Σε χώρες που κατελήφθησαν από Ευρωπαίους αποίκους στο παρελθόν , τα πυροβόλα όπλα ήσαν απαραίτητα για την κατάληψη κι έτσι έγιναν μέρος της «κουλτούρας» τους. Σ’ άλλες που ο πολίτης είναι κι οπλίτης, όπως στην αρχαία Αθήνα, κάθε σπίτι της Ομοσπονδίας έχει το κασελάκι του με πλήρη πολεμικό εξοπλισμό για την αντίσταση κατά του εχθρού. Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ο λαός στερείται του δικαιώματος αυτοπροστασίας ακόμη και στα άγρια δάση. Όπλα φέρει μόνο ο κομματικός στρατός.
Στην χώρα μας , όπου αν ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Κίτσος Τζάβέλας κι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήσαν άοπλοι στην Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821 , το έθνος θα είχε την τύχη των Κούρδων στην γειτονία μας Δεν μιλάμε για σχοινί όπως στην Τριπολιτσά στην οποία ο πλάτανος της πλατείας απεκόπη με την κατάληψη της από τον Γέρο του Μωριά, γιατί κάτω απ’ αυτόν είχαν μαρτυρήσει γενιές αγωνιστών.
Με την έλευση της Βαυαροκρατίας, η αντιβασιλεία του Όθωνος έκρινε πώς είναι πολιτικώς επικίνδυνον, ο λαός να φέρει τα ένδοξα καριοφίλια .Ο ίδιος ανετράπη από τον συν/ρχη Καλλέργη το 1864 και οι επεμβάσεις των αξιωματικών έγιναν νεοελληνική συνήθεια (Βερέμης).
Πρώτος λαϊκός πρωθυπουργός έγινε ένας μπουρλοτιέρης ο Κων/νος Κανάρης. Ο επελθών συμβιβασμός με τη νέα δυναστεία του «βασιλέως των Ελλήνων» Γεωργίου Χριστιανού, ήταν να διαθέτουν όπλα μόνον οι κυνηγοί κι όχι ο «χύδην λαός».
Έτσι όταν το 1967 κατελήφθη το παλάτι από τρείς συνταγματάρχες που παρέδωσαν μάλιστα τ’ ατομικά τους περίστροφά στον θυρωρό του Τατοΐου, δεν ευρέθη ένας ένοπλος να τους συλλάβει. Ο Ελληνισμός θα είχε αποφύγει το χάλασμα της Κύπρου από τον Αττίλα – την μόνη κατηγορία που βαρύνει την χούντα.
Σήμερα, με τον νόμο 2168/93 , η κατοχή όπλου δεν επιτρέπεται «άνευ αδείας» της αστυνομίας , που αν και οπλοφορεί , δεν δικαιούται να κάνει χρήση των όπλων παρά μόνο σε «ειδικές περιστάσεις» (Ρόμα).
Η άδεια χορηγείται με βεβαίωση παθολόγου ότι ο κάτοχος είναι αρτιμελής και ψυχιάτρου (!) ότι έχει σώας τας φρένας. Η σχετική διαδικασία θυμίζει κάπως την παροχή αδείας κυκλοφορίας αυτοκινήτου.
Ως αποτέλεσμα, ημερησίως συμβαίνουν εκατοντάδες αυτοκινητικά δυστυχήματα, διότι οι οδηγοί στερούνται συνειδήσεως ότι το ΙΧ είναι φονικόν όπλον κι η αστυνομία δεν φυλάσσει τους δρόμους, ασχολουμένη με τους Ρομά…
Η οπλοκατοχή είναι εν τούτοις δικαίωμα του ελευθέρου πολίτου , όχι ως την αντιλαμβάνεται ο «Κάουμπόης» της κυβερνήσεως αλλά υπό αυστηρές υποχρεώσεις. Η φύλαξις του όπλου εντός θήκης , η μη προσιτή εις τρίτους θέα του και η χρησιμοποίηση για θήρα ζώων (αγριοχοίρων και αρκούδων στην ύπαιθρο) και σκοποβολής (σε σκοπευτήρια) είναι βασικά.
Η χρήσις του όπλου συνεπάγεται πρόσθετη ποινή αλλά συγχωνεύεται με εκείνη της ανθρωποκτονίας. Θα έπρεπε να αστυνομεύεται ακόμη κι η νόμιμη εμπορία όπλων – για την παράνομη ευθύνεται η Αλβανική και Τουρκική μαφία. Έφθασε ένα «Καλάσνικωφ» να πωλείται στο Σχιστόν πρόσφατα αντί 8000 «ευρά» κι η Ασφάλεια ν’ ασχολείται με το μήκος της κάνης που δεν είχε προβλέψει ο προηγούμενος νόμος. Πιθανώς να προστεθούν ατυχήματα από τη έκρηξη της προσθήκης.
Γενικώς ούτως ειπείν και τα …Βορίζια όπως πολλά άλλα σκάνδαλα , έγιναν αντικείμενο πολιτικής εκμεταλλεύσεως και παλινωδιών των «υπευθύνων». Ελλειπούσης σοβαράς ύλης απ’ τα κανάλια , σε μία μη ευτελή τηλοψία δεν θα ήταν ούτε αξία αστυνομικού δελτίου.
Μήπως όμως τούτο είναι σκόπιμο για να μην ασχολούμεθα με την ακρίβεια του αρνιού και του ηλεκτρικού ρεύματος; Ερωτώ.