Υπενθυμίζεται ότι η διυπουργική, υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Κωστή Χατζηδάκη, πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή των υπουργών και υφυπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και Ανάπτυξης, καθώς και του προέδρου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, κ. Σπύρου Θεοδωρόπουλου, και αντιπροσωπείας του Συνδέσμου. Έκτοτε, μέσω των προαναφερθεισών συναντήσεων, προχωρά η επεξεργασία του σχεδίου, και, μάλιστα, μέσα στις επόμενες ημέρες, με «ορίζοντα» την Ανοικτή Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, στις 7 Οκτωβρίου, στην οποία θα υπάρξει και ομιλία του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο ΣΕΒ, στη συνάντηση της περασμένης Δευτέρας, τάχθηκε υπέρ της υιοθέτησης του ιταλικού μοντέλου, γνωστού ως «Energy Release 2.0», προσαρμοσμένου στις συνθήκες της Ελλάδας. Στη συνέχεια, και συγκεκριμένα την περασμένη Πέμπτη, σε σύσκεψη υπό τον υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Νικόλαο Τσάφο, κατατέθηκε από τον ΣΕΒ αναθεωρημένη πρόταση του ΣΕΒ, με προβλεπόμενο κόστος στα 285 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που τα κεφάλαια που είναι διατεθειμένη να παράσχει η κυβέρνηση υπολογίζονται σε 200 εκατ. ευρώ περίπου. Επίσης, στην αναθεωρημένη πρότασή του, ο Σύνδεσμος των βιομηχανιών διευρύνει το φάσμα των δυνητικά δικαιούχων από 60 βιομηχανίες της Μέσης και Υψηλής Τάσης, στην πρώτη παραλλαγή του ιταλικού μοντέλου, σε πάνω από 400 επιχειρήσεις στη δεύτερη «εξελληνισμένη» εκδοχή του.
Συνοπτικά το ιταλικό μοντέλο λειτουργεί ως εξής: μία βιομηχανία «δανείζεται» σε πολύ χαμηλές και σταθερές τιμές ρεύμα παραγόμενο από ΑΠΕ για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα– κατά κανόνια για μια τριετία - και, σε αντάλλαγμα, δεσμεύεται να χρηματοδοτήσει ή να κατασκευάσει νέα έργα «πράσινης ενέργειας» ώστε να επιστρέψει την ενέργεια που «δανείστηκε» σε μεγαλύτερες ποσότητες και στις ίδιες τιμές σε ορίζοντα εικοσαετίας.
Αναλυτικότερα, η αναθεωρημένη πρόταση του ΣΕΒ προβλέπει ότι για την τριετία 2025-2028 θα προσφερθεί τιμή αναφοράς 60 ευρώ/MWh σε ενεργοβόρους βιομηχανικούς καταναλωτές Υψηλής και Μέσης Τάσης με κατανάλωση περίπου 10 TWh το χρόνο. Οι βιομηχανίες δεσμεύονται να επιστρέψουν τη διπλάσια ποσότητα ενέργειας (20 TWh) μέσα στην επόμενη 20ετία, επενδύοντας σε περίπου 1,75 GW «πράσινης ενέργειας» - συγκεκριμένα, 80% φωτοβολταϊκά, 20% αιολικά. Το συνολικό κόστος του σχήματος εκτιμάται σε 285 εκατ. ευρώ ετησίως, και το οποίο θα κατανεμηθεί ισότιμα στους συμμετέχοντες. Ο ΣΕΒ εκτιμά ότι δεν απαιτείται πρότερη κοινοποίηση του μέτρου στην Κομισιόν, καθώς το αντίστοιχο ιταλικό εγκρίθηκε εκ των υστέρων από τις ευρωπαϊκές αρχές (DG Comp), αφού ζητήθηκαν εξηγήσεις μετά την εφαρμογή του.
Σημειώνεται, πάντως, ότι η αναλογία ανάμεσα στα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά στην προτεινόμενη φόρμουλα αναμένεται να αλλάξει, ώστε να συμβαδίσει με την ενεργειακή στρατηγική της χώρας. Έτσι, στο πλαίσιο της επεξεργασίας που πραγματοποιεί το ΥΠΕΝ, και η οποία αποτελεί και αντικείμενο των εν εξελίξει τεχνικών συναντήσεων, το μερίδιο των φωτοβολταϊκών αναμένεται να μειωθεί, καθώς ήδη κυριαρχεί στο υφιστάμενο μείγμα. Έτσι, για να αποφευχθεί η επιδείνωση των ήδη παρατηρούμενων προβλημάτων στην αγορά ηλεκτρισμού – π.χ. μηδενικές ή και αρνητικές τιμές και περικοπές ισχύος – η προσαρμογή του ιταλικού μοντέλου στα ελληνικά δεδομένα θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα αιολικά και την αποθήκευση ενέργειας.
Στόχος, πάντως, των εν εξελίξει συζητήσεων και συναντήσεων είναι να καταρτιστούν από το ΥΠΕΝ 4 με 5 σχέδια, με την τελική επιλογή να εναπόκειται στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο καλείται να βρει την «χρυσή τομή» ανάμεσα στις ενεργειακές ανάγκες της εγχώριας βιομηχανίας και το πολιτικό κόστος.