Ο κ. Χριστογιαννόπουλος ξετυλίγει με λεπτομέρεια κάθε πτυχή αυτής της υπόθεσης που μέλλει να αναδιατάξει εκ βάθρων το μέλλον της τοπικής κοινωνίας αλλά και τις προοπτικές της οικονομίας της περιοχής ενώ χαρακτηρίζει ως αυθαίρετη τη θεώρηση που εμπεριέχει το προσχέδιο του ΕΣΔΙΜ Μεγαλόπολης, δηλαδή, πως το κλείσιμο του λιγνιτικού κέντρου της περιοχής επιφέρει παράπλευρα πλήγματα σε αυτές τις όμορες περιοχές, κάτι που όπως υποστηρίζει, τον "θλίβει και τον εξοργίζει", ως άποψη.
Για τον ίδιο, βασικό ζητούμενο αποτελεί η εξασφάλιση βιώσιμων θέσεων εργασίας για την επόμενη ημέρα της απολιγνιτοποίησης, καθώς, όπως λέει χαρακτηριστικά, αυτοί οι άνθρωποι είχαν έως σήμερα «σταθερό προσανατολισμό στην παρουσία της ΔΕΗ Α.Ε.»
Όσον αφορά για το πώς κρίνει το ότι στη συνείδηση της πλειονότητας των Ελλήνων, η έννοια της «απολιγνιτοποίησης» είναι συνυφασμένη με την Πτολεμαΐδα και την Κοζάνη, αλλά όχι με την Μεγαλόπολη, ο κ. Χριστογιαννόπουλος εξηγεί πως η ελληνική κοινωνία αγνοεί σε γενικές γραμμές το κάθε τι που σχετίζεται με τη λέξη «απολιγνιτοποίηση», ανεξάρτητα με το εάν αφορά στη Δυτική Μακεδονία ή στην Μεγαλόπολη και υποστηρίζει πως αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία δεν είναι, ούτε το πιθανό έλλειμμα ενημέρωσης, ούτε οι όποιες εντυπώσεις έχουν δημιουργηθεί στην ευρύτερη κοινή γνώμη, αλλά η επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της περιοχής. Η κατάσταση που δημιουργείται με τη διακοπή των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ στα όρια του Δήμου Μεγαλόπολης, δεν είναι κάτι που μπορεί να τη διαχειριστεί η δημοτική Αρχή και γι' αυτό ο Δήμαρχος καλεί την Πολιτεία να παρέμβει αποφασιστικά και να στηρίξει την τοπική κοινωνία και την οικονομία της περιοχής.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης που μας παραχώρησε ο κ. Χριστογιαννόπουλος:
Δήμαρχε, όταν ο Έλληνας ακούει τη λέξη «απολιγνιτοποίηση», έρχεται αυθόρμητα στο νου του η Πτολεμαϊδα και η Κοζάνη αλλά σχεδόν ποτέ η Μεγαλόπολη. Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σας το έλλειμμα ενημέρωσης και πώς προτίθεστε να το καλύψετε;
Εκτιμώ πως η λέξη «απολιγνιτοποίηση», επειδή ακριβώς αναφέρεται στο ενεργειακό ορυκτό λιγνίτης, περιορίζεται στο χώρο, άρα, ουσιαστικά και κυρίαρχα απασχολεί τις περιοχές στις οποίες ο λιγνίτης εξορύσσεται και χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή, στην περίπτωση της χώρας μας, στους Νομούς Κοζάνης, Φλώρινας και στο Δήμο Μεγαλόπολης Νομού Αρκαδίας, όπου δραστηριοποιείται η ΔΕΗ Α.Ε., σε αντιδιαστολή με πλήθος άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων που διαχέονται στο χώρο, και άρα επηρεάζουν μεγαλύτερες πληθυσμιακές ομάδες.
