Η διακύμανση της τιμής του Brent στο ICE του Λονδίνου τον τελευταίο μήνα
Να σημειώσουμε ότι το Brent είχε φθάσει τα $86,74 το βαρέλι στις 3 Οκτωβρίου, δημιουργώντας έντονη ανησυχία μεταξύ των πετρελαιοεισαγωγικών χωρών για μια ανεξέλεγκτη άνοδο των τιμών του αργού, με τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια ανάπτυξη και τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Με ιδιαίτερα πληγείσα τις ΗΠΑ, όπου οι τιμές στην αντλία είχαν προ πολλού ξεπεράσει τα $ 3 το γαλόνι, δημιουργώντας πρόβλημα στην προεδρία Τραμπ εν όψει των εκλογών mid term στις 5 Νοεμβρίου. Για αυτό και οι συνεχείς εκκλήσεις και -μάλλον ασυνάρτητες- κραυγές του προέδρου Τραμπ, μέσω Twitter και τηλεοπτικών δηλώσεων, προς τους Σαουδάραβες -που αποτελούν τον ντε φάκτο ηγέτη του OPEC- να αυξήσουν την παραγωγή του, προκειμένου να μειωθούν οι τιμές.
Αν και εν μέρει οι Σαουδάραβες συμμορφώθηκαν με τα κελεύσματα του Τραμπ, αυξάνοντας οριακά την παραγωγή τους, η τιμή του αργού δεν έλεγε να υποχωρήσει σε ικανοποιητικό (για τον Τραμπ) βαθμό, με αποτέλεσμα η Ουάσινγκτον να κάνει στροφή 180 μοιρών στη δέσμευσή της για κυρώσεις κατά των πετρελαϊκών εξαγωγών του Ιράν, ανακοινώνοντας εξαιρέσεις για 8 κράτη (μεταξύ των οποίων Ελλάδα, Τουρκία και Ιταλία). Όπως σημειώναμε σε σχετικό μας άρθρο-ανάλυση στο Energia.gr στις 5/11 («Μεγαλειώδης Κολοτούμπα Τραμπ στις Κυρώσεις Κατά του Ιράν...»), η κίνηση αυτή είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την περαιτέρω αποκλιμάκωση των τιμών και την κατολίσθησή τους στα σημερινά χαμηλά επίπεδα. Από τη μια πλευρά, η αύξηση της παραγωγής από τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία κατά τις τελευταίες 6 εβδομάδες και από την άλλη η άρση της αβεβαιότητας για τον πλήρη αποκλεισμό του Ιράν από τη διεθνή πετρελαιαγορά, δημιούργησαν ένα κλίμα υπερπροσφοράς, με αποτέλεσμα τη δημιουργία συνθηκών για καθοδική κερδοσκοπία (short selling).
Η διακύμανση της τιμής του Brent στο ICE του Λονδίνου το τελευταίο εξάμηνο
Η σαουδαραβική πριγκιπική ηγεσία άρχισε αίφνης να βλέπει το φάντασμα της Βιέννης να την κατατρέχει (από τον σαιξπηρικό Μπάνκο της λαίδη Μάκμπεθ), φοβούμενη μια νέα ολική κατάρρευση των τιμών, μετά την εφιαλτική συνάντηση του OPEC στην αυστριακή πρωτεύουσα στις αρχές Δεκεμβρίου 2014. Τότε, οι ιθύνοντες του Βασιλείου των Σαούντ θέλησαν να παίξουν παιχνίδι, αυξάνοντας ανεξέλεγκτα την παραγωγή του καρτέλ -με την προσδοκία της καταστροφής των Αμερικανών παραγωγών shale oil από τις επακολουθήσασες χαμηλές τιμές- μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι το φάσμα της χρεοκοπίας, αφού σε λιγότερο από 14 μήνες οι τιμές είχαν καταρρεύσει στα $30 το βαρέλι, με ζημιές άνω των $350 δισ. για τη σαουδαραβική κυβέρνηση και την οικονομία να οδηγείται σε ταχεία ύφεση.
Σήμερα, υπό τη στιβαρή και ρεαλιστική ηγεσία του νεαρού πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, οι Σαουδάραβες δε διατίθενται να παίξουν ένα νέο παιχνίδι, παρασυρμένοι από τις οπορτουνιστικές πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, για αυτό και αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εκλογών midterm επανακαθόρισαν τη στάση τους στο θέμα των τιμών, καλώντας για τάχιστη επιστροφή στην κλασική πολιτική του OPEC, βάσει της οποίας το καρτέλ (σε συνεργασία πια με άλλους μεγάλους παραγωγούς εκτός αυτού, δηλ. Ρωσία και Καζακστάν) ελέγχει την παραγωγή του, αφαιρώντας βαρέλια από την αγορά, μέσω του καθεστώτος των ποσοστώσεων κάθε χώρας μέλους, όποτε και όταν χρειαστεί, με στόχο τη διατήρηση των τιμών σε ένα ανεκτό επίπεδο. Για αυτό και η προχθεσινή δήλωση του υπουργού Ενέργειας του Βασίλειου των Σαούντ περί απόφασης για άμεση μείωση της παραγωγής κατά 500.000 βαρέλια την ημέρα.
Το εάν θα σταματήσει η κατρακύλα των τιμών και εάν αυτές επιστρέψουν σε μια ανοδική πορεία θα εξαρτηθεί εν πολλοίς και από τη στάση της Ρωσίας, η οποία όμως δε δείχνει σε αυτό το στάδιο να συμφωνεί απόλυτα για μια άμεση επιστροφή σε καθεστώς περιορισμού της παραγωγής. Όμως, όπως μας πληροφορούν πηγές του energia.gr, από το βασιλικό παλάτι στο Ριάντ, οι κραυγές του Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν τα τελευταία βράδια ακούγονται όλο και πιο δυνατές όταν ξυπνάει και αντικρίζει, όχι το φάντασμα του δολοφονηθέντος Κασόγκι, αλλά αυτό της Βιέννης. Για αυτό και προκειμένου να απομακρυνθεί το φάντασμα, οι Σαουδάραβες θα πράξουν ότι περνάει από το χέρι τους για μια σταθεροποίηση των τιμών στην ζώνη των $80 με $90 το βαρέλι.