Με ανακούφιση υποδέχθηκαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και ηγέτες την νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στις γαλλικές εκλογές. Οι περισσότεροι την μετέφρασαν ως νίκη της Ευρώπης επί των ευρωσκεπτικιστών. Όσο όμως και αν δεν αρέσει σε κάποιους, οι Γάλλοι έχουν διαφορετική άποψη καθώς η ψήφος τους στηρίχθηκε κυρίως σε κοινωνικά και ηλικιακά κριτήρια με την χώρα πλέον να έχει διαιρεθεί

στους εύπορους και μορφωμένους που ψήφισαν τον Μακρόν και στους λιγότερο καλλιεργημένους και ευκατάστατους που επέλεξαν την Λε Πεν. Και ναι μεν ο Μακρόν πέτυχε να είναι ο πρώτος Γάλλος Πρόεδρος που επανεκλέγεται στην θέση αυτή μετά τον Ζακ Σιράκ, ωστόσο είναι επίσης γεγονός ότι η διαφορά του με την Λε Πεν και σε ό,τι αυτή εκφράζει συνεχώς συρρικνώνεται. Το 42% που συγκέντρωσε η υποψήφια του Εθνικού Συναγερμού ισοδυναμεί με 2 εκατομμύρια περισσότερες ψήφους σε σχέση με το 2017 που έλαβε μόλις 34% και είναι υπερδιπλάσιο του 2002 όταν ο πατέρας της Ζαν Μαρί Λε Πεν έλαβε το 18% των ψήφων έναντι του Ζακ Σιράκ.

Αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι το εθνικιστικό μέτωπο έχει ενισχυθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια στην Γαλλία. Αλλά ότι το αντισυστημικό ρεύμα απειλεί πλέον να κυριαρχήσει στην γαλλική πολιτική σκηνή, βάζοντας πλώρη για τις επόμενες εκλογές. Εάν στο ποσοστό της Λε Πεν του πρώτου γύρου (23,2%), προστεθούν και οι ψηφοφόροι του νεοκομμουνιστή Ζαν Λυκ Μελανσόν (22%) και του ακροδεξιού Ερίκ Ζεμούρ (7,1), καθώς και η πρωτοφανής αποχή και τα άκυρα, τότε εύλογα διαπιστώνει κανείς ότι το αντισυστημικό μέτωπο συγκεντρώνει το εντυπωσιακό 80%. Η αποχή έφθασε το 28%, το υψηλότερο επίπεδο από την νίκη του Πομπιντού το 1969. Tο δε 8,6% των Γάλλων χρησιμοποίησαν την ψήφο τους για να εκφράσουν την πλήρη αποδοκιμασία τους απέναντι στην υπάρχουσα κατάσταση, με το 6,35% να ψηφίζει λευκό και το 2,25% να επιλέγει άκυρο. Πρακτικώς το 1/3 των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, τουτέστιν 15 εκατομμύρια ψηφοφόροι, αρνήθηκαν να επιλέξουν έναν από τους δύο υποψηφίους!

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τον Μακρόν ψήφισαν το 42% όσων υποστήριξαν τον Ζαν Λυκ Μελάνσον που είχε έρθει τρίτος στον πρώτο γύρο. Το 17% των ψηφοφόρων του Μελανσόν ψήφισαν τη Λε Πεν στον δεύτερο γύρο - με τους υπόλοιπους είτε να βγάζουν άκυρα τα ψηφοδέλτιά τους (17%) είτε να μην ψηφίζουν καθόλου (24%). Είναι αξιοσημείωτο πάντως ότι πριν πέντε χρόνια, το 52% των οπαδών του Μελανσόν είχε ψηφίσει Μακρόν στον δεύτερο γύρο, γεγονός που αντανακλά την έντονη απογοήτευση που νιώθουν ιδιαίτερα οι αριστεροί μετά την πρώτη θητεία του προέδρου. Ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει την δυσαρέσκεια των Γάλλων για το υπάρχον σύστημα σε συνδυασμό όμως με την επικρατούσα άποψη ότι το μη χείρον βέλτιστον είναι ότι το 40% όσων δηλώσαν ότι θα ψηφίσουν τον Μακρόν στον δεύτερο γύρο, ανέφεραν ως δικαιολογία ότι το πράττουν για να εμποδίσουν τη Λε Πεν να εισέλθει στο Μέγαρο των Ηλυσίων.

Η τακτική αυτή, που οι Γάλλοι αποκαλούν «faire barrage» (ψηφίζουν έναν μετριοπαθή υποψήφιο για να αποτρέψουν τα άκρα), έχει ακολουθηθεί με σαφώς μεγαλύτερη επιτυχία και στις δύο προηγούμενες φορές όταν ο Μακρόν και ο Σιράκ ήλθαν αντιμέτωποι με ακροδεξιό υποψήφιο. Ο ίδιος ο Μακρόν άλλωστε στην επινίκια ομιλία του αναγνώρισε ότι πολλοί τον ψήφισαν, όχι γιατί συμφωνούν με την πολιτική του, αλλά για να εμποδίσουν την επικράτηση της ακροδεξιάς, ενώ ταυτόχρονα σημείωσε ότι πρέπει να ακούσει και αυτούς που επέλεξαν την αποχή. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει ο επανεκλεγείς Γάλλος Πρόεδρος και ο χρόνος που απομένει δεν είναι πολύς. Οι βουλευτικές εκλογές στις 12 και 19 Ιουνίου θα κρίνουν ουσιαστικά τον τρόπο που θα κυβερνήσει την επόμενη πενταετία. Ήδη ο επικεφαλής της αριστεράς Ζαν Λυκ Μελανσόν εποφθαλμιά την πρωθυπουργία και απειλεί να του φράξει τον δρόμο για την πολυπόθητη πλειοψηφία στην γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Αν οι δυνάμεις του Μακρόν αποτύχουν να ελέγξουν την Βουλή, τότε ο Πρόεδρος θα αναγκαστεί να επιλέξει έναν Πρωθυπουργό από την αντιπολίτευση ή να ρισκάρει την συγκρότηση μιας κυβέρνησης που συνεχώς θα αμφισβητείται από την Βουλή.

Ερωτηματικό παραμένει ποια θα είναι η επίδοση των παραδοσιακών κομμάτων, των κεντρδεξιών Ρεπουμπλικανών και των κεντροαριστερών Σοσιαλιστών. Θεωρείται ότι στις βουλευτικές εκλογές υπάρχει μεγαλύτερη συσπείρωση των ψηφοφόρων τους και θα έχει ενδιαφέρον αν τελικά θα καταφέρουν το αντίστροφο από αυτό που συνέβη στις προεδρικές. Δηλαδή να επαναφέρουν κάποια μερίδα των δεξιών ψηφοφόρων που ψήφισαν Μακρόν ή Λε Πεν και αρκετών αριστερών που επέλεξαν ως εκφραστή τους τον Μελανσόν.

Όλα τα βλέμματα πλέον στον «τρίτο γύρο», όπως ήδη αποκαλούν πολλοί την τελική αναμέτρηση...