της θαλάσσης του ΟΗΕ». Και ότι στο… βάθος υπάρχει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ)!
Να μας συμπαθά ο «‘Υπατος» της Ευρωπαϊκής… Διαίρεσης αλλ’ αυτά που έγραψε εις απάντηση του Τσαβούσογλου-εφέντη δικαιώνουν εν τινι μέτρω την Τουρκία: Τι πάει να πει μόνον οι «υπερπτήσεις του εδάφους» είναι παράνομες; Δηλαδή τα Ελληνικά νησιά δεν έχουν χωρικά ύδατα - έστω των 6 μιλίων; Και πώς θα καθορισθεί η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα των από το ΔΔΧ; Απ’ την …ακτή του Ελληνικού εδάφους κι’ όχι μετά τα χωρικά ύδατα ως απαιτεί ο διεθνώς ανεγνωρισμένος ορισμός της ΑΟΖ; Δεν αποτελεί ο Μπορέλιος περιορισμός παραβίαση του ισχύοντος διεθνούς δικαίου της θαλάσσης, που αναγνωρίζει στα νησιά πλήρη επήρεια στον βυθό της περιβάλλουσας θάλασσας μέχρις της μέσης γραμμής με συνορεύοντα κράτη; Πώς η διαφορά με την Τουρκία θα παραπεμφθεί στο ΔΔΧ, όταν αυτή δεν αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο της θαλάσσης του ΟΗΕ και την αρμοδιότητα του δικαστηρίου της Χάγης, ούτε αποδέχεται το σχετικό συνυποσχετικό;
Οι απόψεις του «Υπάτου» αγνοούν την Συνθήκη της Λωζάννης που καθορίζει επ’ ακριβώς τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας στα τρία μίλια από της Ασιατικής ακτής και αποτελούσε πλήρη παραίτηση των Τούρκων στην διεκδίκηση των Αιγαιακών νήσων πλην Ίμβρου και Τεννέδου - αν και «νικητών» στον πόλεμο της Μικράς Ασίας το 1922.
Επίσης, ο «Ύπατος» λησμονεί τις προπολεμικές παραδοχές του ICAO για το εύρος του Ελληνικού εναερίου χώρου στα δέκα μίλια και μεταπολεμικώς το FIR των Αθηνών που παγίως τηρείται από την διεθνή πολιτική και στρατιωτική αεροπορία πλην της Τουρκικής.
Κινδυνεύει έτσι ο «Ύπατος» να θεωρηθεί …πάτος της διεθνούς διπλωματίας.