προς την Γερμανία και την Ευρώπη». Κάτι δεν θυμίζει αυτό; Όσο και αν δεν θέλουμε να είμαστε χαιρέκακοι, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και η μνήμη από το ελληνικό δράμα ακόμη νωπή. Διότι και η Ελλάδα προ 12ετίας βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και το Βερολίνο όχι μόνο δεν την βοήθησε ως υποτιθέμενος «σύμμαχος» και Ευρωπαίος εταίρος, αλλά εξάντλησε την αυστηρότητά του, επιμένοντας στην εφαρμογή σκληρών μνημονιακών μέτρων, που όπως απεδείχθησαν δεν επέφεραν τα ορθά αποτελέσματα. Τότε ήταν που οι Έλληνες μάλιστα στιγματίστηκαν από γερμανικά ΜΜΕ και όχι μόνο ως «τεμπέληδες, χαραμοφάηδες και παράσιτα». Ο Έλληνας που εργαζόταν και πολλές φορές διέπρεπε στο εξωτερικό, αίφνης και αναιτίως βρισκόταν απομονωμένος και στιγματισμένος.
Τώρα, τα δεδομένα άλλαξαν και αυτοί που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο είναι οι Γερμανοί. Και έχουν και οι ίδιοι ευθύνη γι αυτό. Όχι οι άνθρωποι βέβαια, αλλά οι ηγέτες τους, που θεωρούσαν την Μόσχα αξιόπιστο εταίρο και παρά τις εκκλήσεις περί του αντιθέτου, αντί να μειώσουν, ενίσχυαν την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας τους με την Ρωσία. Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα και η δαφνοστεφανωμένη μέχρι πρότινος Άγκελα Μέρκελ, θα γραφτεί στην ιστορία ως υπεύθυνη για τα επερχόμενα δεινά. Η Γερμανία μοιάζει με καζάνι που βράζει, με την δυσαρέσκεια των πολιτών να εντείνεται ημέρα με την ημέρα. Η πλειοψηφία των Γερμανών θεωρεί το πακέτο στήριξης των πολιτών ψίχουλα. Σύμφωνα με το «Πολιτικό Βαρόμετρο» του δεύτερου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ZDF, το 58% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η κυβέρνηση κάνει «πολύ λίγα» για να ανακουφίσει τους πολίτες από τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης, αντιθέτως το 30% πιστεύει ότι κάνει «ακριβώς όσα πρέπει», ενώ το 5% εκτιμά ότι το κράτος δίνει «υπερβολικά πολλά». Στην ίδια δημοσκόπηση, το 40% προεξοφλεί πως σε έναν χρόνο από σήμερα η οικονομική κατάστασή του θα είναι χειρότερη, ενώ αυτή την άποψη εξέφραζε τον Ιανουάριο μόλις το 9%. Αντιθέτως, αμετάβλητη θεωρεί ότι θα είναι η οικονομική του κατάσταση το 49% (73% τον Ιανουάριο).
Η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη που ανάγκασε τον Φιλελεύθερο υπουργό Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ να αποστείλει επιστολή προς την Κομισιόν, ζητώντας ή την συνολική απαλλαγή των κρατών-μελών της ΕΕ από τον ΦΠΑ για τις τιμές φυσικού αερίου, επειδή φυσικά συμφέρει το Βερολίνο ή να εξαιρεθεί μόνο η Γερμανία και συγκεκριμένα στην καταβολή ΦΠΑ στο νέο έκτακτο τέλος φυσικού αερίου. Και ναι μεν η ενεργειακή κρίση είναι αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά για την απόλυτη εξάρτηση της Γερμανίας από την Ρωσία ευθύνεται το Βερολίνο και μόνο. Για πολλούς λόγους. Επειδή κατασκεύασε τον Nord Stream 2, παρά τις σοβαρές ενστάσεις αρκετών ειδικά μετά την προσάρτηση της Κριμαίας. Διότι συνετέλεσε στην υπογραφή της συμφωνίας του Μίνσκ, αλλά παρακολουθούσε αμίλητο να μην τηρείται από την πλευρά του Κιέβου. Που γενικά έχει μάθει να κινείται βάσει των ιδίων συμφερόντων του, μην υπολογίζοντας κανέναν και τίποτα. Ανίκανο προφανώς να προβλέψει ακόμη και τις κινήσεις των κατά τα άλλα στενών συμμάχων του. Ανίκανο να χαράξει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για το συμφέρον της ΕΕ και συνακολούθως της Γερμανίας.