Μπορεί στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα να γίνεται συζήτηση για την ανάγκη μετάβασης της χώρας σε πιο φιλικές για το περιβάλλον πηγές ενέργειας, όπως είναι οι ΑΠΕ, εντούτοις την ίδια ώρα μια σημαντική μερίδα πολιτών αμφισβητεί αυτήν την πορεία. Ειδικότερα, η κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μεγαλύτερη συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα των κρατών μελών έχει αυξήσει το ενδιαφέρον για επενδύσεις στο συγκεκριμένο τομέα. Παράλληλα, αυτή η κατεύθυνση έχει οδηγήσει αρκετές χώρες στην απόφαση να νομοθετήσουν μέτρα τα οποία συναντούν την αντίθεση των τοπικών κοινωνιών και μερίδας εργαζομένων

Για παράδειγμα, χώρες όπως η Πολωνία μείωσαν δραματικά τη χρήση του άνθρακα, ωστόσο παραμένουν σε αυτές εκκρεμή ζητήματα, όπως η ενεργειακή ασφάλεια και κοινωνικοπολιτικού ενδιαφέροντος θέματα, όπως οι χαμένες θέσεις εργασίας από το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων. Στο ίδιο μήκος κύματος, η πρόθεση της ελληνικής πολιτείας να μειωθεί η χρήση του λιγνίτη έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις στις λιγνιτικές περιοχές, τόσο από τους εργαζόμενους, όσο και από τους πολίτες. Να σημειωθεί πως στην Ελλάδα βρίσκεται υπό συζήτηση η ίδρυση του «Ταμείου δίκαιης μετάβασης» που αφορά στην οικονομία των λιγνιτικών περιοχών σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής εξάρτησης για την δυτική Μακεδονία και τον δήμο Μεγαλόπολης, ενώ η κυβέρνηση έχει νομοθετήσει το κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο. Ωστόσο, παραμένουν οι φόβοι στις τάξεις των εργαζομένων σε σχέση με το μέλλον των ρυπογόνων λιγνιτικών μονάδων. Επιπλέον, η άνοδος των τιμών για τα δικαιώματα εκπομπών ρύπων προκαλεί φόβους για άνοδο των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος.

Μιλώντας, χθες, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Γιώργος Αδαμίδης στο πρώτο φόρουμ των δημάρχων για τη δίκαιη μετάβαση, που διεξήχθη στην Κοζάνη χαρακτήρισε χρηματιστηριακή υπόθεση τα δικαιώματα εκπομπών ρύπων, καθώς με απίστευτη ταχύτητα αλλάζουν χέρια εκατοντάδες εκατομμύρια. Σημείωσε χαρακτηριστικά, πως η εμπορία ρύπων πέρυσι από 5 ευρώ ανά τόνο εκτοξεύτηκε προχθές στα 22 ευρώ. Αναρωτήθηκε δε αν θα είχε ενέργεια η χώρα, αν αυτή τη στιγμή αποσυρόντουσαν όλες οι λιγνικές μονάδες, ενώ επανέλαβε το αίτημα να παραταθούν οι ώρες λειτουργίας στις μονάδες του ΑΗΣ Καρδιάς και Αμυνταίου. Στο ίδιο φόρουμ ο υπεύθυνος του Τομέα Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής της WWF Ελλάς, Νίκος Μάντζαρης, χαρακτήρισε διστακτική την Ευρώπη ως προς την διαδικασία της μετάβασης, τονίζοντας πως έχει θεσπίσει την πλατφόρμα άνθρακα, η οποία βέβαια δεν έχει υπαρκτούς πόρους.

Από την άλλη πλευρά, το τελευταίο διάστημα εκδηλώνονται διαμαρτυρίες σε αρκετές περιοχές της χώρας σε σχέση με τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Πρωτοβουλίες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνελεύσεις κατοίκων και προσφυγές στο ΣτΕ, συνθέτουν το σκηνικό της αντιπαράθεσης. Οι κάτοικοι για παράδειγμα της Καρύστου στην Εύβοια, τον περασμένο Ιούλιο, πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο λιμάνι για να εμποδίσουν την εκφόρτωση νέων ανεμογεννητριών. Διαμαρτυρίες, όμως, υπάρχουν και στη Μάνη, με τον Δήμο Μονεμβασιάς να έχει προσφύγει στο ΣτΕ κατά της εγκατάστασης αιολικού σταθμού, στην περιοχή Κουλέντια. Μάλιστα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής σε ερώτησή του ζήτησε από την Κομισιόν να του απαντήσει στο ερώτημα εάν το συγκεκριμένο έργο είναι σύννομο με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και με δεδομένο ότι με βάση προηγούμενες απαντήσεις προς τον Έλληνα ευρωβουλευτή είχε διευκρινίσει ότι έχει ήδη κινήσει διαδικασία επί παραβάσει, λόγω μη συμμόρφωσης της Ελλάδας με την κοινοτική νομοθεσία για τον σχεδιασμό και έκδοση αδειών κατασκευής ΑΠΕ. Ο κ. Χουντής επισημαίνει ακόμα πως «η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας, έχει γνωμοδοτήσει ότι στη περιοχή έχει εντοπισθεί-καταγραφεί μεγάλος αριθμός σπηλαίων με αρχαιολογικό ενδιαφέρον». Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά παραδείγματα για τους περιβαλλοντικούς ενδοιασμούς και μη των κατοίκων για τα έργα. Επομένως, είναι αναγκαίο να δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα των κατοίκων, για να αποτρέπονται περιπτώσεις όπως οι παραπάνω και σε κάθε περίπτωση οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να παίρνουν υπόψιν τους τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής και πολύ περισσότερο την προστασία του περιβάλλοντος.