διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) μέσω δενδρωδών και άλλων καλλιεργειών. Κάθε τόνος CO₂ που θα δεσμεύεται στο έδαφος θα αντιστοιχεί σε έναν άυλο τίτλο άνθρακα, ο οποίος θα μπορεί να αξιοποιείται για την αντιστάθμιση εκπομπών, την ενίσχυση ESG πολιτικών ή τη βελτίωση της πράσινης πιστοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών.
Για τους ενεργοβόρους κλάδους — όπως η βαριά βιομηχανία και η ηλεκτροπαραγωγή — η νέα αυτή αγορά σημαίνει χαμηλότερο κόστος συμμόρφωσης σε σχέση με τα υποχρεωτικά ευρωπαϊκά συστήματα εμπορίας ρύπων, αλλά και πρόσβαση σε επενδύσεις εγχώριου περιβαλλοντικού αντίκτυπου. Παράλληλα, συνδέει την εταιρική υπευθυνότητα με την ενίσχυση της ελληνικής γεωργίας και της πράσινης ανάπτυξης στην περιφέρεια.
Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη ο διαγωνισμός του ΥΠΕΝ για την ανάπτυξη του ΕΣΕΑΑ, με προθεσμία υποβολής προσφορών έως τις 3 Νοεμβρίου. Το έργο προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία ψηφιακής πλατφόρμας, μέσω της οποίας κάθε ενδιαφερόμενη επιχείρηση θα μπορεί να εντοπίζει, να αγοράζει και να διαχειρίζεται τις Μονάδες Άνθρακα. Η πλατφόρμα θα λειτουργεί με διαφάνεια, ιχνηλασιμότητα και διεθνή πρότυπα πιστοποίησης, εξασφαλίζοντας αξιόπιστες και ελέγξιμες συναλλαγές.
Το ΕΣΕΑΑ έρχεται να καλύψει ένα θεσμικό κενό, καθώς μέχρι σήμερα δεν υπήρχε οργανωμένο πλαίσιο για την εμπορική αξιοποίηση της δέσμευσης άνθρακα από καλλιέργειες. Στο πλαίσιο του έργου θα αναπτυχθούν τεχνικές προδιαγραφές, μεθοδολογία υπολογισμού δέσμευσης CO₂ ανά καλλιέργεια, καθώς και κανόνες πιστοποίησης και εμπορίας των παραγόμενων πιστώσεων.
Για τον αγροτικό τομέα, το νέο σύστημα δημιουργεί μια πρόσθετη πηγή εισοδήματος, ενώ για τις επιχειρήσεις προσφέρει ένα πεδίο πράσινων επενδύσεων που συνδυάζει περιβαλλοντικό αποτύπωμα και επιχειρηματική αξία. Στο μέλλον, το carbon farming αναμένεται να επεκταθεί και σε δασικά οικοσυστήματα, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο εθνικό δίκτυο πιστώσεων άνθρακα, που θα λειτουργεί ως ελληνική εθελοντική αγορά – ένα “πράσινο χρηματιστήριο”. Η εκτιμώμενη αξία του έργου ανέρχεται σε 372.000 ευρώ, με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο. Η διάρκεια υλοποίησης ορίζεται σε δώδεκα μήνες, με δυνατότητα παράτασης έξι μηνών, εφόσον απαιτηθεί, μετά από σχετική απόφαση της αναθέτουσας αρχής.