ότι η αναμενόμενη κορύφωση της παγκόσμιας ζήτησης θα αργήσει πολύ ακόμα να εκδηλωθεί και δεν πρόκειται πάντως να συμβεί πριν το 2030 όπως προβλέπουν όμως με μεγάλη βεβαιότητα γνωστές πετρελαϊκές εταιρείες όπως η BP, η Shell, η Τotal και η Equinor.
Με αφορμή την βαθειά πτώση στη διεθνή ζήτηση για πετρέλαιο και φυσικό αέριο πού εκδηλώθηκε το Α και Β τρίμηνο του έτους, και συνεχίζεται έως σήμερα σε μικρότερο βαθμό, οι εκτιμήσεις των άνω πετρελαϊκών είναι ότι η ανάκαμψη της ζήτησης όχι μόνο θα καθυστερήσει για μετά το 2021 αλλά δεν πρόκειται να επανέλθει ποτέ στα επίπεδα του 2019, όταν αυτή έφθασε στο ιστορικό υψηλό των 100 εκατ. βαρελιών την ημέρα. Οι εκτιμήσεις των Δυτικών πετρελαϊκών έχουν την αφετηρία τους στις αρνητικές προοπτικές για την εξέλιξη (και γενικότερα τη θέση του πετρελαίου στο αυριανό ενεργειακό μίγμα) της ζήτησης, όπως αυτές εκφράζονται μέσω από την πρόσφατη έκθεση της BP ( Energy Outlook 2020) (εδώ), αλλά και της αναμενόμενης αυτή την εβδομάδα νέας ετήσιας έκθεση του ΙΕΑ, του World Energy Outlook 2020.
Τόσο η έκθεση της ΒΡ όσο και αυτή του ΙΕΑ υποστηρίζουν την αδήριτη ανάγκη απεγκλωβισμού από τα ορυκτά καύσιμα με στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου- και την συνεπακόλουθη συγκράτηση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη - έτσι ώστε να αποφευχθεί μια οικολογική καταστροφή που εικάζεται ότι θα προέλθει από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι πετρελαιοπαραγωγοί της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας όμως οι οποίοι δεν συμμερίζονται τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες της Δύσης ούτε τους απασχολούν τα διάφορα εσχατολογικά σενάρια που διατυπώνονται γύρω από την υπερθέρμανση βλέπουν ποιό αντικειμενικά το που και πως κινείται η παγκόσμια αγορά πετρελαίου και τις αυξανόμενες ανάγκες που αυτοί καλούνται να καλύψουν, και προέρχονται κυρίως από αυξημένη ζήτηση σε Ασία και την Αφρική.
Με οικονομική ανάπτυξη που θα τρέχει με ένα μέσο ρυθμό 3.0% την επόμενη 20ετια και ένα παγκόσμιο πληθυσμό που αναμένεται να φθάσει τα 9.5 δισεκ. το 2045 από το σημερινό επίπεδο των 7.7 δισεκ., ο OPEC προβλέπει αύξηση της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης κατά 72 mboe/d την επόμενη 25ετία. Λαμβάνοντας υπ´ όψη την επερχόμενη διαφοροποίηση του παραγωγικού ενεργειακού μοντέλου με την μεγάλη σχετικά διείσδυση των ΑΠΕ, του υδρογόνου και της πυρηνικής ενέργειας, ο Οργανισμός στο βασικό σενάριο αναφοράς (reference case) προβλέπει συνεχιζόμενη αύξηση της ζήτησης πετρελαίου στα 109.1 εκατ. βαρ/ημέρα το 2045 από τα 99.7 εκατ. που έφθασε το 2019. Με το πετρέλαιο να αντιστοιχεί στο 27.5% της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης, το φ .αέριο στο 25.3% και τον άνθρακα στο 19.7%. Με άλλα λόγια σε 25 χρόνια από τώρα το αποτύπωμα των ορυκτών καυσίμων κάθε άλλο παρά προς τον αφανισμό θα τείνει αλλά αντίθετα θα κυριαρχεί στο 72.5% στο παγκόσμιο ενεργειακό μίγμα. Με πετρέλαιο και φυσικό αέριο μαζί να είναι υπεύθυνα για το 52.8% της προβλεπόμενης ενεργειακής ζήτησης.
Λογικό και αναμενόμενο η άριστα τεκμηριωμένη έκθεση του OPEC να έχει επιφέρει την απόλυτη σύγχυση στις Δυτικές πετρελαϊκές όπως αυτή πολύ εύγλωττα αποτυπώνεται σε πρόσφατη αρθρογραφία στους Financial Times, στην WSJ και αλλού. Με τις εταιρείες να ευρίσκονται σε πραγματικά δύσκολη θέση να εξηγήσουν στους μετόχους τους γιατί αίφνης αποφάσισαν (εδώ) να ανακοινώσουν την μεγάλη στροφή μακριά από τους υδρογονάνθρακες και τώρα βλέπουν το μέλλον τους στις ΑΠΕ, το υδρογόνο και στο Διάστημα.
Καλά πληροφορημένη πηγή μεγάλης πετρελαϊκής με έδρα το Λονδίνο μας ενημέρωσε πρόσφατα ότι η απόφαση για την στροφή προς άλλες ενεργειακές κατευθύνσεις έχει να κάνει κυρίως με τα περιθώρια κέρδους και όχι τόσο για λόγους που σχετίζονται με την Κλιματική Αλλαγή και τα περίφημα κριτήρια ESG. Ούτε οι ίδιες οι πετρελαϊκές πιστεύουν ότι η ζήτηση θα υποστεί πραγματικά τόσο μεγάλη κάμψη και ότι τo peak demand είναι επί θύρας. Η αλήθεια είναι, σύμφωνα με την άνω πηγή μας, ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού από ΑΠΕ σήμερα και αύριο το υδρογόνο αποτελούν πολύ ποιο κερδοφόρες δραστηριότητες από την εξόρυξη και διακίνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ιδίως μάλιστα που οι περισσότερες δυτικές πετρελαϊκές, σε αντίθεση με τις NOC's, έχουν να διαχειριστούν δύσκολα και ακριβά κοιτάσματα.