Ένα ενδιαφέρον που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί έχοντες υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεσπίζει νόμους για το περιβάλλον, την ασφάλεια, τη μετανάστευση, τις κοινωνικές πολιτικές, τα δικαιώματα των καταναλωτών, την οικονομία, το κράτος δικαίου και πολλά άλλα, που ενσωματώνονται υποχρεωτικά στο εθνικό δίκαιο των κρατών-μελών της Ένωσης. Παράλληλα, το Ευρωκοινοβούλιο εκλέγει τον πρόεδρο της Επιτροπής (Κομισιόν), εγκρίνει και ελέγχει τους Επιτρόπους, ψηφίζει τους προϋπολογισμούς της Ένωσης και βεβαίως έχει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση των εξωτερικών σχέσεων της.
Αν μάλιστα σε όλες αυτές τις προκλήσεις προστεθούν και οι γεωπολιτικές συγκρούσεις στις οποίες έχει εμπλακεί η Ένωση, με προεξάρχουσα αυτήν με την Ρωσική Ομοσπονδία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική, το πρόβλημα της Κύπρου, την ενεργειακή κρίση, την οικονομική ύφεση, τις επιπτώσεις από την εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή και την περιβαλλοντική υποβάθμιση, γίνεται φανερό το αυξημένο ενδιαφέρον των συμπολιτών μας για την συμμετοχή τους στο Ευρωκοινοβούλιο.
Τί πιστεύουν τα κόμματα για την Ευρώπη;
Θα έλεγε μάλιστα κάποιος, ότι αυτές ακριβώς οι προκλήσεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ένωση –κι ακόμη περισσότερο η χώρα μας– είναι τόσες μεγάλες και οι απαντήσεις σ’ αυτά τόσο διαφορετικές και σύνθετες, ώστε να δικαιολογούν το μεγάλο αριθμό υποψηφίων και βεβαίως την κατάθεση πολλών διαφορετικών απόψεων στο δημόσιο διάλογο. Λογικό ακόμη, θα ήταν, τα πολιτικά κόμματα που εκπροσωπήθηκαν στο προηγούμενο Ευρωκοινοβούλιο να παρουσιάσουν τα συγκεκριμένα σημεία συμφωνίας και διαφωνίας τους για τις αποφάσεις και τα πεπραγμένα της Ένωσης. Οι αρχηγοί των ελληνικών κοινοβουλευτικών ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο δε θα ήταν λογικό, πέρα από τα “ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα”, να ενημερώσουν τους ψηφοφόρους τους τι πήγε και τι δεν πήγε καλά κατά τη διάρκεια των πέντε ετών της θητείας τους και για ποιο λόγο;
(η συνέχεια στο slpress.gr)
*Ο Δημήτριος Χαριλάου Μαυράκης είναι καθηγητής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διευθυντής του Κέντρου Ενεργειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης του πανεπιστημίου. Συντονιστής του κόμβου (Hub) της Ακαδημαϊκής Πρωτοβουλίας του ΟΗΕ (United Nations Academic Impact - UNAI) για τον 7ο Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG7). Συντονιστής των δικτύων PROMITHEASnet, The Energy and Climate Change Policy Network και του BSEC (Οργανισμός Συνεργασίας Εύξεινου Πόντου) - Green Energy Network. Είναι πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του ετήσιου διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου Energy and Climate Change και του ετήσιου Green Energy Investment Forum σε συνεργασία με BSEC-PERMIS. Εκδότης του Energy View of the BSEC countries, του επιστημονικού περιοδικού Euro-Asian Journal of Sustainable Energy Development Policy και του PROMITHEAS newsletter με 28.000 αποδέκτες σε 170 χώρες. Οι δραστηριότητές του σχετίζονται με την γεωπολιτική της ενέργειας, τις περιφερειακές αγορές ενέργειας, τους διηπειρωτικούς ενεργειακούς διαδρόμους και την προώθηση περιφερειακών πολιτικών, τεχνογνωσίας και επενδύσεων για την Κλιματική Αλλαγή (SDG13) και την καθαρή ενέργεια (SDG7), ιδιαίτερα σε χώρες του BSEC και της Κεντρικής Ασίας. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας. της ΕΦΕΕ (1966), πρόεδρος του Κ.Σ, του ΕΔΠ, ιδρυτικό μέλος και μέλος διαδοχικών Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ. Εκπρόσωπος της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς (ΟΟΣΑ, BSEC και ΕΕ). Συνεργάτης της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, υπεύθυνος για τα Ελεύθερα Ανοικτά Πανεπιστήμια, Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της ΔΕΗ, συντονιστής διακρατικών πρωτοβουλιών της ΕΕ (Balkan Energy Interconnections - Task Force, Regional Electricity Market in South Eastern Europe, πρόδρομης διαδικασίας της «Ενεργειακής Κοινότητας» της Νότιο-Ανατολικής Ευρώπης), συντονιστής διεθνών επιστημονικών προγραμμάτων (FP6, FP7, H2020) και οργανωτής διεθνών συνεδρίων.