Θα έλεγα λοιπόν ότι η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, μη έχοντας άμεση και χρόνια σχέση με αυτές τις περιοχές, είτε αγνοεί είτε γνωρίζει ελάχιστα τη λέξη «απολιγνιτοποίηση», ανεξάρτητα εάν αφορά στη Δυτική Μακεδονία ή τη Μεγαλόπολη. Άλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, κάτοικοι που διαμένουν σε απόσταση λιγότερη από 100 χλμ από τις λιγνιτικές περιοχές, δηλώνουν ότι δε γνωρίζουν πολλά για την «απολιγνιτοποίηση», υποστηρίζοντας, και λογικό είναι, ότι δεν τους «ακουμπά» αυτή η υπόθεση.
Οπωσδήποτε, από το σύνολο των πολιτών που γνώριζαν για την ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη, τα προηγούμενα χρόνια, μπορεί στη συνείδησή τους να είχαν ως κέντρο τη Δυτική Μακεδονία, ωστόσο, με την απολιγνιτοποίηση και την προβολή που έχει λάβει αυτή η υπόθεση, η Μεγαλόπολη έχει ισοδύναμα λάβει τη θέση της στο κάδρο των πληττόμενων περιοχών, και αυτό έρχεται πλέον αυθόρμητα στη συνείδηση τους.
Το γεγονός αυτό βέβαια δεν είναι κάτι που έχει μεγάλη σημασία στην επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της περιοχής μας. Αρκεί η Πολιτεία να έχει αντιληφθεί ότι το πλήγμα που δέχεται ο Δήμος μας από την απολιγνιτοποίηση είναι δυσανάλογο των δυνατοτήτων που έχουμε για το αντιμετωπίσουμε, λόγω του μεγέθους και της δυναμικής της περιοχής μας, και πρέπει να ληφθούν ισχυρά μέτρα για την μετάβασή του.
Θεωρείτε πως τα σχέδια για την απολιγνιτοποίηση στη Μεγαλόπολη είναι σωστά, και αν όχι, ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα που θα διασφαλίσουν συνθήκες αναπτυξιακής δικαιοσύνης, όταν σύμφωνα με τις δηλώσεις σας, κάποιοι θέλουν να εντάξουν όλη την Αρκαδία στις πληττόμενες περιοχές, κατά το παράδειγμα του Νομού Κοζάνης, που είναι πληττόμενος στο σύνολό του;
Η απολιγνιτοποίηση είναι μια πολιτική που ακόμα η ίδια η Πολιτεία δεν έχει κατορθώσει να διαμορφώσει εκείνες τις προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση των συνεπειών της στις πληττόμενες λιγνιτικές περιοχές. Σε ό,τι αφορά στα «σχέδια» για την απολιγνιτοποίηση, μιλούμε ουσιαστικά για το Master Plan Δυτικής Μακεδονίας και Μεγαλόπολης που έχει καταρτισθεί από τη Συντονιστική Επιτροπής του Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης (ΣΔΑΜ) και έχει εγκριθεί από την Κυβέρνηση, καθώς και για τα Εδαφικά Σχέδια Δίκαιης Μετάβασης (ΕΣΔΙΜ) Δυτικής Μακεδονίας και Μεγαλόπολης.
Το Master Plan για τη Μεγαλόπολη αποτυπώνει, εν μέρει σε ρεαλιστική βάση, τις συνέπειες της απολιγνιτοποίησης για την περιοχή μας, ωστόσο δεν αναφέρεται με σαφή και προσδιορισμένο τρόπο σε βιώσιμες προτάσεις αντιμετώπισης αυτών των συνεπειών.
Το βασικό ζητούμενο για την περιοχή μας είναι η εξασφάλιση βιώσιμων θέσεων εργασίας για το υφιστάμενο και μελλοντικό εργατικό δυναμικό, που έως σήμερα, έως πριν την απολιγνιτοποίηση, είχε σταθερό προσανατολισμό στην παρουσία της ΔΕΗ Α.Ε. Το «πώς», «πότε» και με «ποιες» προϋποθέσεις μπορεί να διασφαλισθεί αυτό, είναι κάτι που δε μπορεί να απαντηθεί από το Master Plan.
