"Ο Τελευταίος των Μοϊκανών"

Το 2024 είναι μια χρονιά “αποδείξεων”, σε καίριους τομείς της οικονομικής ζωής της χώρας, με έμφαση στην ενέργεια. Όπως γράφτηκε πρόσφατα από τη Στήλη: «Μπορεί ο ενεργειακός τομέας να αντιστοιχεί μόνο στο 6% της οικονομικής δραστηριότητας, δηλαδή του ΑΕΠ, όμως η σημασία του για την λειτουργία της οικονομίας και η συμβολή του στην ανάπτυξη της χώρας είναι απείρως μεγαλύτερη. Και αυτό γιατί η παροχή αδιάλειπτης και οικονομικά προσιτής ενέργειας σε όλες της τις μορφές (ηλεκτρισμός, υγρά καύσιμα, αέριο) αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και κοινωνικής ανάπτυξης.» Αμφιβάλλετε; Ή καλύτερα, πάψατε να αμφιβάλλετε γι’ αυτό; Ακόμη και αν τα μείγματα πολιτικής στον τομέα δεν είναι επαρκή, ούτε εμπνέουν ασφάλεια για τoυς μεσο-μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς ενόψει 2030 και 2050, εν τούτοις, δεν παύει κάθε απόφαση να στηρίζει το βασικό επιχείρημα για τη στρατηγική σημασία του ενεργειακού κλάδου για τη χώρα.

energia.gr
Πεμ, 4 Ιανουαρίου 2024 - 08:00

Ασφαλώς, δεν είναι για να παίρνεις στα ελαφρά την ας τη χαρατηρίσουμε "ανισορροπία" των αποφάσεων σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο που ειρήσθω εν παρόδω –για να το γράψουμε δημοσιογραφικά- συμπαρασύρει στο διάβα τους και τις αποφάσεις που καλούνται να πάρουν οι εταιρείες του τομέα.

Πάρτε για παράδειγμα την ΗELLENIQ ENERGY Τα πρώην ΕΛΠΕ έχουν κάνει ένα αναγκαστικό U turn, υπό τας περιστάσεις, και εστιάζει στο «πρασίνισμα» των δραστηριοτήτων της, παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζει, ότι δεν γίνεται να κηρύξει πλήρη αποχή από το core business της, ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με τις έρευνες υδρογονθράκων στον ελληνικό υποθαλάσσιο χώρο. Ήδη πληροφορίες της αγοράς θέλουν τον Όμιλο να προσπαθεί να απαγκιστρωθεί με κάθε τρόπο από τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει τα προηγούμενα χρόνια!

Προσθέστε στον παρονομαστή και την Εnergean που εγκαταλείπει το project για ανάπτυξη του κοιτάσματος «Ε» στον Πρίνο, για να προτεραιοποιήσει το έργο δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στην περιοχή και έχετε την εικόνα της απροθυμίας του ελληνικού πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου να επενδύσει σοβαρά στην ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας, και στην μερική εξυγίανση του ισοζυγίου πληρωμών που στενάζει κάτω από το βάρος δεκάδων δισ. ευρώ που καταβάλλονται ετησίως για την προμήθεια πετρελαίου και φυσικού αερίου.  

Απομένει το ώριμο κοίτασμα των Ιωαννίνων να τηρεί τα προσχήματα  –διότι το έτερο ώριμο κοίτασμα του Κατακόλου έχει αποχαιρετήσει από καιρού τα όπλα για να μην χαλάσει ο τουριστικός χαρακτήρας μιας υπανάπτυκτης από πλευράς υποδομών και οικονομικών δυνατοτήτων περιοχής!

Και όταν γράφουμε «τα προσχήματα» το εννοούμε, καθότι σε αυτό το αφιλόξενο για τις επενδύσεις στην «βρώμικη» ενέργεια, ελληνικό τοπίο, ποιός βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι και οι ίδιες οι διοικήσεις των εταιρειών παραμένουν «ζεστές» να προχωρήσουν τα project που ανέλαβαν μέχρι τέλους;  Είτε επειδή τα θεωρούν «ασύμφορα» οικονομικώς, είτε λόγω των καθυστερήσεων, όπως επί παραδείγματι, στην μεταβίβαση της άδειας που κατείχε η ισπανική RepsoI στην Energean και στην εκδίκαση των ενστάσεων, που άδειασαν την κλεψύδρα του χρόνου που διέθετε για να πραγματοποιήσει τις σεισμικές έρευνες - καθώς η σύμβαση δεν προβλέπει ρήτρα για «πάγωμα» του παραγωγικού χρόνου σε περίπτωση που προέκυπταν εξωγενή προβλήματα.   

Ήδη τελειώνει ο συμβατικός χρόνος για την παραχώρηση των Ιωαννίνων, νέα παράταση πέραν εκείνων που δόθηκαν στο παρελθόν δεν πρόκειται να δοθεί, με αποτέλεσμα  η εταιρεία, σε περίπτωση που πάει να «τρυπήσει» στο κοίτασμα, να μην έχει το χρόνο να πραγματοποιήσει τις επιβεβαιωτικές γεωτρήσεις  και έτσι, θα υποχρεωθεί να επιστρέψει την άδεια! 

Ωστόσο, δεν είναι όλα δυσοίωνα στον τομέα καθώς το 2024 είναι πιθανό να δούμε την είσοδο νέων επενδυτών στο ελληνικό upstream, με τους σημαίνοντες «παίκτες» στην αγορά, HELLENiQ ENERGY, Energean και ExxonMobil να φέρονται να αναζητούν συνεταίρους για την υλοποίηση των ερευνητικών προγραμμάτων τους στις ελληνικές παραχωρήσεις.

Όπως και αν εξελιχθούν, όμως,  τα πράγματα αυτό το χρόνο, ακόμη και αν ανακοινωθούν ευοίωνα νέα από το μέτωπο των σεισμικών ερευνών νότιοδυτικά της Κρήτης και στο Ιόνιο, είναι βέβαιο ότι το κοίτασμα των Ιωαννίνων παραμένει ο «τελευταίος των Μοϊκανών» στο απροσδιόριστο εγχώριο τοπίο των υδρογονανθράκων!