γρήγορα και επιπλέον αλλόκοτα αθόρυβα. Το μόνο που ακουγόταν ήταν ένα θρόισμα του αέρα και οι στριγκλιές ενθουσιασμού από πίσω. Οι ενήλικοι μπροστά δεν στριγγλίζαμε – αλλά χαμογελούσαμε, πλατιά.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω για πρώτη φορά ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Εντελώς τυχαία, το γραφείο ενοικίασης μας έδωσε ένα διαφορετικό από αυτό που είχαμε παραγγείλει, και συγκεκριμένα ένα ολοκαίνουργο μοντέλο της μάρκας Tesla, μεγάλο, ψηλό και κατακόκκινο. Το ονομάσαμε Αντζελα. Το οδήγησα για δέκα ημέρες στη Νότια Καλιφόρνια, για να καταλάβω από πρώτο χέρι το πώς είναι να χρησιμοποιείς κάτι τέτοιο σήμερα. Πόσο διαφορετικό είναι από ένα βενζινοκίνητο; Πόσο μεγάλος μπελάς είναι το θέμα της φόρτισης;
Να πούμε εδώ μερικά στοιχειώδη: τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν έχουν πολύπλοκους, μεγάλου μεγέθους κινητήρες, με πολλά κινούμενα μέρη, παραδοσιακό κιβώτιο ταχυτήτων ή ντεπόζιτο. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να φιλοξενούν στο εσωτερικό τους μια αλληλουχία διαρκών ελεγχόμενων εκρήξεων για να παράγουν την ενέργεια που χρειάζεται για να στριφογυρίσουν οι τροχοί τους. Εχουν ένα μικρότερου μεγέθους ηλεκτρικό μοτέρ (ή, σε πολλές περιπτώσεις, περισσότερα από ένα), που είναι σχεδόν αθόρυβο, και μια μεγάλη μπαταρία ιόντων λιθίου, που μοιάζει περισσότερο με συστοιχία εκατοντάδων μπαταριών σαν αυτές που έχουν τα λάπτοπ. Αυτή είναι πολύ ογκώδης και βαριά, και συνήθως βρίσκεται εγκυστωμένη στο πάτωμα του αυτοκινήτου, συνεισφέροντας επιπλέον και στη σταθερότητά του στον δρόμο (καθώς κρατά το κέντρο βάρους του οχήματος χαμηλά). Επιπλέον, αυτό το στήσιμο βοηθά ώστε η καμπίνα του αυτοκινήτου να έχει περισσότερο χώρο και, σε αρκετά μοντέλα, το μπροστινό καπό να φιλοξενεί κάτι σαν μικρότερο, δεύτερο πορτμπαγκάζ. Πλέον, οι μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων τούς δίνουν μια αυτονομία που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά τα 400 χιλιόμετρα. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, επιπλέον, είναι γενικά αρκετά πιο βαριά από τα βενζινοκίνητα, αλλά αυτό δεν φαίνεται και πολύ στη συμπεριφορά τους στον δρόμο επειδή κατά κανόνα είναι πάρα πολύ σβέλτα και ευέλικτα. Κατά τα άλλα, μοιράζονται όλα τα τεχνολογικά θαύματα των βενζινοκίνητων σε πράγματα όπως τα φρένα, τα λάστιχα, οι προδιαγραφές ασφάλειας, τα υλικά και το software. Εταιρείες όπως οι νοτιοκορεατικές Kia και Hyundai (ανήκουν στον ίδιο όμιλο), η αμερικανική Tesla, αλλά πλέον και οι γερμανικές του ομίλου VW, ηγούνται στον χώρο και έχουν ήδη φτιάξει μερικά εξαιρετικά και αρκετά δημοφιλή μοντέλα – κυρίως σε κατηγορίες τιμών από 50.000 ευρώ και πάνω. Αυτά για τη θεωρία.
Στην πράξη, το συμπέρασμα από όσα έμαθα είναι ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα βρίσκονται σήμερα σε μια φάση ωρίμανσης αρκετά προχωρημένη. Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Νορβηγία, που έχουν τις υποδομές και την κατάλληλη κουλτούρα, είναι ήδη μια απόλυτα βιώσιμη επιλογή μετακίνησης, αλλά μόνο για τους πιο ευκατάστατους – καθότι τα περισσότερα μοντέλα που κυκλοφορούν είναι ακόμη πολύ ακριβά. Η οδήγηση με την Αντζελα ήταν απολαυστική, ακόμη και στους πολύ άσχημους δρόμους της Καλιφόρνιας (εκεί δεν είχαν ΕΣΠΑ και ΚΠΣ για να φτιάξουν καινούργιους δρόμους). Καθότι είχαμε φορτιστή στο σπίτι, κάθε πρωί το αυτοκίνητο ήταν γεμάτο και έτοιμο να κάνει 300-400 χιλιόμετρα, κάτι που με τα βενζινοκίνητα είναι αδύνατον. Οι δημόσιοι ταχυφορτιστές είναι πολλοί και η χρήση τους στα ταξίδια είναι εύκολη. Οι συμβιβασμοί είναι λιγότεροι από ό,τι φαντάζεται κανείς και το μόνο εμπόδιο για να αποκτήσουν πρόσβαση περισσότεροι σε τέτοια οχήματα εκεί είναι η τιμή. Σε χώρες όπως η δική μας, όμως, δεν αρκούν μόνο τα χρήματα και η ιδιωτική θέση στάθμευσης με υποδομή για φορτιστή – πρέπει να υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις. Θα ήταν δύσκολο να χρησιμοποιούμε την Αντζελα στην Αθήνα, να την παρκάρουμε στο πεζοδρόμιο και να κυνηγάμε πότε πότε τους ακόμη ελάχιστους (και κατά κανόνα πολύ αργούς) φορτιστές ανά το λεκανοπέδιο, στις θέσεις των οποίων είναι πολύ πιθανό να είναι παρκαρισμένα βενζινοκίνητα «για δυο λεπτάκια να πεταχτώ εδώ δίπλα». Δεν έχω ιδέα πόσος καιρός θα χρειαστεί για να αναπτυχθούν οι υποδομές εδώ σε αντίστοιχο βαθμό, ώστε να βγάζει και εδώ το ίδιο νόημα μια τέτοια αγορά.
Το σημαντικότερο που έμαθα, όμως, είναι το ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν θα επικρατήσουν τελικά επειδή εκπέμπουν λιγότερο CO2 ή επειδή τα επιβάλλει η Ε.Ε. Θα επικρατήσουν όπου επικρατήσουν κυρίως επειδή είναι πολύ διασκεδαστικά, ασφαλή και πραγματικά άνετα. Επειδή, αντίθετα με σχεδόν όλα τα θορυβώδη, «βαρετά», αντίστοιχης κατηγορίας βενζινοκίνητα, μπορούν να κάνουν παιδάκια να στριγγλίζουν από ενθουσιασμό όταν εκτοξεύονται από το Α στο Β με την ορμή τρένου του λούνα παρκ, εντελώς αθόρυβα.
*Από την Καθημερινή