η Βουλγαρία για παράδειγμα παρότι έχει μεγαλύτερη εξάρτηση από το ρωσικό αέριο έχει αυτονομία, εξαιτίας της δυνατότητας σε αποθήκευση. Υπενθυμίζεται πως ξεκίνησε η σεζόν χωρίς να έχουν γεμίσει οι αποθήκες, με εξαίρεση την Ιταλία και τη Γαλλία.
Εκτιμάται πως στο τέλος του 2023 όταν θα ολοκληρωθεί το terminal στην Αλεξανδρούπολη θα υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα για εισαγωγή φυσικού αερίου. Παράλληλα, δεν περνά απαρατήρητη η δήλωση στο podcast «The Money Pod» της «Καθημερινής» του διευθύνοντος συμβούλου του TAP, Luca Schieppati πως «μπορούμε και δεσμευόμαστε να παρέχουμε ένα επιπλέον 5% της ετήσιας δυναμικότητας του αγωγού μας, δηλαδή 0,5 ή 0,6 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα επιπλέον ετησίως».
Τα μεγάλα ερωτήματα της επόμενης περιόδου είναι εάν μπορεί να εξασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και αν θα διατηρηθούν σε υψηλά επίπεδα οι τιμές μετά την ρωσο-ουκρανική κρίση. Όπως επισημαίνουν αναλυτές το ενδιαφέρον για το LNG θα διευρυνθεί. Επιπλέον εκτιμούν πως θα διατηρηθεί αυτή η αστάθεια στην παγκόσμια οικονομία για αρκετούς μήνες και μια αβεβαιότητα που θα επηρεάζει τις τιμές του φυσικού αερίου.
Όπως έχουμε αναφέρει στο Energia.gr για το μήνα Μάρτιο έχουν εξασφαλιστεί φορτία LNG, επιπλέον όπως τονίζουν πηγές του ΥΠΕΝ δεν αλλάζει κάτι στον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας, ούτε σε σχέση με τη λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων. Η προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι να αξιοποιηθεί το φυσικό αέριο μέσω των αγωγών, ενώ τα λιγνιτικά εργοστάσια υπάρχουν μόνο ως «δίκτυ» ασφαλείας. Ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά αποκτά το ενδεχόμενο «ξεπαγώματος» του αγωγού EastMed μετά και τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Η συζήτηση σχετίζεται με το ενδεχόμενο η Ε.Ε. να στρέψει το ενδιαφέρον της προς τις χώρες παραγωγούς της Ν.Α. Μεσογείου, στο πλαίσιο της απεξάρτησης της από το ρωσικό αέριο. Υπάρχουν γεωπολιτικοί και οικονομικοί λόγοι που θα επηρεάσουν την εξέλιξη αυτών των συζητήσεων και το ρόλο που θα έχουν χώρες όπως το Ισραήλ, η Τουρκία, αλλά και η Αίγυπτος. Αξίζει τέλος να σημειωθεί πως ένα σχέδιο που εξετάζεται είναι η συνεργασία Αιγύπτου -Ελλάδας, με σκοπό την τροφοδοσία υγροποιημένου φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Ν.Α Μεσογείου, μέσω των τερματικών στην Νταμιέτα και στο Ιντκού.