Σχόλιο

Η Μέση Ευρώπη

Η Μέση Ευρώπη

Οι βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, την περασμένη Κυριακή, επιβεβαίωσαν την τάση ενισχύσεως της εθνικιστικής Δεξιάς στην Ευρώπη – κυρίως διότι ο ηγέτης του αυστριακού συντηρητικού κόμματος Σεμπάστιαν Κουρτς μετακινήθηκε ως προς το μεταναστευτικό τόσο πολύ προς τα δεξιά, ώστε στο επίπεδο της ρητορικής να επέλθει επί του θέματος αυτού περίπου ταύτιση με τις θέσεις του Κόμματος Ελευθερίας του κ. Χάιντς Κρίστιαν Στράχε. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί, προ ολίγων μόνο μηνών, και στις τελευταίες εκλογές στην Ολλανδία και δεν προέκυψε πολιτικώς το ανεπανόρθωτο, θα υποστηρίξουν κάποιοι. Πρόκειται για απλουστεύσεις και γενικεύσεις, εργαλεία διά των οποίων η Αριστερά και ο Φιλελευθερισμός συνθέτουν διαχρονικώς ένα «αφήγημα», που αναιρεί η πραγματικότητα. Οι άκρως ενδιαφέρουσες πολιτικές διεργασίες στην Αυστρία θα ήταν σκόπιμο να εξεταστούν σε συνδυασμό με ό,τι «ιδιόρρυθμο» ή εκτός πλαισίου «πολιτικής ορθότητος» συμβαίνει στην Ουγγαρία και στην Πολωνία

Ο Κύκλος των Χαμένων Απεργιών

Ο Κύκλος των Χαμένων Απεργιών

Πρέπει να αποτελεί παγκόσμια εφεύρεση και πρωτοτυπία, όταν ένας κλάδος απεργεί, τις συνέπειες της απεργίας να υφίσταται μόνο ο ίδιος, τα δε αιτήματα της απεργίας δεν μπορεί να ικανοποιήσει κανείς εκ των συμμετεχόντων-παθόντων. Αντιθέτως, η τρόικα -την υπεράσπιση της οποίας είχαν και έχουν αναλάβει «εργολαβικά» αρκετοί εκ των απεργούντων δημοσιογράφων- αλλά και η κυβέρνηση -της οποίας οι υποσχέσεις για επίλυση των επίμαχων θεμάτων περισσεύουν- ωφελούνται συστηματικά από την έλλειψη οιασδήποτε ενημέρωσης. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εφημερίδες, και δη οι ημερήσιες, υφίστανται αναίτια τις καταστροφικές επιπτώσεις απεργιών, τα αιτήματα των οποίων οι λιγοστοί εναπομείναντες ιδιοκτήτες και εκδότες τους δεν έχουν καμία δυνατότητα να επιλύσουν ή έστω να συμβάλουν στην εξεύρεση λύσεων. Πριν από λίγες μέρες δεν κυκλοφόρησαν εφημερίδες γιατί απεργούσαν οι υπάλληλοι των πρακτορείων διανομής. Ο λόγος; Η χρεοκοπία του ενός πρακτορείου διανομής συμφερόντων οικογένειας Μπόμπολα. Μια χρεοκοπία που σπρώχνει στη μεγάλη μαύρη τρύπα περισσότερους από τους μισούς εκδότες.

Κουρδική Ανάφλεξη

Κουρδική Ανάφλεξη

Το ερώτημα που κυριαρχούσε μετά το δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου στην αυτόνομη κουρδική περιοχή του Βορείου Ιράκ ήταν πώς θα απαντήσει η Βαγδάτη στη συντριπτική υπέρ της ανεξαρτησίας του ιρακινού Κουρδιστάν πλειοψηφία που κατεγράφη στις κάλπες. Η απάντηση δόθηκε την εβδομάδα που πέρασε: οι δυνάμεις της ιρακινής κυβέρνησης προωθήθηκαν ξανά στην περιοχή του Κιρκούκ, απ’ όπου είχαν αποχωρήσει στα μέσα του 2014, μετά την προέλαση των τζιχαντιστών

