Όμως στα σενάρια για μελλοντική ενεργειακή ζήτηση και προσφορά που αναφέρονται στο ΕΣΕΚ και έχει επεξεργασθεί το ΚΑΠΕ για λογαριασμό του, το 2030 η συμμετοχή των υδρογονανθράκων στην τελική κατανάλωση μειώνεται οριακά στο 63,15 % και στο 60,8% το 2040. Άρα παρά τη σημαντική διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο και την εξοικονόμηση ενέργειας, η ενεργειακή οικονομία της χώρας θα εξακολουθήσει να κυριαρχείται από υδρογονάνθρακες. Και αυτό γιατί θα έχει αυξηθεί το μερίδιο του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή και στην οικιακή - εμπορική κατανάλωση, ενώ ο μεγάλος όγκος των αυτοκινήτων θα εξακολουθεί να βασίζεται σε μηχανές εσωτερικής καύσεως, αφού η διείσδυση της ηλεκτροκίνησης θα κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα όπως προβλέπεται από το ίδιο το ΕΣΕΚ.
Όμως το ΕΣΕΚ δεν προβλέπει, ούτε καν θέτει στόχους, για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που μπορεί να παράγει η Ελλάδα κατά τα επόμενα 20 με 30 χρόνια και τη σημασία που έχει αυτό στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Ούτε ασφαλώς υπάρχει αναφορά στο διυλιστικό πλεονέκτημα που διαθέτει σήμερα η Ελλάδα χάρις στις τεράστιες προσπάθειες, καινοτομίες και επενδύσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι δύο διυλιστικοί όμιλοι της χώρας που εξάγουν το 60% της παραγωγής τους. Το ΕΣΕΚ εσκεμμένα, καλυπτόμενο πίσω από τις προδιαγραφές της Κομισιόν, αποφεύγει με μεγάλη μαεστρία να αναφερθεί στον ελέφαντα στο δωμάτιο που είναι οι υδρογονάνθρακες και την προτεινόμενη διαχείρισή τους κατά τα επόμενα 20 κρίσιμα χρόνια της ενεργειακής μετάβασης.
Όμως, αγνοώντας το 67% της ενεργειακής οικονομίας της χώρας, το ΕΣΕΚ δε συνιστά εθνική ενεργειακή πολιτική. Ωστόσο, αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο σχέδιο για τις ΑΠΕ και την ενεργειακή αποδοτικότητα. Θα πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμα μέχρις ότου γίνει καταληπτή, από μια μελλοντική κυβέρνηση, η ανάγκη για την επεξεργασία μιας συνεκτικής ενεργειακής πολιτικής η οποία θα καλύπτει όλες τις μορφές ενέργειας και θα μπορεί να αξιολογήσει σωστά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων και των προτερημάτων του εγχώριου ενεργειακού πλούτου, αλλά και θα αντιλαμβάνεται πως η αξιοποίησή του θα μπορέσει να αναβαθμίσει τη γεωπολιτική θέση της χώρας, μειώνοντας παράλληλα την υπέρμετρη ενεργειακή μας εξάρτηση (σήμερα στο 74,5% όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 54,0%) και αυξάνοντας την εγχώρια ενεργειακή παραγωγική βάση.