Η επίθεση που σημειώθηκε το βράδυ της Τρίτης στο προξενείο
των ΗΠΑ στη Λιβύη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του Αμερικανού πρέσβη, αλλά παράλληλα
λέει πολλά για τη νέα εποχή που ανέτειλε μετά τον Καντάφι στην συγκεκριμένη χώρα.
Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι δεν μοιράζονται όλοι στην Λιβύη
την χαρά για την απομάκρυνση του Καντάφι από την εξουσία. Εξακολουθούν να υπάρχουν
οπαδοί του παλαιού καθεστώτος, οι οποίοι μάλιστα έχουν κάνει αισθητή την παρουσία
τους αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες.
Επίσης, παρά το δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα με
σκοπό την πραγματοποίηση εθνικών εκλογών, η αλήθεια είναι ότι η Λιβύη παραμένει
σε μια κατάσταση χάους. Είναι μια στιγμή στην οποία διεξάγονται τοπικές διαμάχες
και πολιτικές ζυμώσεις οι οποίες θα κρίνουν το μέλλον της χώρας, ενώ μέχρι
στιγμής δεν υπάρχει κάποια κυρίαρχη δύναμη. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι τρεις
βασικοί υποψήφιοι για την πρωθυπουργία δεν χαίρουν της εμπιστοσύνης του ενός τρίτου
των βουλευτών.
Το δυστυχές σε όλα αυτά είναι ότι η βία παραμένει παρούσα. Και
πώς να μην είναι αφού ουδέποτε ολοκληρώθηκε ο αφοπλισμός των επαναστατικών ομάδων.
Αντιθέτως, η κεντρική κυβέρνηση αναγκάστηκε σε πολλές περιπτώσεις να απονείμει
τοπικά αξιώματα στους ηγέτες των οργανώσεων αυτών, ώστε να εξασφαλίσει την
σταθερότητα σε επικίνδυνες περιοχές.
Επίσης, σημειώνει έξαρση ο θρησκευτικός φανατισμός, αν κρίνουμε
και από την επίθεση στο προξενείο των ΗΠΑ, η οποία φαίνεται πως εκδηλώθηκε στα
πλαίσια διαδήλωσης ενάντια σε ένα ντοκιμαντέρ που θεωρήθηκε ότι προσβάλει τα ισλαμικά
ήθη. Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, η επιλογή της ημερομηνίας (11/9) και μια
αντίστοιχη επίθεση που σημειώθηκε στην Αίγυπτο την ίδια μέρα, υποδηλώνουν την ύπαρξη
προμελετημένου σχεδίου από οργανωμένες δυνάμεις.
Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι δεν έχουν
πολλά περιθώρια επιρροής στο εσωτερικό, αλλά εμφανίζονται σε ένα βαθμό ικανοποιημένες
καθώς η πετρελαϊκή παραγωγή της Λιβύης έχει ανακάμψει και οι πετρελαϊκές διατήρησαν
τα κεκτημένα. Τι γίνεται όμως αν η Λιβύη μετατραπεί σε προπύργιο
του εξτρεμισμού;