Απολογισμός Ενός Γερμανού Δικηγόρου

Απολογισμός Ενός Γερμανού Δικηγόρου

Η ​θητεία του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ως υπουργού Οικονομικών από τον Οκτώβριο 2009 συνέπεσε με την πιο ταραγμένη οκταετία της Ε.Ε. Αν η Ευρωζώνη της κρίσης υπήρξε δέσμια της πολιτικής Σόιμπλε, η αποχώρησή του απελευθερώνει ένα ιδιότυπο «σύνδρομο της Στοκχόλμης». Η παρουσία του δεν υποσχόταν πολλά, αλλά εξέπεμπε σαφήνεια και χαλύβδινη σταθερότητα. Ο Σόιμπλε ήταν ένας κορυφαίος, βαθιά συνειδητοποιημένος ευρωπαϊστής της Κεντροδεξιάς. Το 1994 (μαζί με τον Καρλ Λάμερς) υπερασπίστηκε την ιδέα μιας «Ευρώπης του πυρήνα» (Kerneuropa), στην οποία ένας μικρότερος, πρόθυμος και ικανός κύκλος κρατών-μελών επιλέγουν να προχωρήσουν σε βαθύτερη οικονομική και πολιτική ενοποίηση. Είκοσι χρόνια αργότερα, με νέο άρθρο στους Financial Times, οι Σόιμπλε και Λάμερς επανήλθαν στην «Ευρώπη του πυρήνα». Στην «καθαρή» της μορφή, η ιδέα αφορούσε έναν περιορισμένο κύκλο οικονομιών με παρόμοια επίπεδα ανάπτυξης. Δεν είχε χώρο για την Ελλάδα, ίσως ούτε καν για την Ιταλία

Άλλο Ένα Τοτέμ...

Άλλο Ένα Τοτέμ...

Η μεγαλύτερη χρησιμότητα της σημερινής διακυβέρνησης είναι το θάψιμο όλων των μεταπολιτευτικών μας τοτέμ. Η Αριστερά διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στην ανάδειξή τους, η Αριστερά συμβάλλει καταλυτικά στο γκρέμισμά τους. Εχει ήδη συμβεί με τις ιδιωτικοποιήσεις, την ανάγκη προώθησης μεγάλων επενδύσεων. Εννοιες που αποτελούσαν ανάθεμα, ακόμη και για ένα κομμάτι της Δεξιάς. Τώρα αποτελούν, στα λόγια τουλάχιστον, επίσημους κυβερνητικούς στόχους. Χθες, στον Λευκό Οίκο, ο πρωθυπουργός έθαψε ένα ακόμη τοτέμ, αυτό του αντιαμερικανισμού. Αν κάποιος σας έλεγε πριν από είκοσι χρόνια ότι ένας αριστερός Ελληνας πρωθυπουργός θα μιλούσε με αυτόν τον τρόπο για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, θα του λέγατε ότι είναι παράφρων. Και όμως. Ο κ. Τσίπρας διακήρυξε χθες ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερο σημείο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και επειδή αυτή η σχέση έχει μπόλικη ιστορία πίσω της, η δήλωση έχει τη σημασία της

«Διαβατήριο» για τον Λευκό Οίκο Αλλά και Μόνιμη Απειλή: Η Ασταθής και Ανεξέλεγκτη Τουρκία ως Γείτονας

«Διαβατήριο» για τον Λευκό Οίκο Αλλά και Μόνιμη Απειλή: Η Ασταθής και Ανεξέλεγκτη Τουρκία ως Γείτονας

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον τη στιγμή που κορυφώνεται η κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, θεωρείται ως ένα σημαντικό ατού για την προβολή του στρατηγικού ρόλου της χώρας στην αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Νότια Ευρώπη και Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά στο τέλος της ημέρας αναδεικνύει και μια σημαντική πρόκληση για την Ελλάδα. Με την επιστροφή του κ. Τσίπρα από την Ουάσιγκτον, η Τουρκία θα παραμένει στη θέση της: ανεξέλεγκτη απρόβλεπτη και πάντα επικίνδυνη. Εφόσον το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., οι ΗΠΑ, δεν είναι σε θέση να εγγυηθούν την ασφάλεια της χώρας και την ακεραιότητά της απέναντι σε μια Τουρκία ανεξέλεγκτη και αναθεωρητική ,η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να κοιτάξει κατάματα την νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται και απειλεί να δορυφοριοποιήσει την Ελλάδα με την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο, την έμπρακτη αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την διατήρηση του casus belli και βεβαίως την προσπάθεια ντε φάκτο επιβολής καθεστώτος φιλανδοποίηση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου σε όλη την έκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας

Επίσκεψη στις ΗΠΑ σε Θετικό Κλίμα

Επίσκεψη στις ΗΠΑ σε Θετικό Κλίμα

Ο πρόεδρος Τραμπ και ο αντιπρόεδρος Πενς περιμένουν να ακούσουν από τον Αλέξη Τσίπρα ποιο ρόλο θέλει να διαδραματίσει η Ελλάδα στην Ανατολική Μεσόγειο, πώς προτίθεται να το πράξει, και πώς αυτός συνάδει με τα αμερικανικά συμφέροντα. Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τη συγκεκριμένη περιοχή παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή αυξημένο για μια σειρά από λόγους: από τον ανταγωνισμό με τη Μόσχα, την αβεβαιότητα γύρω από την πορεία της Τουρκίας, και την αυξανόμενη απειλή της ισλαμιστικής τρομοκρατίας, μέχρι τις προοπτικές που διαφαίνονται στον ενεργειακό τομέα. Το περιφερειακό γεωπολιτικό σκηνικό φέρνει πιεστικά την Ελλάδα στο προσκήνιο αναβαθμίζοντας την υπεραξία της γεωγραφικής της θέσης την ώρα που, όπως διαπίστωσε η «Κ» τις προηγούμενες ημέρες, η αίσθηση που υπάρχει αυτή την περίοδο στην αμερικανική πρωτεύουσα για τη χώρα είναι πολύ θετική. Σε αυτό έχει συμβάλει και η έντονη ενεργοποίηση του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρεϊ Πάιατ, ο οποίος, ως απόρροια του πρωταγωνιστικού ρόλου που διαδραμάτισε στην ουκρανική κρίση, έχει δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας με όλα τα κέντρα εξουσίας της Ουάσιγκτον

Η Δεύτερη Ευκαιρία των ΑΠΕ

Η Δεύτερη Ευκαιρία των ΑΠΕ

Παρά το γεγονός ότι το άνοιγμα της λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα παραμένει σήμερα σχετικά μικρό, με την ΔΕΗ κυρίαρχη στον χώρο και μερίδιο 85.55%, οι ιδιωτικές εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνται και φθάνουν αισίως στις 16 βλέπουν ευκαιρίες προσδοκώντας την σταδιακή συρρίκνωση του μεριδίου της Επιχείρησης. Το προφανές άνοιγμα της αγοράς ενέργειας είναι ότι ο ανταγωνισμός φέρνει καλύτερες τιμές και προϊόντα. Ωστόσο, ακόμα μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο φέρνει το νέο κύμα επενδύσεων που έρχεται στην ενεργειακή αγορά και το οποίο, μόνο στην αγορά πράσινης ενέργειας και στον τομέα των αιολικών, υπολογίζεται σε 1,5 δισ. ευρώ. Η νέα δυναμική της αγοράς ΑΠΕ αναμένεται να έχει και συνέχεια, καθώς προχωρούν τα σχέδια για διαγωνισμούς εγκατάστασης νέας ισχύος αιολικών και φωτοβολταϊκών. Με βάση τον σχεδιασμό που έχει γίνει γνωστός, στην τριετία 2018-2020 πρόκειται να γίνουν τρεις νέοι διαγωνισμοί για φωτοβολταϊκά με αθροιστική ισχύ 300 MW και, αντίστοιχα, τρεις διαγωνισμοί 300 MW για αιολικά.