Σε ό,τι αφορά στο ΕΣΔΙΜ Μεγαλόπολης Μεγαλόπολης, που πρόσφατα είχε τεθεί σε διαβούλευση, έχω να σημειώσω τα εξής:
Θέμα κομβικής σημασίας στην κατάρτιση του ΕΣΔΙΜ είναι ο ακριβής προσδιορισμός των «πληττόμενων περιοχών», με κριτήριο τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που προκαλούνται σε αυτές από την απολιγνιτοποίηση.
Στο πλαίσιο διατύπωσης προκαταρκτικών τοποθετήσεών της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, η απολιγνιτοποίηση θα πλήξει αποκλειστικά τρείς (3) περιοχές, μεταξύ των οποίων και ο Δήμος Μεγαλόπολης. Σε πλήρη αντιστοιχία, στη χώρα μας ο Νομοθέτης έχει ορίσει σαφώς στο άρθρο 155 του Ν. 4759/2020 το Δήμο Μεγαλόπολης ως «Ζώνη Απολιγνιτοποίησης (Ζ.ΑΠ.)», αναγνωρίζοντας την υποχρέωση της Πολιτείας να στηρίξει ουσιαστικά αυτή την περιοχή, να παρέχει επενδυτικά κίνητρα και αντισταθμιστικά οφέλη, για την ομαλή μετάβαση του στη μετά-λιγνίτη εποχή.
Προς τούτο, προβλέπει ο Νομοθέτης ότι εντός της Ζ.ΑΠ. Μεγαλόπολης πρέπει να υλοποιηθούν προγράμματα και δράσεις για την εξυπηρέτηση των σκοπών της ομαλής και δίκαιης αναπτυξιακής μετάβασης. Στο πλαίσιο κατάρτισης των Εδαφικών Σχεδίων Δίκαιης Μετάβασης, όπως ορίζει ο σχετικός Κανονισμός του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης, το Νοέμβριο του 2020, στη Περιφέρεια Πελοποννήσου, συνήφθη «Εταιρική Σχέση» μεταξύ των θεσμικών, οικονομικών και κοινωνικών φορέων, που εκπροσωπούν άμεσα ή έμμεσα και αποκλειστικά με το ομώνυμο Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης, με σκοπό τη συμμετοχή τους στη εφαρμογή του ΕΣΔΙΜ, μαζί με την Πολιτεία.
Σε αυτή την εταιρική σχέση, σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, εγκρίθηκε η συμμετοχή της Περιφέρειας Πελοποννήσου, εκ του ευρύτερου θεσμικού ρόλου της, ο Δήμος Μεγαλόπολης, και ο Δήμος Γορτυνίας, επειδή πέντε (5) κοινότητές του εντάσσονται γεωγραφικά στο Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης.
Ουσιαστικά, και δικαίως, αναγνωρίζεται ο Δήμος Μεγαλόπολης ως ο μόνος εξ’ ολοκλήρου πληττόμενος Δήμος από την απολιγνιτοποίηση στην Πελοπόννησο. Κατά την προβλεπόμενη διαδικασία, η απόφαση του καθορισμού των συμμετεχόντων σε αυτή την Εταιρική Σχέση, έγινε αποδεκτή από τη Συντονιστική Επιτροπή ΣΔΑΜ, το Δεκέμβριο του 2020. Έτσι διαμορφώθηκαν τα δεδομένα έως εκείνη τη στιγμή.
Το Φεβρουάριο του 2020, η Συντονιστική Επιτροπή ΣΔΑΜ, θέτοντας σε διαβούλευση το προσχέδιο του ΕΣΔΙΜ Μεγαλόπολης, κάλεσε να συμμετέχουν σε αυτή και οι Δήμοι Τρίπολης Π.Ε. Αρκαδίας και Οιχαλίας Π.Ε. Μεσσηνίας, καθιστώντας τους ως εκ των βασικών συνομιλητών στη διαδικασία διαπραγμάτευσης των όρων του Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης.
