλο αυτό έπρεπε να γίνει για να πέσουν, δήθεν, οι τιμές στην ενέργεια για τα νοικοκυριά και τη βιομηχανία!
Μέχρι και τους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές έβαλαν στο κόλπο, ως συνομιλητές και συμβούλους για αυτά τα θέματα, έτσι για να μην έχουμε αμφιβολίες για τις προθέσεις…
Χρειάστηκε να προκύψουν οι αλλεπάλληλες κρίσεις που έριξαν τις μάσκες της πλάνης και ανάγκασαν σε αυτή την τόσο ελπιδοφόρα (και πιθανώς, προσοδοφόρα) στροφή…
Ας είναι! Η "ευελιξία" όπως τη χαρακτηρίζουν αυτή τη στροφή είναι ένας πολύ προτιμότερος όρος από την "κωλοτούμπα", και εμείς είμαστε έτοιμοι να τον υιοθετήσουμε.
Την καλοδεχόμαστε χωρίς υποσημειώσεις και άνω τελείες, αν και θεωρούμε υποχρέωση να υπενθυμίσουμε στους ταγούς, ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να εφησυχάσουν τάχα, να…εμείς υπογράψαμε, κορδωθήκαμε και τώρα θα καθόμαστε και θα περιμένουμε να μπουν όλα στον αυτόματο πιλότο.
Η στήλη θέλει να πιστεύει ότι η κυβέρνηση και εκείνες που θα προκύψουν ύστερα από αυτή –ακόμη και αν είναι του ιδίου χρώματος – δεν θα αφήσει τα πράγματα στη τύχη τους.
Η Τουρκία που σήμερα κομπορρημονούμε σχεδόν όλοι ότι έχει στριμωχτεί στα σχοινιά –αν και με δική της ευθύνη – δεν θα καθίσει ούτε με σταυρωμένα χέρια, ούτε σταυροπόδι.
Χρειάζεται, επομένως, εγρήγορση.
Μερικές (υπό)σημειώσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ
Βγήκε χθες η εκπρόσωπος της πιο φιλοαμερικανικής κυβέρνησης που πέρασε από τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες, ήτοι, του ΣΥΡΙΖΑ και δήλωσε ότι η «κυβέρνηση με τυμπανοκρουσίες υποστηρίζει στα ενεργειακά μόνο το άρμα των αμερικανικών συμφερόντων»…
Αν και το συντακτικό είναι πολύ προχωρημένο για τους πτωχικούς εγκεφάλους μας, καταλάβαμε ότι η εν λόγω παράταξη, που ασφυκτιά να υπάρχει σε έναν κόσμο δίχως τον κ. Τσίπρα, επικρίνει την κυβέρνηση για την ενεργειακή πολιτική της.
Αυτό που δεν μας λένε στον ΣΥΡΙΖΑ είναι όμως, ποια άλλη βιώσιμη επιλογή βλέπουν να υπάρχει εκεί έξω -υπό την έννοια ενός αξιόπιστου και όχι κακόβουλου εμπορικού εταίρου, όπως αποδείχτηκε τα τελευταία χρόνια η Ρωσία - που θα μας προσφέρει διαρκή ροή ενέργειας, τουλάχιστον, έως ότου καταφέρουμε να την παράγουμε μόνοι μας και να μην εξαρτόμαστε 100% από τις εισαγωγές;
Διότι, τα χρόνια που κυβέρνησε αυτή η παράταξη, δεν έκανε το παραμικρό για να φθάσουμε μια ώρα αρχύτερα σε αυτή τη συνθήκη.
Βέβαια, ας μην είμαστε τόσο σκληροί μαζί τους. Τα παιδιά δεν τα πίστευαν ποτέ όλα αυτά και τώρα πρέπει οπωσδήποτε κάτι να πουν. Ό,τι νάναι!