Ο Θαυμαστός Νέος Κόσμος της Φωτοβολταϊκής Ενέργειας

Ο Θαυμαστός Νέος Κόσμος της Φωτοβολταϊκής Ενέργειας

Η χθεσινή ανακοίνωση (εδώ) του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ) για τη ραγδαία άνοδο των φωτοβολταϊκών και την εξέχουσα πλέον συμμετοχή τους στην συνολική εγκατεστημένη ισχύ των ΑΠΕ, όπου κάλυψαν σχεδόν τα δυο τρίτα από τα 165 GW που εγκαταστάθηκαν πέρυσι παγκοσμίως, ήρθε να μας θυμίσει τις τεκτονικές πλέον αλλαγές που παρατηρούνται, καθώς ο κόσμος οδηγείται σε μια νέα ενεργειακή πραγματικότητα. Αυτήν της καθαρής και ανεξάντλητης ενέργειας που μπορεί να προέλθει τόσο από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όσο και από την πυρηνική ενέργεια, όπου το επόμενο στάδιο εξέλιξης της, δηλαδή εξελιγμένοι πυρηνικοί αντιδραστήρες σχάσης, αλλά και πλέον μακροπρόθεσμα η πυρηνική τήξη ,υπόσχονται μια αφθονία ενέργειας. Για να παραμείνουμε όμως στα φωτοβολταϊκά, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι το φωτοβολταϊκό φαινόμενο είναι γνωστό εδώ και 180 περίπου χρόνια, αφού ανακαλύφθηκε το 1839 από τον Γάλλο A.E. Becquerel, ο οποίος και δημοσίευσε τα πρωτοφανή ευρήματα του στο επιστημονικό περιοδικό Les Comptes Rendus de l'Académie des Sciences.

Είναι Κακό στην Άμμο να Χτίζεις Παλάτια

Είναι Κακό στην Άμμο να Χτίζεις Παλάτια

Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ΔΕΗ προ ημερών για τις οφειλές των πελατών της (2,4 δις ευρώ χωρίς τους διακανονισμούς, όσο ήταν περίπου ο συνολικός τζίρος του α΄εξαμήνου) έρχονται να προσγειώσουν στη σκληρή πραγματικότητα όσους οραματίζονται μία νέα ανταγωνιστική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας, την ίδια ώρα που αυτή είναι κυριολεκτικά ναρκοθετημένη από το βάρος των συσσωρευμένων χρεών. Η δημόσια συζήτηση αυτή την περίοδο περιστρέφεται γύρω από το επικείμενο market test για τις λιγνιτικές μονάδες και στην επιλογή του κατάλληλου μίγματος για να προσαρμοστεί η ΔΕΗ στις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής αγοράς και να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός. Όμως για ποια αγορά -πόσο δε μάλλον «απελευθερωμένη»- θα μιλάμε, εάν κάποτε η ΔΕΗ σταματήσει να εξυπηρετεί σε γενικευμένο βαθμό τις υποχρεώσεις της, έχοντας λυγίσει από το βάρος των οφειλών και έχοντας κυριολεκτικά στεγνώσει από ρευστότητα; Αν η ΔΕΗ υπό «δημόσιο έλεγχο» ή υπό τον έλεγχο ιδιωτών επενδυτών αναγκαστεί να υιοθετήσει αυστηρή πολιτική αποκοπών, ποιο θα είναι το κοινωνικό κόστος σε μία χώρα με πολύ υψηλή ανεργία, χαμηλά εισοδήματα, διαλυμένη μεσαία τάξη και με επιχειρήσεις που μετά βίας διατηρούνται ζωντανές;

Γερμανικές Αναταράξεις

Γερμανικές Αναταράξεις

Δοθέντος του ότι η Γερμανία είναι η οικονομικώς ισχυροτέρα χώρα, ασκούσα έλεγχο απόλυτο στη Ζώνη του Ευρώ και διεκδικούσα ρόλο ηγεμονικό στη διεθνή σκηνή, το μέγεθος της πτώσεως της συστημικής Δεξιάς στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ήταν πολύ μεγαλύτερο από ό,τι υποδηλοί το ποσοστό που εξασφάλισαν αθροιστικώς οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές. Εάν η απομείωση της ισχύος των παραδοσιακών συντηρητικών κομμάτων δεν υπήρξε μεγαλύτερη, αυτό οφείλεται αναμφισβήτητα στον δρα Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που διαχειριζόμενος ως υπουργός Οικονομικών την κρίση χρέους και ελλειμμάτων στη Ζώνη του Ευρώ συσσώρευσε τον πλούτο της Ευρώπης στο θησαυροφυλάκιο της Γερμανίας. Το κύρος του δρος Σόιμπλε είναι αναμφισβήτητα ισχυρό, όχι απλώς στη γερμανική Δεξιά αλλά και ευρύτερα μεταξύ των Γερμανών ψηφοφόρων· όμως «επείσθη» τελικώς να εγκαταλείψει το αξίωμα του υπουργού Οικονομικών και να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου της Μπούντεσταγκ, και ασφαλώς θα εκλεγεί με εντυπωσιακή πλειοψηφία

