στο παγκόσμιο ΑΕΠ έως το 2050, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες περίπου το 12%, η Ευρώπη το 11% και η Ινδία περίπου το 7%. Οι οικονομίες όπως το Ιράκ που δεν διαθέτουν οικονομικά αποθέματα για να επενδύσουν σε τομείς μη ορυκτών καυσίμων θα μπορούσαν να υποστούν τις μεγαλύτερες απώλειες στην οικονομική παραγωγή, ανέφερε. Αντιθέτως, οικονομίες που έχουν ήδη μεγάλες επενδύσεις σε τεχνολογίες ενεργειακής μετάβασης ή έχουν τάση να επενδύουν σε νέες τεχνολογίες, θα είναι σε καλύτερη θέση. Τα οικονομικά οφέλη από την ενεργειακή μετάβαση θα αρχίσουν να εμφανίζονται μετά το 2035 και η χαμένη οικονομική παραγωγή θα ανακτηθεί τελικά πριν από το τέλος του αιώνα, ανέφερε η έκθεση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ενδιαφέρον προκαλούν οι διαπιστώσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πως η ταχεία ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας του υδρογόνου μπορεί να επιφέρει σημαντικές γεωοικονομικές και γεωπολιτικές αλλαγές. Εκτιμά πως το υδρογόνο μπορεί να αλλάξει τη γεωγραφία του ενεργειακού εμπορίου, με την εμφάνιση νέων κέντρων γεωπολιτικής επιρροής που να βασίζονται στην παραγωγή και χρήση υδρογόνου. Προβλέπει ότι το υδρογόνο θα καλύπτει έως και το 12% της παγκόσμιας χρήσης ενέργειας έως το 2050. Στο μεταξύ, το πράσινο υδρογόνο πρόκειται να γίνει ανταγωνιστικό ως προς το κόστος σε σύγκριση με το γκρι υδρογόνο που προέρχεται από τα ορυκτά καύσιμα εντός δύο ετών, σύμφωνα με μια νέα έκθεση του Rethink Technology Research. Προβλέπει επίσης ότι το υδρογόνο θα τροφοδοτεί το 95% των βαρέων φορτηγών, το 22% των ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων και το 2,4% των αυτοκινήτων μέχρι το 2050. «Το υδρογόνο θα προσφέρει την τελευταία ευκαιρία για την απανθρακοποίηση του 25% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας. Καθώς εφαρμόζονται περισσότεροι φόροι στις εκπομπές άνθρακα, η αύξηση της ικανότητας παραγωγής υδρογόνου θα το κάνει την πιο οικονομική πηγή ενέργειας» γράφει ο επικεφαλής αναλυτής του Rethink, Harry Morgan. Αναφέρει πως βιομηχανίες όπως η χαλυβουργία και η παραγωγή τσιμέντου, που έχουν αναπτυχθεί εδώ και αιώνες χρησιμοποιώντας παλιές τεχνικές θα αναγκαστούν επίσης να αλλάξουν. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη πιλοτικά έργα, αποδεικνύοντας ότι το υδρογόνο είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία να φτάσουν τις μηδενικές εκπομπές έως το 2050.