Με τους μεγαλύτερους πελάτες να έχουν πληθώρα φθηνών επιλογών, οι αμερικανικές εξαγωγές αναμένεται να πέσουν, τη στιγμή που οι παραγωγοί μετρούν ήδη απώλειες εξαιτίας του αυξημένου κόστους των εξορύξεων επί αμερικανικού εδάφους.
Δεν έχουν τέλος οι πονοκέφαλοι για τους Αμερικανούς παραγωγούς πετρελαίου, ειδικά τις μικρότερες επιχειρήσεις που δεν μπορούν να βασιστούν σε ξένα projects όπως κάνουν οι πετρελαϊκοί κολοσσοί. Η ταχύτατη αύξηση της παραγωγής του OPEC+ σημαίνει πως οι μεγαλύτεροι αγοραστές των αμερικανικών εξαγωγών, όπως η Ευρώπη και η Ασία, μπορούν να επιλέξουν από πολλές και φθηνές εναλλακτικές για την προμήθεια πετρελαίου.
Παραδοσιακά, τα διυλιστήρια μπορούσαν να εισάγουν συγκεκριμένες ποιότητες αργού, καθώς η επεξεργασία των διαφορετικών μειγμάτων απαιτούσε εξειδικευμένες υποδομές. Για παράδειγμα, αρκετά διυλιστήρια στην Ευρώπη εισάγουν κυρίως αμερικανικό αργό καθώς έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε θείο και είναι πιο ελαφρύ, επομένως είναι πιο εύκολο να επεξεργαστεί. Ωστόσο, η προσθήκη υποδομών επεξεργασίας ποιοτήτων με υψηλότερη θειϊκή περιεκτικότητα και αυξημένη πυκνότητα σε πολλά διυλιστήρια έχει αλλάξει τη λειτουργία αρκετών μονάδων. Το πλεονέκτημα των πυκνότερων ποιοτήτων με αυξημένο θείο είναι το ελκυστικότερο κόστος.
Χαρακτηριστικά, τον Μάιο 2025 οι ΗΠΑ εξήγαγαν 1,4 εκατομμύρια βαρέλια/ημερησίως από το ελαφρύ και χαμηλό σε θείο πετρέλαιο που παράγουν προς την Ευρώπη, ποσότητα μειωμένη κατά 200.000 bpd σε σχέση με τον Απρίλιο 2025 και κατά 300.000 bpd συγκριτικά με τον Μάιο 2024. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η τιμή του αμερικανικού πετρελαίου έχει μειωθεί αντίστοιχα με τις υπόλοιπες ποιότητες αργού. Το αμερικανικό ορόσημο WTI έχει σχεδόν το μισό της αξίας του κατά τους τελευταίος μήνες.
Οι Ευρωπαίοι αγοραστές φαίνονται να στρέφονται σε προμηθευτές όπως το Καζακστάν, η Βραζιλία, και η Γουϊάνα. Οι κοντινοί παραγωγοί όπως η Αλγερία, η Λιβύη, και η Νορβηγία έχουν ένα επιπλέον ατού. Εξίσου δυσχερής είναι η κατάσταση στις μεγάλες ασιατικές αγορές. Εκεί, οι Αμερικάνοι εξαγωγείς δεν ήταν ποτέ κυρίαρχοι, ενώ πλέον πρέπει να ανταγωνιστούν τις πάμφθηνες τιμές του ρωσικού αργού και των φιλικών παραγωγών από τη Μέση Ανατολή.
Η απώλεια του μεριδίου αγοράς των εξαγωγών από τις ΗΠΑ αποτελεί τον βασικό στόχο του πετρελαϊκού πολέμου που ξεκίνησε ο OPEC+ προ ολίγων εβδομάδων. Εξάλλου, η αμερικανική παραγωγή είναι η μεγαλύτερη διεθνώς και η μοναδική που μπορεί να συγκρατήσει τις τιμές σε διαχειρίσιμα επίπεδα. Αυτό ήταν κάτι που παρατηρήθηκε κατά την προεδρία Μπάιντεν: οι ΗΠΑ παρήγαγαν αρκετό πετρέλαιο ώστε να διατηρήσουν τις τιμές κάτω από τα 100 δολάρια, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να ρίξουν τις τιμές κάτω από τα 60 δολάρια. Ως εκ τούτου, η αμερικανική βιομηχανία ορυκτών καυσίμων βίωσε μία νέα χρυσή εποχή κατά την προηγούμενη τετραετία.
Δυστυχώς για τις αμερικανικές πετρελαϊκές, ο “εκλεκτός” τους για την προεδρία, Ντόναλντ Τραμπ, ακολουθεί μία πολιτική που φαίνεται αντίθετη προς τα συμφέροντά τους. Αφενός, ζήτησε από τη Σαουδική Αραβία να ρίξει τις τιμές του αργού, πρώτον για να πλήξει τη ρωσική οικονομία— κάτι που ίσως πετύχει— και δεύτερον για να ελέγξει τον πληθωρισμό εξαιτίας των δασμών. Αφετέρου, η πολιτική δασμών και ο εμπορικός πόλεμος που κήρυξε έχουν προκαλέσει χάος στις διεθνείς αγορές, υπονομεύοντας όχι μόνο τις προοπτικές του πετρελαίου, αλλά και όλων των προϊόντων γενικά. Για παράδειγμα, η επιμονή του Τραμπ να χτυπήσει τη βιομηχανική παραγωγή της Κίνας σημαίνει πως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου έχει αναγκαστεί να μειώσει τις αγορές του.
Με την αμερικανική παραγωγή να είναι πιο ακριβή και λιγότερο πολιτικά ελκυστική από τις ποιότητες που προσφέρει ο OPEC+, η κρίση στην αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία είναι αναπόφευκτη. Ήδη, οι παραγωγοί στις ΗΠΑ δυσκολεύονται να λειτουργήσουν όλα τα πηγάδια που διαθέτουν εξαιτίας του υψηλού κόστους. Η μείωση της παραγωγής και η απώλεια θέσεων εργασίας θεωρούνται δεδομένες, με αρκετές μικρότερες επιχειρήσεις να δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Και παρόλο που το πετρελαϊκό καρτέλ δεν είναι απόλυτα ενωμένο στις φιλοδοξίες του, η αποδυνάμωση της αμερικανικής βιομηχανίας αποτελεί κοινό στόχο των περισσοτέρων.