Ο Κίνδυνος Είναι Αλλού…

Ο Κίνδυνος Είναι Αλλού…

Το αποτέλεσμα των εκλογών στη Γερμανία ενέχει έναν κίνδυνο για την Ελλάδα, αλλά δεν είναι αυτός που φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Δεν είναι, δηλαδή, το ενδεχόμενο να έχουμε έναν σκληρότερο Σόιμπλε στη θέση του Σόιμπλε και, επομένως, να απαιτηθούν χειρότερα μέτρα και να αναβιώσει το GREXIT. O κίνδυνος βρίσκεται αλλού, που είναι και η βασική αιτία της «ήττας μέσα στη νίκη» της Ανγκελα Μέρκελ: στο Προσφυγικό. Ας δούμε τα δεδομένα: Πρώτον, η ελληνική περίπτωση δεν απασχόλησε την προεκλογική συζήτηση στη Γερμανία και δεν έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Δεύτερον, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματισθεί δεν θα αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα στο δρομολογημένο ελληνικό πρόγραμμα. Αλλωστε και με τους Σοσιαλδημοκράτες στην κυβέρνηση η βοήθεια που είχε η ελληνική κυβέρνηση ήταν ελάχιστη. Ο Σόιμπλε έκανε κουμάντο. Τώρα, επειδή εικάζεται ότι οι συζητήσεις για το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης θα πάρουν πολύ χρόνο, Τσίπρας και Τσακαλώτος γνωρίζουν ότι έχουν κάθε λόγο να μην καθυστερήσουν την ολοκλήρωση της νέας αξιολόγησης

Ο Στρατηγικός Ενεργειακός Ρόλος της Κρήτης

Ο Στρατηγικός Ενεργειακός Ρόλος της Κρήτης

Τις ημέρες αυτές για μια ακόμα φορά η ενεργειακή πτυχή της Κρήτης ευρίσκεται στην επικαιρότητα. Εχθές (21/9) με την συμμετοχή του πρωθυπουργού πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο το 3ο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο όπου έγινε λεπτομερής αναφορά στις ενεργειακές υποδομές της νήσου ενώ παράλληλα εξετάστηκαν όλα τα νέα ενεργειακά έργα συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις (με ηπειρωτική Ελλάδα και Κύπρο), την περαιτέρω ανάπτυξη των ΑΠΕ και των ερευνών για υδρογονάνθρακες. Σήμερα (22/9) οργανώνεται από την ΕΕ στο Μεγάλο Αρσενάλι στα Χανιά μια πανευρωπαϊκή συνάντηση για την παραγωγή και διαχείριση ενέργειας στα νησιά της Ευρώπης με στόχο την βελτιστοποίηση της ενεργειακής αποδοτικότητας και της αξιοποίησης των ΑΠΕ. Τα συμπεράσματα και από τις ανωτέρω δύο ημερίδες αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον καθότι μπορούν να βοηθήσουν περαιτέρω στην χάραξη μιας πλέον αποτελεσματικής στρατηγικής για τον ρόλο της ενέργειας στην αναπτυξιακή διαδικασία τόσο του Ελληνικού νησιωτικού χώρου όσο και της Κρήτης ιδιαιτέρως.

Με ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, και Ελ. Βενιζέλο να δεις Επισκέψεις...

Με ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, και Ελ. Βενιζέλο να δεις Επισκέψεις...

Τίποτε δεν είδαμε ακόμη από επισκέψεις "φιλελλήνων" Ευρωπαίων ταυτισμένων... με τον Τσίπρα στην αναγέννηση της Ευρώπης. Τα σπουδαία τώρα αρχίζουν. Λογικά μετά την πομπώδη "οικογενειακή" επίσκεψη των Γάλλων στην Αθήνα, εκτός από τα αναμενόμενα (να πάει σε γαλλικά χέρια ο ΟΛΘ και να ξεμπλέξει η TOTAL με τις έρευνες της και στο Αιγαίο) έπρεπε να ανοίξει γερή κουβέντα για να "βαπτισθεί" γαλλική και η ΕΥΔΑΠ. Και είναι περίεργο που δεν είχαμε νέα, στην (βεβαία) προοπτική να περάσουν τα ελληνικά νερά στα χέρια των Γάλλων. Πως δηλαδή... τσάμπα θα πάει τόσο "Ελλάς - Γαλλία συμμαχία" που πιπιλάμε χρόνια τώρα; Λογικά, στην άλλη, επίσης συνταρακτική, επίσκεψη με αγκαλιές, αγάπες και φιλιά των Ιταλών, εκτός από το κλείσιμο της συμφωνίας με τον ΟΣΕ, έπρεπε να ξεκινήσουν και τα ανοίγματα, στην Ιταλία, "φιλέτων" του ελληνικού κράτους σε μεταφορές, υποδομές, εγκαταστάσεις παραγωγής ρεύματος, διανομής φυσικού αερίου όπως και για κάποια λιμάνια που "κορτάρουν" οι Ιταλοί.

