Σχόλιο

Μετατόπιση του Άξονος Ενδιαφέροντος σε Αίγυπτο - Κύπρο, στις Έρευνες Υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο

Μετατόπιση του Άξονος Ενδιαφέροντος σε Αίγυπτο - Κύπρο, στις Έρευνες Υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο

Η επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στο προεδρικό αξίωμα της Κύπρου έρχεται να ενισχύσει όχι μόνο τις προοπτικές για μια επιτάχυνση της οικονομικής ανάκαμψης της μεγαλονήσου, αλλά και να επαληθεύσει τις προσδοκίες για την εξεύρεση και εκμετάλλευση σημαντικών επιπλέον κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Και αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου, αφού ήδη, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του energia.gr, η τελευταία γεώτρηση στο Block 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, στη θέση Καλυψώ από την Ιταλική ΕΝΙ που μόλις ολοκληρώθηκε, εντόπισε ένα αξιόλογο κοίτασμα αρκετά μεγαλύτερο από αυτό της Αφροδίτης, που ως γνωστό ευρίσκεται στην περιοχή 12, ανακαλύφθηκε το 2011 και έχει βεβαιωμένα αποθέματα της τάξης των 200 δισ. κυβικών μέτρων (7 τρισ. κυβικών ποδιών). Την πληροφορία αυτή εξάλλου επιβεβαίωσε ο ίδιος ο υπουργός Ενέργειας, κ. Γιώργος Λακκοτρύπης, μιλώντας σε κυπριακά μέσα την περασμένη Παρασκευή (2/2). Πιο συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει η εφημερίδα "Φιλελεύθερος", το κοίτασμα στο στόχο Καλυψώ προσομοιάζει πάρα πολύ στα γεωλογικά δεδομένα του κοιτάσματος "Ζόρ" στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, ενώ υπερέχει σε πορότητα, δηλαδή ενισχύει τις δυνατότητες άντλησης μεγαλύτερων ποσοτήτων υδρογονανθράκων ανά χρονική περίοδο, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται ακόμα το μέγεθος του.

Το Τεχνολογικό Χάσμα, Σημαντικότερο και από την Κρίση

Το Τεχνολογικό Χάσμα, Σημαντικότερο και από την Κρίση

Η τεχνολογία αλλάζει ολοένα και περισσότερο την καθημερινότητά μας και είναι σημαντικός παράγοντας για τη δυναμική μιας οικονομίας. H πρόσφατη ετήσια έρευνα του IMD κατατάσσει τις χώρες με βάση την ψηφιακή τους ανταγωνιστικότητα και επισημαίνει την άμεση σύνδεση του συγκεκριμένου δείκτη με τη συνολική ανταγωνιστικότητα μιας χώρας. Στη συγκεκριμένη έρευνα, βλέπουμε δυστυχώς τη χώρα μας να πέφτει από την 44η θέση το 2013 στην 50ή το 2017. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η διαφορά είναι μικρή, αλλά θα πρέπει να παρατηρήσει ότι μέσα στο ίδιο διάστημα η γειτονική Βουλγαρία ανέβηκε από την 55η θέση το 2013 στην 45η το 2017. Το ανησυχητικό είναι ότι στο διάστημα αυτό η Ελλάδα έπεσε από την 41η θέση στην 51η θέση όσον αναφορά τον επιμέρους δείκτη της σχετικής Γνώσης που αποτυπώνει τις ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού, όπως εκπαίδευση, επένδυση και παραγωγή γνώσης για την ψηφιακή μεταρρύθμιση της οικονομίας. Στο ίδιο διάστημα η γείτονα χώρα έκανε άλμα από την 55η θέση στην 41η. Αυτή η σύγκριση θα πρέπει να μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι παρόλο που νιώθουμε ότι η τεχνολογία έχει επιφέρει αλλαγές στη ζωή μας, οι αλλαγές αυτές είναι πολύ πιο γρήγορες και σημαντικές σε άλλες χώρες που πολλές φορές άδικα μπορεί και να υποτιμούμε.

