Ωστόσο, η Ινδία δεν μπορεί να μείνει στο περιθώριο της κλιματικής δράσης, καθώς η επιθυμία της να αναδειχθεί σε ηγέτιδα των αναπτυσσόμενων κρατών, αλλά και η εθνική ασφάλειά της συνεπάγονται ουσιαστικά βήματα προς την απανθρακοποίηση.
21 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή περίπου το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ για το 2024, θα χρειαστεί η Ινδία ώστε να υλοποιήσει το κλιματικό σχέδιό της. Το πλάνο δημιουργήθηκε στα πλαίσια των νέων εθνικά καθορισμένων συνεισφορών (NDCs) που οφείλουν να καταθέσουν τα κράτη πριν την έναρξη της Διάσκεψης Κορυφής για το Κλίμα του ΟΗΕ που θα λάβει χώρα στη Βραζιλία τον Νοέμβριο. Σύμφωνα με το προσχέδιο της ινδική NDC, η Ινδία θα φτάσει το net zero το 2070, ενώ οι εκπομπές CO2 της θα κορυφωθούν το 2045— μία δεκαετία νωρίτερα από τον υφιστάμενο σχεδιασμό. Επί του παρόντος, η Ινδία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εκπομπέας αερίων του θερμοκηπίου πίσω από την Κίνα και τις ΗΠΑ, με 8,2% των συνολικών ρύπων για το 2024.
Το βασικό διακύβευμα για το νέο Δελχί είναι να ισορροπήσει μία αναπτυσσόμενη οικονομία και έναν αυξανόμενο πληθυσμό με το κλιματικό σχέδιό της. Η προσπάθεια αυτή συνεπάγεται μία τεράστια ανάπτυξη υποδομών. Για παράδειγμα, το 2070 οι ινδικοί δρόμοι θα πρέπει να εξυπηρετούν 190 οχήματα ανά 1000 κατοίκους συγκριτικά με 32 οχήματα/ 1000 κατοίκους το 2025. Η γιγάντωση αυτών των αριθμών θα σημάνει και την εκτίναξη της ενεργειακής κατανάλωσης, με την παραγωγή να αυξάνεται στους 2250 εκατομμύρια τόνους ισοδύναμου πετρελαίου το 2070 έναντι 870 mtoe το 2020.
Με βάση την ανανεωμένη NDC, το ενεργειακό μείγμα της Ινδίας για το 2070 θα στηρίζεται στις ΑΠΕ κατά 65%, στην πυρηνική ενέργεια κατά 11%, και στον άνθρακα κατά 4%. Να σημειωθεί πως η ηλεκτροπαραγωγή της Ινδίας για το 2024 προήλθε από τον άνθρακα κατά 75%, τις ΑΠΕ κατά 20%, και τα πυρηνικά κατά 3%. Ως εκ τούτου, η υλοποίηση του ινδικού σχεδίου θα χρειαστεί την ανάπτυξη πυρηνικής ισχύος 300 GW το 2070 από 9 GW το 2025.
Οι πηγές της ηλεκτροπαραγωγής της Ινδίας για το 2024. Πηγή: LCP.
Όμως, αυτή η ανάπτυξη δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Για παράδειγμα, η κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων καθίσταται όλο και πιο ακριβή και χρονοβόρα τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ νέες προσεγγίσεις όπως οι μικροί αρθρωτοί αντιδραστήρες παραμένουν σε πειραματική μορφή. Αντίστοιχα, η δέσμευση άνθρακα έχει αποδειχθεί πολύ πιο δυσχερής κατόπιν της εφαρμογής της σε κανονικές συνθήκες, γεγονός που έχει ψυχράνει τις προσδοκίες των επενδυτών και των κυβερνήσεων.
Από την άλλη, η διείσδυση των ΑΠΕ στο δίκτυο μπορεί να αποτελέσει μία ιδανική ευκαιρία βιομηχανικής ανάπτυξης για την Ινδία, καθώς το Νέο Δελχί στοχεύει να καταστεί αυτάρκες στις πράσινες τεχνολογίες μέσα στα επόμενα χρόνια ώστε να περιορίσει τις εισαγωγές από την Κίνα. Ταυτόχρονα, η επένδυση στην ενεργειακή μετάβαση θεωρείται μονόδρομος για την Ινδία καθώς αφενός ήδη αντιμετωπίζει σοβαρότατες απειλές εξαιτίας των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και αφετέρου, επιθυμεί να αναδειχθεί σε πρώτη μεταξύ ίσων όσον αφορά τις αναπτυσσόμενες οικονομίες προκειμένου να δημιουργήσει ένα γεωπολιτικό ανάχωμα στην κινεζική επιρροή παγκοσμίως.
Εντούτοις, η NDC της Ινδίας θα θέσει υψηλά τον πήχη αν επαληθευτεί, ειδικά σε σύγκριση με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις. Η Κίνα παρουσίασε πρόσφατα το δικό της σχέδιο, δεσμευόμενη για μειώσεις ρύπων 10% μετά την κορύφωση του 2035— μία ανακοίνωση που επικρίθηκε από πολλούς. Οι ΗΠΑ έχουν αποχωρήσει εντελώς από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, στοχεύοντας να στραφούν εκ νέου στον άνθρακα και να ενισχύσουν περαιτέρω τα άλλα ορυκτά καύσιμα, απορρίπτοντας τις πράσινες τεχνολογίες. Τελευταία η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία υπέστη διπλωματικό εξευτελισμό μετά την αδυναμία των 27 κρατών-μελών να καταλήξουν σε ένα κοινό σχέδιο, πλήττοντας ανεπανόρθωτα τον τίτλο της ως ηγέτιδα στην πράσινη μετάβαση.