Σαφώς, όμως, κάποιες μικρές μειοψηφίες έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο χθες, με ριζωμένη την υποκουλτούρα της οπλοκατοχής, της αντεκδίκησης και της θρασύδειλης ψευτομαγκιάς και επιλέγουν τη βία για την επίλυση των διαφορών τους, κάτι που καταδεικνύει ότι η πολιτεία απέτυχε να εκπαιδεύσει τους πολίτες της στην νομιμότητα και στην προσφυγή στους θεσμούς και τη δικαιοσύνη, για τις προσωπικές ή άλλες διενέξεις που ανακύπτουν. Η εγκαθιδρυθείσα νοοτροπία έχει και βαθιές κοινωνιολογικές, πολιτισμικές και ψυχολογικές ρίζες, αλλά εδώ πλέον δεν πρόκειται περί αυτού.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να παραδεχτούμε ότι η οργανωμένη επαναλαμβανόμενη εγκληματική πρακτική από συγκεκριμένες ομάδες και πρόσωπα στο νησί, δεν έχει να κάνει με καμία παράδοση, με καμία αντίσταση, με κανέναν “αντρισμό” και καμία παλικαριά. Έχει να κάνει με τα συμφέροντα και τη διαπλοκή. Εδώ πρόκειται για μία τριγωνική διαχρονικά συνδετική σχέση συγκάλυψης, ανάμεσα στους επαναλαμβανόμενα παραβατικούς (μεμονωμένους ή ως μέλη ομάδων), σε (κάποιους) τοπικούς θεσμικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες και σε (κάποιους) πολιτικούς εκπροσώπους.
Η διαχρονική ανοχή στην δήθεν ιδιαιτερότητα και στην ανομία, η ψηφοθηρική εκμετάλλευση αυτών των φαινομένων από την κεντρική, αλλά και την τοπική εξουσία, συντηρούν και διαιωνίζουν το πρόβλημα, καθότι έχει χτιστεί σταδιακά η αντίληψη του ακαταδίωκτου, η νοοτροπία της συγκάλυψης, της ατιμωρησίας και της αυτοδικίας. Ο πλουτισμός εγκληματικών ομάδων από παράνομες δραστηριότητες δε, οδηγεί σε διαφθορά και διαπλοκή, καθότι τα προϊόντα αυτού του πλούτου πρέπει να διοχετευτούν και να ξεπλυθούν.
(η συνέχεια στο slpress.gr)
*Ο Βασίλης Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου-Διοικητικού Δικαίου με πλούσιο συγγραφικό έργο. Έχει διδάξει στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο και έχει -μεταξύ των άλλων- διατελέσει διευθυντής του Γραφείου του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση το 2015.