Επρόκειτο για μια ενέργεια, με την οποία επιχειρήθηκε να αναγνωρισθούν οι παραπάνω δύο Δήμοι ως «πληττόμενες περιοχές» από την απολιγνιτοποίηση, και άρα να κατοχυρωθούν, πέρα από το Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης, ως δικαιούχοι αναμενόμενων ενισχύσεων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Δίκαιης Μετάβασης.Χωρίς αξιόπιστη τεκμηρίωση και με αυθαίρετη θεώρηση, στο προσχέδιο του ΕΣΔΙΜ Μεγαλόπολης αναφέρεται ότι το κλείσιμο του λιγνιτικου κέντρου Μεγαλόπολης προκαλεί παραπλήσιες συνέπειες σε αυτές τις περιοχές.
Αυτό που μας θλίβει και εξοργίζει είναι ότι γίνεται προσπάθεια να πεισθούμε κι εμείς οι ίδιοι για το «λογικό και δίκαιο» αυτής της μεθόδευσης.
Πρέπει να τονισθεί ότι ο Δήμος μας υστερεί σημαντικά σε βασικές υποδομές, σε σχέση με τους όμορους συγκεκριμένους Δήμους, γεγονός που τον καθιστά «ανοχύρωτο» μπροστά στην απειλή που προκαλεί η απολιγνιτοποίηση. Το όποιο αναμενόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον προκύψει, από την εφαρμογή επενδυτικών/ φορολογικών κινήτρων, είναι βέβαιο ότι θα στραφεί σε αυτές τις περιοχές, οι οποίες μπορούν να τις υποδεχτούν, σε αντίθεση με το Δήμο μας, που δεν έχει υπό τις παρούσες συνθήκες αυτή τη δυνατότητα.
Επί της ουσίας, εμείς θα μείνουμε απλοί παρατηρητές της ανάπτυξης των γύρω περιοχών, οι οποίες κάνοντας χρήση «πιστοποιητικού εγγυτέρων συγγενών» θα επωφεληθούν από τον «αναπτυξιακό θάνατο» της δικής μας περιοχής. Δεν πρόκειται για αυθαίρετες εκτιμήσεις μας. Στους Δήμους Τρίπολης και Οιχαλίας, λειτουργούν ήδη οργανωμένες επιχειρηματικές περιοχές, που μπορούν να προσελκύσουν νέες επενδύσεις και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Τέτοιες υποδομές δεν έχει η Μεγαλόπολη.
Για να διασφαλισθούν λοιπόν συνθήκες αναπτυξιακής δικαιοσύνης στην περιοχή μας, και να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο η δίκαιη μετάβαση, είναι απαραίτητο να δρομολογηθούν οι παρακάτω βασικές δράσεις:
Α) Άμεση εκκίνηση του σχεδιασμού, και ακολούθως της κατασκευής οργανωμένου επιχειρηματικού πάρκου στη θέση ΛΕΥΚΤΡΟ Μεγαλόπολης, που έχει εδαφική έκταση υποδειχθεί ήδη από εμάς. Η υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου δεν πρέπει να ακολουθήσει τα χρονοβόρα γραφειοκρατικά προσχώματα, αλλά να δρομολογηθεί με διαδικασίες fast-truck. Είναι στοιχειώδης οφειλή της Πολιτείας στην περιοχή μας.
Β) Διάθεση εκτάσεων της ΔΕΗ Α.Ε. για την άμεση εγκατάσταση επιχειρήσεων, ώστε κατά τον κρίσιμο χρόνο έως την ολοκλήρωση του επιχειρηματικού πάρκου να παραμείνει στην περιοχή το ντόπιο εργατικό προσωπικό που οδηγείται ήδη στην ανεργία, λόγω της απολιγνιτοποίησης και να μη μεταναστεύσει σε άλλες περιοχές. Η εξασφάλιση τέτοιων εκτάσεων δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ του Δήμου μας και της ΔΕΗ, γιατί θα οδηγήσει σε μεγάλο αδιέξοδο και καθυστερήσεις. Αντίθετα, επιβάλλεται νομοθετική πρωτοβουλία του Ελληνικού Δημοσίου, εφόσον ακόμα είναι ο βασικός μέτοχος της εταιρείας.
