ευρύτερη γεωπολιτική διάσταση που λειτουργεί πολυδιάστατα» είπε. Επίσης σημείωσε πως «υπάρχει ευρύτερο ενδιαφέρον για τις διασυνδέσεις στην ανατολική Μεσόγειο και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, τις χώρες του Κόλπου και το Ισραήλ. Οι εμπορικοί δρόμοι αποκτούν πολύ μεγάλη αξία, όπως ο IMEC, για να φέρνει τα προϊόντα της Ινδίας στην Ευρώπη, και εκεί δημιουργείται ευρύτερο ενδιαφέρον για τη διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου».
Βέβαια η κυπριακή πλευρά επιμένει ότι δεν έχουν εκπληρωθεί ούτε έχει υπάρξει πρόοδος στις γνωστές προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν την απόφαση για εκταμίευση της πρώτης δόσης των 25 εκατ. ευρώ, αλλά και για συμφωνία στο ύψος των μέχρι τώρα δαπανών, όπου υπάρχει διαφορά 250 εκατομμυρίων ευρώ. Και αυτό το έχει υπόψη της η Τουρκία όπως επίσης και το γεγονός ότι υπάρχουν διαφωνίες και στο εσωτερικό της Κύπρου όπου ασκούνται μεγάλες πιέσεις από επιχειρηματίες που έχουν «μονοπωλιακή» θέση στην ηλεκτροπαραγωγή. Η Άγκυρα μελετά τι εναλλακτικά σχέδια έχει μπροστά σε όλη αυτή την κινητικότητα. Σίγουρα το «βέτο» που θέτει στην υλοποίηση του έργου, είναι κάτι που βάζει στο τραπέζι απαιτώντας να είναι αυτή που θα δώσει την άδεια και την έγκρισή της για τη συνέχιση των ερευνών, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν απαιτείται άδεια ούτε έγκριση από παράκτιο κράτος και φυσικά αυτή η περιοχή αποτελεί οροθετημένη Ελληνική ΑΟΖ και δυνητική υφαλοκρηπίδα. Η Τουρκία, επίσης χρησιμοποιεί αυτή την υπόθεση προκειμένου να αποκρούσει αυτό που θεωρεί ως «περικύκλωσή» της στην Ανατολική Μεσόγειο και προσπάθεια αποκλεισμού της από τα ενεργειακά έργα, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει να προβάλλει εμμέσως τις διεκδικήσεις της εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, επιβάλλοντας ως τετελεσμένο το τουρκολιβυκό Μνημόνιο και τη «Γαλάζια Πατρίδα». Παρά την ιδέα που κατέθεσε ο υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ Ε. Κοέν, ως εναλλακτική επιλογή, δηλαδή την έναρξη κατασκευής του έργου από το τμήμα σύνδεσης Ισραήλ - Κύπρου, κάτι τέτοιο δεν θα έλυνε το πρόβλημα που υπάρχει στο υπόλοιπο τμήμα του έργου. Θα κατέγραφε βέβαια το σημαντικό και ζωτικό ενδιαφέρον του Ισραήλ για τη συγκεκριμένη διασύνδεση, αλλά είναι προφανές ότι αυτό δεν θα άλλαζε την στάση της Τουρκίας επί του πεδίου.
Τα περιθώρια αντιδράσεων της Άγκυρας είναι όμως περιορισμένα,. Διότι δεν μπορεί να τα βάλει με τους αμερικανικούς κολοσσούς, ούτε με την ExxonMobil, ούτε με τη Chevron και δεν μπορεί να τα βάλει ταυτόχρονα με Ισραήλ, Ηνωμένες Πολιτείες και Ελλάδα. Επί του πεδίου δεν μπορεί να αντιδράσει, να στείλει δηλαδή πολεμικά πλοία και να εμποδίσει τις έρευνες. Μπορεί μόνο να αξιοποιήσει τα διπλωματικά της χαρτιά και να επιχειρήσει να πείσει τους Αμερικανούς ότι δεν μπορεί να είναι απομονωμένη. Αυτό όμως στην παρούσα συγκυρία μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο.