Η αγωνία ενός δημοσιογράφου, μήπως ο Κυρ. Μητσοτάκης παρερμηνεύσει το μήνυμα των Ευρωεκλογών, οδήγησε τον πρωθυπουργό ν’ απορρίψει την στροφή της πολιτικής του προς τα …δεξιά. Ποίον όμως το ελάττωμα της δεξιάς, όταν χάρις σ’ αυτήν η Ελλάς ευρέθη πάντοτε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας εν αντιθέσει με την Βουλγαρία ή τη Τουρκία;  

 

Ευρισκόμενος ο πρωθυπουργός στην ατραπό της κεντροδεξιάς που έλαβε μόλις το 12% του εκλογικού σώματος στις τελευταίες ευρωεκλογές, εδήλωσε :«Θα πατήσουμε γκάζι κι όχι φρένο», περιφρονώντας τα όρια ταχύτητος που τον έφεραν στο εκλογικό του ατύχημα.

Ουδείς του ζήτησε να σταθμεύσει το όχημα της κυβερνήσεως του. Έχει τόσα στραβά ο τόπος. Από καταπατήσεις του αιγιαλού και φοροκλοπές εις βάρος απομάχων της ζωής, μέχρις τις πολεοδομίες που εκδίδουν παράνομες οικοδομικές άδειες (Πάτμος).

Απλώς οι πολίτες εθεώρησαν ότι μερικές «μεταρρυθμίσεις» ήταν περιττές (πχ. ο γάμος ομοφύλων αφού υπήρχε το συμβόλαιο συμβιώσεως) κι ότι υπήρχαν άλλες προτεραιότητες όπως η δημογραφική ανάταξη που παραμελείται από το ακατανόητο  των αιτίων της, ως η έλλειψη στέγης για τρίτεκνες οικογένειες.

Υπήρξαν κι άλλες αστοχίες. Η αποταμίευση εξηφανίσθη από τα μηδενικά επιτόκια καταθέσεων, η επενδυτική πολιτική  ανετέθη στον κ. Πατέλη κι η αντιμετώπιση της Ακρίβειας της ζωής στον  Άδωνι με τα «καλαθάκια απορρυπαντικών», δηλ. σ’ ασχέτους.

Αντιθέτως, η  εκλογική νίκη του Μαΐου 2023 οφείλετο εις έλλειψιν αξιόπιστων αντιπάλων, στους ακρίτες του Έβρου που σταμάτησαν τους φτωχοδιαβόλους του Ερντογάν το 2019 στον Έβρο.

Το σκάνδαλο των συνακροάσεων του συνεχωρήθη ως μία παλιά αμαρτωλή ιστορία όλων όσων διετέλεσαν πρωθυπουργοί κι αν «δεξιά» ήταν η παρακώληση της δικαιοσύνης στα Τέμπη, τότε «αριστερή» η προσπάθεια παραγραφής στο Μάτι.

Σήμερα, η αυτόματη φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών δεν συμβιβάζεται με τον νεοφιλελευθερισμό κι ο μεταρρυθμιστικός ζήλος εξαντλείται στην ψηφιοποίηση των πιστοποιητικών.

Ο πρωθυπουργός δεν αντελήφθη τα πραγματικά αίτια της αποδοκιμασίας του απ’ το εκλογικό σώμα ούτε την ανεπάρκεια των «συμβούλων» του. Έτσι, τώρα απειλεί ότι θα συνεχίσει τις  αναδιαρθρώσεις, κάμνοντας εκτεταμένο ανασχηματισμό, αντί να μειώσει τον αριθμό των υπουργών και προβεί σε συγχωνεύσεις υπουργείων. Οπότε θα πάρει άλλον ένα χρόνο για να μάθουν οι «μουσικοί τις καρέκλες» που μόλις τώρα έπαυσαν να τρίζουν.

Η συσχέτιση των επεισοδίων με την αιτιώδη συνάφεια της αποτυχίας οφείλεται στο τεράστιο μέγεθος της κυβερνήσεως. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να ελέγξει 66 υφισταμένους. Η χαλαρότητα αποδίδεται στην αφάνεια του υπουργικού συμβουλίου και στην παραγνώριση της Κοινοβουλευτικής Ομάδος, που είναι η μόνη ερχομένη σέ επαφή με την κομματική πελατεία.

Η σύγχυση επιδιωκόμενου στόχου με τον δηλούμενο σκοπό κι η λεξιμαγεία των συνεχών ομιλιών συσκοτίζουν τη προσπάθεια ακόμη κι όταν επιβάλλεται η ενημέρωση. Η μη συναίσθηση των παραχωρήσεων της εξωτερικής πολιτικής προς Τούρκους και Αμερικανούς, θυμίζει την «υποχρέωση του λευκού ανθρώπου να σηκώσει τα βάρη της …Γεωγραφίας», κατά τον Κήπλινγκ .

Η υπερθέρμανση του πλανήτου- αν υπάρχει - δεν είναι ανθρωπογενής αλλά μάλλον αποτέλεσμα της υπερδραστηριότητος του ηλίου αλλά το κόστος της εβάρυνε αποκλειστικώς τους λογαριασμούς της ΔΕΗ που αγόρασε τον… ΚΩΤΣΟΒΟΛΟ αντί να επενδύσει σε ΑΠΕ.

Τώρα, ο πειρασμός της αλαζονείας καραδοκεί και οι προκαταλήψεις οδηγούν στην εγκατάλειψη της λογικής σε απλά ζητήματα όπως η διαχείριση κρίσεων στη πλημύρα του Θεσσαλικού κάμπου. Έτσι η πολιτική εξουσία μετατρέπεται σε Μεσσιανισμό που βλάπτει όλους και ιδίως τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η χώρα δεν έχει ανάγκη κι άλλου Μεσσία αλλά ενός νέου Χαριλάου Τρικούπη να κάνει δυο-τρεις μεγάλες επενδύσεις π.χ. πυρηνικό εργοστάσιο στην Ροδόπη, μεγάλο ναυπηγείο ποντοπόρων πλοίων στη Καβάλα και σύγχρονη αεροπορική βιομηχανία στη Τανάγρα, με διεθνή κεφάλαια και τεχνολογία κι έμφαση στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση.

Διαβάστε ακόμα