Η δημοσίευση των μηνιαίων εκθέσεων των διεθνών οργανισμών σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες τάσεις στην αγορά πετρελαίου προκάλεσε περισσότερες απορίες από όσες έλυσε. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο μεγαλύτεροι παίκτες, OPEC και ΙΕΑ παρέμειναν σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος, με το πετρελαϊκό καρτέλ να προβλέπει μία οριακά πιεσμένη σχέση προσφοράς- ζήτησης και τον ενεργειακό οργανισμό ένα πολύ υψηλό πλεόνασμα από την πλευρά της προσφοράς. Οι διαφορετικές αυτές εκτιμήσεις, σε συνδυασμό με την ευρύτερη αβεβαιότητα που επικρατεί στις εφοδιαστικές αλυσίδες του πετρελαίου τους τελευταίους μήνες, έχουν προβληματίσει τους ανθρώπους της αγοράς, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν για τα επόμενα βήματά τους. Για ορισμένους αναλυτές, οι δύο προσεγγίσεις αναδεικνύουν απλώς τους διαφορετικούς στόχους μεταξύ OPEC και ΙΕΑ, με τους μεν να ελπίζουν σε επιβίωση του πετρελαίου για τις επόμενες δεκαετίες και τους δε να αισιοδοξούν για ολοκλήρωση της ενεργειακής μετάβασης μέχρι το 2050.
Ένα άλλο μυστήριο έγκειται στα “χαμένα” βαρέλια του ΙΕΑ. Πιο συγκεκριμένα, η πρόσφατη έκθεση του οργανισμού αναφέρει πως υπάρχουν περίπου 1,5 εκατομμύριο βαρέλια αργού την ημέρα που δεν μπορεί να εντοπίσει μεταξύ παραγωγής και αγοράς για τον Αύγουστο. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρούνται αναντιστοιχίες στην αλυσίδα αξίας του πετρελαίου, εντούτοις αυτές τείνουν να είναι αρκετά πιο περιορισμένες. Όμως τους τελευταίους μήνες καταγράφονται όλο και μεγαλύτερα κενά, με 370.000 απόντα bpd για το β’ τρίμηνο του 2025 και 850.000 bpd για τον Ιούλιο. Δεδομένου πως η κατάληξη αυτών των ποσοτήτων παραμένει άγνωστη, οι αναλυτές δεν μπορούν να αποφασίσουν πώς οφείλουν να τα προσμετρήσουν στο ισοζύγιο προσφοράς-ζήτησης. Με τον ΙΕΑ να προβλέπει 2 εκατομμύρια bpd πλεονάζουσα προσφορά για τον Αύγουστο, οι χαμένες ποσότητες θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν αυτόν τον αριθμό στα 3,5 εκατομμύρια bpd που βρίσκονται στα αζήτητα. Αν όμως αυτά τα φορτία έχουν αγοραστεί, τότε το πλεόνασμα είναι μόλις 500.000 bpd.
Ο ΙΕΑ τείνει να διορθώνει τους αριθμούς που δημοσιεύει καθώς λαμβάνει περισσότερες πληροφορίες από τα κράτη και τους εμπόρους. Μέχρι τότε, οι αναλυτές έχουν βάλει δύο υπόπτους στο “μικροσκόπιο”. Ο πρώτος είναι ο σκιώδης στόλος που μεταφέρει παράτυπα πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα, το Ιράν, και τη Ρωσία. Τα φορτία αυτά συχνά δηλώνονται με ψευδή χώρες προέλευσης ή και καθόλου, καθώς οι αγοραστές προσπαθούν να αποφύγουν τις κυρώσεις από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Με βάση τους υπολογισμούς των συμβούλων όπως η Kpler, οι ποσότητες αργού που βρίσκονται εν πλω έσπασε όλα τα ρεκόρ την προηγούμενη εβδομάδα, με 1,25 εκατομμύρια bpd πετρελαίου να ταξιδεύουν ανά πάσα στιγμή. Η παρουσία του σκιώδους στόλου συνεπάγεται πως κανείς δεν γνωρίζει από πού και προς ποια λιμάνια μεταφέρονται αυτές οι ποσότητες, δυσχεραίνοντας τις εκτιμήσεις για το πόσο αργό πουλούν οι τρεις μεγάλοι παραγωγοί στην πραγματικότητα.
Ο δεύτερος ύποπτος είναι η κατάσταση των αποθεμάτων πετρελαίου της Κίνας. Η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα αργού σε διεθνές επίπεδο, ενώ είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού και ιρανικού πετρελαίου. Εντούτοις, το Πεκίνο δεν δημοσιοποιεί ακριβή στοιχεία για τις εισαγωγές του, ούτε για τα αποθέματα ασφαλείας που διαθέτει. Ο ΙΕΑ εκτιμά πως τα κινεζικά αποθέματα αυξήθηκαν κατά 110 εκατομμύρια βαρέλια μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου. Δύο από τα επιχειρήματα γιατί οι αναλυτές πιστεύουν ότι η Κίνα συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες στις μονάδες αποθήκευσης σχετίζονται με τις τρέχουσες συγκυρίες. Αφενός, οι ΗΠΑ έχουν θέσει στο στόχαστρο τους δύο μεγάλους προμηθευτές της κινεζικής αγοράς, Ρωσία και Ιράν, με συνεχείς κυρώσεις. Αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντική πτώση των τιμών εξαγωγής από τις δύο χώρες, καθιστώντας το αργό που παράγουν αρκετά πιο ελκυστικό. Παράλληλα, η Κίνα έχει κάθε λόγο να θωρακίζει τα αποθέματά της, γνωρίζοντας πως η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να προχωρήσει σε κάποια απρόβλεπτη κίνηση όπως προτιμά ο Ντόναλντ Τραμπ, προκαλώντας χάος στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Αφετέρου, οι εισαγωγές της Κίνας παραμένουν γενικά σταθερές, παρά το γεγονός πως η ζήτηση για καύσιμα στους δύο μεγάλους τομείς της βιομηχανίας και των μεταφορών έχει μειωθεί εξαιτίας μίας σειράς παραγόντων. Αυτό σημαίνει πως τα φορτία πετρελαίου που αγοράζονται δεν περνούν απευθείας στην κατανάλωση, αλλά αποθηκεύονται.
Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση αυτή έχει ανησυχήσει αρκετούς ανθρώπους της αγοράς, οι οποίοι δηλώνουν αβέβαιοι για το ποια στρατηγική οφείλουν να ακολουθήσουν. Για μερικούς, η σημερινή παρατεταμένη στασιμότητα των τιμών αποδεικνύει πως η κορύφωση της ζήτησης πετρελαίου είναι πιο κοντά από ποτέ. Με αυτό το σκεπτικό, στρέφονται προς άλλες εναλλακτικές, όπως τα πετροχημικά, το φυσικό αέριο, ή ακόμα και τα μέταλλα στρατηγικής σημασίας. Για άλλους, η τρέχουσα κατάσταση κορεσμού συνιστά ένα μικρό διάλειμμα πριν την εκτίναξη της ζήτησης καθώς η παγκόσμια οικονομία θα επιστρέψει στα επίπεδα προ-πανδημίας και η πράσινη μετάβαση θα επιβραδυνθεί. Βεβαίως, όλες αυτές οι υποθέσεις λαμβάνουν ως δεδομένο πως οι επόμενοι μήνες δεν θα φέρουν μία καινοφανή κρίση όπως αυτές που καταγράφησαν την τελευταία πενταετία.