Γ) Θέσπιση όμοιων προβλέψεων με αυτές που θεσμοθετήθηκαν για τη Δυτική Μακεδονία, σε ό,τι αφορά στη διείσδυση επενδύσεων στις ΑΠΕ και, σε αυτό το πλαίσιο, είναι ανάγκη να θεσπιστεί η συμμετοχή του Δήμου μας στις επενδύσεις ΑΠΕ που δρομολογεί η ΔΕΗ στα εδάφη της, αλλά και η ύπαρξη συγκεκριμένων κινήτρων για ενεργειακές κοινότητες στις οποίες δύναται να μετέχει ο Δήμος μας.
Δ) Αποκλειστική διάθεση των βασικών χρηματοδοτικών εργαλείων, του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης, του Λιγνιτικού Πόρου και του Πράσινου Ταμείου, στο Δήμο μας.
Ε) Κατοχύρωση, σαφούς και αποκλειστικού χαρακτηρισμού του Δήμου Μεγαλόπολης ως πληττόμενης περιοχής της Πελοποννήσου από την απολιγνιτοποίηση, προκειμένου η εφαρμογή του Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης να έχει ως αποδέκτη το ομώνυμο Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης, για να έχει νόημα ο τίτλος όλων των διαδικασιών που συντελούνται.
Μιλάμε για απολιγνιτοποίηση του Δήμου Μεγαλόπολης!
Έχετε υποστηρίξει πως το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, που αφορά στις ζώνες απολιγνιτοποίησης, θέτει ορισμένες προϋποθέσεις για την εκταμίευση των χρημάτων. Πόσο σημαντικό μπορεί να αποβεί αυτό για το Δήμο σας;
Το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης (ΤΔΜ), ως βασικός πυλώνας του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Δίκαιης Μετάβασης, αναμένεται να υποστηρίξει κυρίως Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ), όπως αυτές ορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε δραστηριότητες που συνάδουν με την ευρωπαϊκή στρατηγική της απανθρακοποίησης. Επιπλέον, προβλέπεται και η υποστήριξη επιχειρήσεων, εκτός ΜΜΕ, εφόσον εντάσσονται και τεκμηριώνονται στα οικεία ΕΣΔΙΜ, και συμβάλουν στην υλοποίηση των τελευταίων. Δικαίως, τουλάχιστον όπως αποτυπώνεται στο σχετικό Κανονισμό διαχείρισης του Ταμείου, το ΤΔΜ πρόκειται να υποστηρίξει οικονομικά υφιστάμενες και νέες επιχειρήσεις εντός των πληττόμενων περιοχών, εν προκειμένω εντός των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης, που ως τέτοιες έχουν ήδη θεσπιστεί και προσδιοριστεί στη Χώρα μας οι Νομοί Κοζάνης, Φλώρινας και ο Δήμος Μεγαλόπολης.
Επειδή πρόκειται ουσιαστικά για κοινοτικά κονδύλια, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η διαχείρισή τους αναμένεται να γίνει υπό τον απόλυτο έλεγχο των ευρωπαϊκών οργάνων και θεσμών. Ως εκ τούτου, είναι απολύτως αναγκαίο να υπάρξει προετοιμασία και υποστήριξη του επιχειρηματικού κόσμου, ώστε οι όποιες επενδυτικές προτάσεις να τύχουν της έγκρισης της Ε.Ε. για να εκταμιευθούν οι αναμενόμενες επιχορηγήσεις. Για αυτό το σκοπό, προκειμένου να υπάρξει ευελιξία, απαιτείται η σύσταση συγκεκριμένης επιχειρησιακής δομής, π.χ. εντός του Υπουργείου Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας ή εναλλακτικά ειδικού φορέα, που θα αναλάβει αποκλειστικά αυτό το έργο. Εκτιμούμε δε ότι αυτή η δομή πρέπει να έχει άμεση επικοινωνία και συνεργασία με το Δήμο μας.
