που επιθυμεί να αναπτύξει ένα αιολικό πάρκο πέρα από τα Ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη, αλλά εντός του Αιγαίου, θα πρέπει να κινηθεί στα διεθνή ύδατα όπου ουδεμία χώρα έχει την αποκλειστική ευθύνη για την αδειοδότηση. Ενδεχομένως θα πρέπει να ερωτηθεί και η Τουρκία!
Βλέπουμε λοιπόν ότι η ολιγωρία όλων των κυβερνήσεων μετά το 1995, οπότε και ήρξατο η ισχύς της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας( ΣΔΘ), να ορίσουν ΑΟΖ και παράλληλα να επεκτείνουν τα χωρικά ύδατα μέχρι τα 12 νμ (ανάλογα με τους εκάστοτε γεωγραφικούς περιορισμούς κάθε περιοχής) έχει δημιουργήσει αδιέξοδα όχι μόνο στην εξωτερική μας πολιτική, σε σχέση με την διένεξη μας με την γείτονα, (αφού ακόμα και σήμερα παραμένει τελείως ασαφές ο θαλάσσιος χώρος τον όποιο η Ελλάδα θεωρεί ότι μπορεί να εξασκήσει οικονομική δραστηριότητα) αλλά και στην οικονομική εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ( ΑΠΕ) όπως είναι η αιολική, η κυματική και η Ωκεάνιος ενέργεια.
Αλλά επειδή η κυβέρνηση δείχνει αναποφάσιστη, για να μην πούμε απρόθυμη, στην επίσημη ανακήρυξη πλήρους - και όχι τμηματικής ΑΟΖ-, όπως ακριβώς προβλέπει η παράγραφος 1 του άρθρου Άρθρο 156, του Ν.4001/2011, η επέκταση στα 12 νμ αποτελεί άμεση και εφικτή λύση για την διεύρυνση της θαλάσσιας ζώνης επί της οποίας μπορούμε να εξασκήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα ανακτώντας έτσι το 70. 35% της θαλάσσιας έκτασης του Αιγαίου. Ένα δικαίωμα που ως γνωστό εξασκείται μονομερώς βάσει των προβλέψεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (ΣΔΘ) και ασφαλώς αγνοώντας το τελείως παράνομο και παραπλανητικό (βάσει του Διεθνούς Δικαίου) Τουρκικό casus belli του 1995. Η δε επέκταση στα 12 ν.μ. πέρα από τη Δυτική Ελλάδα, που έχει ανακοινωθεί από την κυβέρνηση θα μπορούσε να γίνει άμεσα για όλα τα νησιά του Αιγαίου. Έτσι και χωρίς να ανακηρύξουμε ΑΟΖ επεκτείνοντας τα χωρικά μας ύδατα στα 12 νμ διπλασιάζουμε σχεδόν την θαλάσσια περιοχή ελέγχου μας επί της οποίας η Ελλάδα αποκτά κυριαρχικά δικαιώματα και άρα μπορεί να οριοθετήσει περιοχές για την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών πάρκων και υποθαλάσσιων τουρμπίνων για την εκμετάλλευση των θαλασσίων ρευμάτων και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Σήμερα η Ευρώπη ηγείται παγκοσμίως στη σχεδίαση, εγκατάσταση και λειτουργία παράκτιων αιολικών πάρκων τα περισσότερα από τα οποία απαντώνται στην Βόρειο Θάλασσα και στην Βαλτική. Από μια παγκόσμια εγκατεστημένη ισχύ περί τα 30 GW το 42% είναι εγκατεστημένο σε παράκτιες περιοχές Ευρωπαϊκών κρατών. Με την τεχνολογία των θαλασσίων ανεμογεννητριών να έχει κάνει άλματα τα τελευταία πέντε χρόνια και το μέσο μέγεθος ανά ΑΓ να έχει φθάσει πλέον τα 6,2 MW. Πολλές από τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται σήμερα στην Βόρειο Ευρώπη ψάχνουν για ευκαιρίες στην Μεσόγειο με την Ελλάδα να συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω του ισχυρού αιολικού δυναμικού (δηλ. υψηλή μέση ταχύτητα ανέμου, άνω των 10m/sec,και σταθερή διάρκεια) που διαθέτει στις θαλάσσιες περιοχές της. Λόγω του μεγάλου βάθους (άνω των 60 m) που χαρακτηρίζει τις περισσότερες παράκτιες περιοχές το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις πλωτές ανεμογεννήτριες δημιουργώντας ευκαιρίες για υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση επιστημονικής εργασίας στο European Energy Innovation Journal, από ομάδα του Joint Research Centre της ΕΕ στο Petten, στην οποία συμμετέχουν οι Έλληνες Ευστάθιος Πετεβές και Ευάγγελος Τζίμας, το αιολικό δυναμικό της Μεσογείου θεωρείται ιδαίτερα υψηλό στα 1445 GW, κατά πολύ υψηλότερο με το αντίστοιχο της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής και συγκρίσιμο μόνο με αυτό του Ατλαντικού- δηλ. στα παράκτια της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Βρετανίας, Γαλλίας και Ιρλανδίας- το οποίο φθάνει τα 1447 GW. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ανωτέρω μελέτη το αιολικό δυναμικό της Μεσογείου που μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο με πλωτές ΑΓ, λόγω του μεγάλου σχετικά βάθους, ανέρχεται στα 819 GW, με το μεγαλύτερο μέρος μα απαντάται στις Ελληνικές θάλασσες. Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χάρτης που δημοσιεύεται με το θαλάσσιο αιολικό δυναμικό της Ευρώπης ο οποίος και έχει καταρτισθεί βάσει των ΑΟΖ που αναγνωρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στον εν λόγω χάρτη, που αναπαράγουμε, φαίνεται ξεκάθαρα η Ελληνική ΑΟΖ με πλήρη επήρεια του Καστελόριζου, καθώς και της Κυπριακής ΑΟΖ και πως οι δύο ΑΟΖ εφάπτονται.
- Πηγή europeanenergyinnovation.eu
Αλήθειες, πιστοποιημένες από επίσημο Ευρωπαϊκό ερευνητικό φορέα, που ακόμα και την ύστατη αυτή ώρα που προκαλούμεθα τόσο επιδεικτικά από την Τουρκία, η κυβέρνηση επιλέγει να αγνοεί.