Ο πρώτος από τους τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Πυρηνικό Εργοστάσιο Άκκουγιου πρόκειται να τεθεί επισήμως σε λειτουργία εντός του 2025, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Διοικητικού Συμβουλίου, Anton Dedusenko. Η κατασκευή του πρώτου αντιδραστήρα, ισχύος 1200 MW έχει ολοκληρωθεί και επί του παρόντος πραγματοποιούνται δοκιμές. Κατά τις επόμενες εβδομάδες, το εργοστάσιο θα συνδεθεί με το τουρκικό δίκτυο ενέργειας. Οι άλλοι τρεις αντιδραστήρες θα ξεκινήσουν να λειτουργούν με ένα έτος διαφορά, και εφόσον φτάσει την πλήρη αποδοτικότητά του, το Άκκουγιου θα καλύπτει περίπου το 10% των ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας.
Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Άγκυρας δεν σταματούν εκεί, όμως. Εκτός από το Άκκουγιου, η τουρκική κυβέρνηση έχει προαναγγείλει την κατασκευή δύο τουλάχιστον πυρηνικών εργοστασίων. Το ένα θα βρίσκεται στη Σινώπη, με τη ρωσική Rosatom, η οποία διαχειρίζεται το Άκκουγιου, να έχει έτοιμες τις προτάσεις της. Ωστόσο, υπάρχουν φήμες πως η τουρκική ηγεσία έχει επαφές και με άλλες χώρες, κυρίως στη δυτική Ευρώπη, για το συγκεκριμένο έργο. Το άλλο πυρηνικό εργοστάσιο σχεδιάζεται στην Ιγνέαντα (αρχαία Θυνία), έχοντας προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις τόσο από την Ελλάδα, όσο και τη Βουλγαρία.
Οι τοποθεσίες των 3 πυρηνικών εργοστασίων που έχει ανακοινώσει η Τουρκία. Πηγή: World Nuclear Association.
Παράλληλα, η τουρκική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για αδιαφάνεια. Από την πλευρά του, ο Dedusenko ανέφερε πως η Rosatom είναι διατεθειμένη να συνεργαστεί με τουρκικές εταιρείες που θα αποκτήσουν τεχνογνωσία στο Άκκουγιου και σε έργα σε τρίτες χώρες— μία εξαιρετική ευκαιρία για την Άγκυρα καθώς προσπαθεί να διευρύνει την επιρροή της σε πολλά κράτη της Ασίας και της Αφρικής.
Εφόσον ολοκληρωθούν και τα τρία πυρηνικά εργοστάσια, η Τουρκία θα έχει 20.000 MW εγκατεστημένης πυρηνικής ισχύος μέχρι το 2050, διευκολύνοντας τον στόχο της για μηδενικές εκπομπές μέχρι το 2053. Φυσικά, η Άγκυρα δεν αμελεί τα ορυκτά καύσιμα, κλείνοντας συμφωνίες με μεγάλες πετρελαϊκές για έρευνες τόσο εντός της κυριαρχίας της, όσο και εκτός, με τη Λιβύη και τη Συρία να θεωρούνται οι επόμενοι στόχοι.