Πόσο έτοιμη είναι η Μεγαλόπολη να διαχειριστεί την πρόκληση της επόμενης ημέρας, μετά το σβήσιμο του εργοστασίου της ΔΕΗ; Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια κρυφή ατζέντα πίσω από το ότι δεν υπάρχει σαφής προσδιορισμός για το ποιοι δήμοι είναι άμεσα πληττόμενοι, ώστε να γίνουν αποδέκτες των επιδοτήσεων από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης;
Η «επόμενη ημέρα» έχει έρθει. Ήδη, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν τυπικά κλείσει οι λιγνιτικοί ΑΗΣ στο ενεργειακό κέντρο της ΔΕΗ Α.Ε. στη Μεγαλόπολη, ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού έχει προχωρήσει σε συνταξιοδότηση, το εναπομείναν δε προσωπικό, που έχει πολλά χρόνια να διανύσει ακόμα σε αυτό το χώρο, βρίσκεται σε καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας για το μέλλον του. Το έκτακτο προσωπικό βρίσκεται σε δεινότερη θέση, καθώς πλέον δε διαφαίνεται να απασχολήσει η ΔΕΗ σε τέτοιας μορφής προσλήψεις, τουλάχιστον στο βαθμό που συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, οδηγώντας σε απόγνωση το κατ’ εξοχήν τέτοιο ντόπιο προσωπικό.
Αυτή λοιπόν την κατάσταση δεν είναι εύκολο να τη διαχειριστεί από μόνη της η Μεγαλόπολη, ως Δήμος, ως ντόπιος επιχειρηματικός κόσμος, ως κοινωνία γενικότερα, εάν δεν υπάρξει σταθερή και σαφής στήριξη από την Πολιτεία. Η μεθόδευση του χαρακτηρισμού και όμορων περιοχών, ως πληττόμενων από την απολιγνιτοποίηση, εάν τα πράγματα δεν ήταν πολύ σοβαρά, θα μας προκαλούσε γέλιο… Δε γνωρίζουμε ούτε μπορούμε να εκτιμήσουμε εάν αυτή η μεθόδευση εξυπηρετεί «κρυφή ατζέντα» και από πού μπορεί αυτή να έχει συνταχθεί.
Εμείς, ως Δημοτική Αρχή, με την καθολική υποστήριξη της κοινωνίας που υπηρετούμε, λειτουργούμε με διαφανείς όρους, ό,τι υποστηρίζουμε το εκθέτουμε δημόσια, χωρίς καμία πρόθεση να υπονομεύσουμε συμφέροντα τρίτων, αλλά με σκοπό να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας. Σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω ότι είμαστε σε διαπραγμάτευση με τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας, το αποτέλεσμα της οποίας θα κρίνει εάν απαιτηθεί να προβούμε σε περαιτέρω ενέργειες για την υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων μας.
Καταληκτικά σημειώνω ότι, ως Δημοτική Αρχή και ως Δημοτικό Συμβούλιο, έχουμε πλήρη συναίσθηση των ιστορικών μας ευθυνών να προστατεύσουμε το Δήμο μας από την υποανάπτυξη και την ερήμωση και να ενεργήσουμε με τον επιβαλλόμενο τρόπο, για να δώσουμε προοπτική στις μελλοντικές γενιές. Η Πολιτεία οφείλει, έναντι του λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης, που έχει προσφέρει επί πενήντα χρόνια στην εθνική οικονομία, με σοβαρό τίμημα τη ρύπανση του περιβάλλοντος και τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία των συμπολιτών μας, να παρέχει στοχευμένη, σαφή και ισχυρή υποστήριξη ώστε να υπάρξει πράγματι δίκαιη και αναπτυξιακή μετάβαση.