Μακιγιάρεται Κανείς με Μαζούτ;

Μακιγιάρεται Κανείς με Μαζούτ;

Ο πανικός δύσκολα κρύβεται από τις δηλώσεις των αξιωματούχων της κυβέρνησης για το θέμα της ρύπανσης του Σαρωνικού. Δεν είναι μόνον οι αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, η διάχυση των ευθυνών, η προσπάθεια να συγκαλυφθούν ανεπάρκειες και αδράνειες του κρατικού μηχανισμού. Είναι και η παγωμένη έκφραση στα πρόσωπά τους, σημάδι αδιάψευστο του σοκ και της αδυναμίας διαχείρισής του. Από την άλλη, είναι και τα πρόσωπα των κατοίκων των περιοχών που είδαν τις ακτές τους να αλλάζουν χρώμα και τη μυρωδιά από το πετρέλαιο να μην αφήνει κανένα περιθώριο αυταπάτης. Οι αισθήσεις πέρασαν σε μια σκοτεινή, κολλώδη, δύσοσμη επικράτεια. Το μπάνιο στις ακτές της Αττικής, στα Βοτσαλάκια, στον Άλιμο, στο Παλαιό Φάληρο, στη Γλυφάδα, απαγορεύεται. Επίσης, ο υπουργός Υγείας επισήμανε «τον κίνδυνο η ρύπανση από την πετρελαιοκηλίδα να περάσει στη διατροφική αλυσίδα, κάτι που ίσως φανεί αργότερα και γι’ αυτό θα πρέπει να εντοπιστεί ο βαθμός επηρεασμού της περιβαλλοντικής μόλυνσης». Υποθηκεύεται, λοιπόν, το μέλλον στην πρωτεύουσα της ελληνικής κρίσης.

Παιχνίδια Τακτικής

Παιχνίδια Τακτικής

Το 2003 η κυβέρνησις Σημίτη παρεχώρησε στην πολυεθνική εταιρεία ElDorado Gold και στους Έλληνες συνεταίρους της το δικαίωμα εξορύξεως και εκμεταλλεύσεως μια τεράστιας εκτάσεως στον Νομό Χαλκιδικής, στο υπέδαφος της οποίας εκτιμάται ότι υπάρχουν κοιτάσματα χρυσού αξίας 15 δις ευρώ. Το τίμημα της παραχωρήσεως ασύλληπτα χαμηλό: μόλις 11 εκατ. ευρώ. Και μάλιστα χωρίς να προβλέπεται για το ελληνικό δημόσιο μερίδιο από τα μελλοντικά κέρδη που θα έχει η εταιρεία από τον εθνικό πλούτο της πατρίδας μας. Το περιεχόμενο της συμβάσεως είναι αποκαλυπτικό. Στα χρόνια που ακολούθησαν η εταιρεία επένδυσε χρήματα για την εξόρυξη χρυσού -3 δις ευρώ κατά την δήλωση των υπευθύνων της- ωστόσο δεν κατάφερε να εφαρμόσει πλήρως τα σχέδιά της λόγω των τεραστίων αντιδράσεων που συνάντησε η πρόθεσή της να εξορύξει χρυσό με κυάνιο, που αποτελεί και την συμβατική μέθοδο. Μολονότι το Συμβούλιο Επικρατείας έβαλε «στοπ» στην επένδυση λόγω κυανίου, η εταιρεία ουδέποτε διενοήθη να αποχωρήσει από την Ελλάδα, παρά τα κατά καιρούς τελεσίγραφα, και απεφάσισε να δοκιμάσει μια νέα μέθοδο εξορύξεως χρυσού, την στιγμιαία τήξη ( flash melting). Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται στην μεταλλουργία χαλκού και εξορύσσει τον χρυσό ως παραπροϊόν.