για να συζητήσουν ενεργειακά θέματα. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η αποστολή τους μόνο με επιτυχία δεν στέφθηκε.
Ορισμένοι Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν την απόφαση για μείωση της παραγωγής ευθεία προσβολή στον Πρόεδρο καθώς απειλεί να βλάψει τη θέση των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, επειδή θα εκτοξεύσει τις τιμές.
Πράγματι ο ενεργειακός πληθωρισμός βοηθά τους Ρεπουμπλικανούς υπό τον Τραμπ να ανακτήσουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Και αυτό διότι οι Σαουδάραβες βλέπουν τον Τραμπ ως έναν πρόεδρο που εξακολουθεί να αγαπά το μαύρο ακατέργαστο πετρέλαιο σε σχέση με την πράσινη ηλιακή ενέργεια.
Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Τόμας Φρήντμαν των New York Times, «από τη μία έχουμε την Αμερική και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ που υποστηρίζουν τους γενναίους Ουκρανούς που μάχονται για να σώσουν τη χώρα τους από την καταστροφή από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και από την άλλη, έχουμε τη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, τον Μπέρνι Σάντερς, την προοδευτική κοινοβουλευτική ομάδα της Βουλής και ολόκληρο το Ρεπουμπλικανικό κόμμα να εργάζονται - σκόπιμα ή επειδή είναι απατεώνες ή χρήσιμοι ηλίθιοι - για να διασφαλίσουν ότι ο Πούτιν θα έχει περισσότερα έσοδα από το πετρέλαιο από ποτέ για να σκοτώνει Ουκρανούς και να παγώνει τους Ευρωπαίους φέτος τον χειμώνα, μέχρι να πάψουν να υποστηρίζουν το Κίεβο». Άλλωστε μόλις χθες ο
Δημοκρατικός πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας Μπομπ Μενέντεζ κάλεσε για το πάγωμα της συνεργασίας με τη Σαουδική Αραβία, συμπεριλαμβανομένων και του μεγαλύτερου μέρους των πωλήσεων οπλικών συστημάτων, ενώ κατηγόρησε ευθέως το Bασίλειο ότι βοηθάει στην συγκάλυψη
του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία
Αλλά δεν είναι μόνο η Σαουδική Αραβία που αποφάσισε να πάρει τα ενεργειακά σκήπτρα στα χέρια της. Από κοντά παρακολουθεί και η Κίνα, ο ρόλος της οποίας έχει ενδυναμωθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η Κίνα αποκτά περισσότερο χρήμα, τεχνολογία και όπλα καθώς η Δύση αποδυναμώνεται, ενώ η ηγεσία της υπόσχεται την επανένωση όπως την αποκαλεί με την Ταϊβάν, κάτι που αν γίνει με τα όπλα θα ενέχει τεράστιο ρίσκο. Η Κίνα σκοπεύει να έχει ολοκληρώσει πριν από το 2049 τη μετάβαση από μια βιομηχανική οικονομία χαμηλόμισθων, σε μια οικονομία υπηρεσιών, την ώρα που η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης. Αν και επισήμως το Πεκίνο τηρεί ουδέτερη στάση στον πόλεμο, έχει μετατραπεί σε ενεργειακό σωσίβιο για την Μόσχα, που στο πρόσωπό της βρίσκει ένα αξιόπιστο πελάτη για το φυσικό αέριο. Έτι περαιτέρω, η Gazprom αναμένει στο δεύτερο μισό του Δεκεμβρίου να ξεκινήσει η εκμετάλλευση του γιγαντιαίου κοιτάσματος φυσικού αερίου Kovykta στην ανατολική Σιβηρία. Το εν λόγω κοίτασμα είναι καθοριστικό για την τα σχέδια της
Μόσχας να ενισχύσει τις πωλήσεις της στην Κίνα.
Σημαντικό ρόλο στην νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται αναμένεται να παίξει και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, ο οποίος ευελπιστεί να γίνει το αντίπαλο δέος του ΝΑΤΟ. Αρκεί να αναλογισθεί κανείς ότι εκτός από τις χώρες που είναι ήδη μέλη (Κίνα, Καζακστάν, Κιργιστάν, Ρωσία, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Ινδία, Πακιστάν) και το Ιράν που ουσιαστικά είναι πλέον μέλος, παρατηρητές είναι το Αφγανιστάν (αν και χωρίς αναγνώριση διπλωματική των Ταλιμπάν δεν έχει παρουσία), η Λευκορωσία, που υπέβαλε αίτηση να γίνει μέλος και η Μογγολία, ενώ εταίροι διαλόγου είναι η Σρι Λάνκα, η Τουρκία, η Καμπότζη, το Αζερμπαϊτζάν, το Νεπάλ και η Αρμενία, ενώ ενδιαφέρον να αποκτήσουν καθεστώς εταίρου διαλόγου έχουν εκδηλώσει η Αίγυπτος, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία.
Όλα δείχνουν όπως η Ανατολή με κινητήριες δυνάμεις Ρωσία, Κίνα, Ινδία και Σαουδική Αραβία, ετοιμάζεται να αναλάβει κυρίαρχο ρόλο στην νέα τάξη πραγμάτων, που ανατέλλει στον πλανήτη με τις παραδοσιακά καλές σχέσεις των ΗΠΑ με την Ινδία αλλά και την Σαουδική Αραβία να έχουν πλέον διαρραγεί.