Ας Σταματήσει Επιτέλους η Μεγαλοστομία για τα Πετρελαϊκά Πλούτη της Χώρας

Ας Σταματήσει Επιτέλους η Μεγαλοστομία για τα Πετρελαϊκά Πλούτη της Χώρας

Ως να μην έφθανε ο χορός των επί σειρά ετών κραυγαζόντων υπερπατριωτών περί της εξυφαινόμενης συνωμοσίας από τις ξένες δυνάμεις και τις μεγάλες πετρελαϊκές που τόσα χρόνια εσκεμμένα εμπόδιζαν τις έρευνες πετρελαίου στην χώρα μας, με τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες να κατηγορούνται για προδοτική συμπεριφορά λόγω της υποτιθέμενης άρνησης τους να προχωρήσουν στην ανακήρυξη ΑΟΖ στο Αιγαίο, τώρα έχουμε φθάσει στο άλλο άκρο με ορισμένα κυβερνητικά στελέχη να προβαίνουν σε πομπώδεις δηλώσεις -υποτίθεται προς τόνωση του εθνικού φρονήματος- όπου λίγο πολύ φέρουν την χώρα μας να γίνεται οσονούπω σημαντικός πετρελαιοπαραγωγός. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Καμμένου, τις οποίες μάλιστα φιλοξενήσαμε στο πόρταλ (εδώ) ο οποίος μόλις προ ολίγων ημερών φέρεται να δήλωσε ότι «το 2018 θα προχωρήσουμε στις απαιτούμενες πολιτικές ενέργειες για τη διασφάλιση της οικονομικής ζώνης, προκειμένου να προχωρήσουμε στις εξορύξεις του φυσικού αερίου και του πετρελαίου», για να συνεχίσει σε πιο έντονο ύφος: «Η Ελλάδα, αυτόν τον χρόνο, γίνεται χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, αρχίζει μια νέα περίοδος για τη χώρα μας ....».

Το Τίμημα για τον ΔΕΣΦΑ και ο Ρόλος των Ρουμάνων

Το Τίμημα για τον ΔΕΣΦΑ και ο Ρόλος των Ρουμάνων

Αισιοδοξία επικρατεί στο κυβερνητικό επιτελείο, μια ανάσα πριν την καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών για το 66% του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου). Το κυνήγι επενδυτικών συμμαχιών, στο οποίο είχε αποδυθεί η κυβέρνηση από τον περασμένο Νοέμβριο, ίσως τελικά να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή ένα τίμημα που θα ξεπερνά, έστω και λίγο, τα 400 εκατ. ευρώ (όσα είχαν προσφέρει οι Αζέροι της Socar στον προηγούμενο διαγωνισμό). Οι προσπάθειες ενίσχυσης της πιο αδύναμης εταιρείας που διεκδικεί τον ΔΕΣΦΑ, δηλαδή της ισπανικής Reganosa, με την προσθήκη στο επενδυτικό σχήμα της ρουμανικής Transgaz, ίσως τελικά να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όπως λένε χαρακτηριστικά στο «Βήμα» στελέχη του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, το ...μήνυμα έχει περάσει στην πιο δυνατή κοινοπραξία, εκείνη της ιταλικής Snam, της ισπανικής Enagás Internacional, της βελγικής Fluxys και της ολλανδικής Gasunie και όπως υποστηρίζουν υπάρχει πια προοπτική, οι δεσμευτικές προσφορές που θα καταθέσουν στις 16 Φεβρουαρίου τα δύο επενδυτικά σχήματα να έχει ως κατώφλι τα 400 εκατ. ευρώ. Αυτό άλλωστε αναφέρει και ο ιταλικός τύπος, ο οποίος επικαλείται πηγές της Snam.

Το Συλλαλητήριο Σφραγίζει Διαπραγμάτευση και Πολιτικές Ισορροπίες

Το Συλλαλητήριο Σφραγίζει Διαπραγμάτευση και Πολιτικές Ισορροπίες

Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ να εκτιμούν τα συλλαλητήρια και τα δημοψηφίσματα αναλόγως του εάν συνάδουν με τις θέσεις τους, αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρικη. Παρά τα εμπόδια που ήγειραν, παρά τη σκανδαλώδη αποσιώπηση από όλα σχεδόν τα κατεστημένα ΜΜΕ, ο τεράστιος αριθμός των συγκεντρωμένων αποτελεί από μόνος του ένα μείζονος σημασίας πολιτικό γεγονός. Κι αυτό δεν υποβαθμίζεται με σταλινικού τύπου προσεγγίσεις: ό,τι δεν μας αρέσει το στιγματίζουμε πολιτικά, όπως έπραξε ο γραφικός Πολάκης. Όποιος εφάρμοσε την αρχή «εάν τα γεγονότα δεν συμφωνούν μαζί μας τόσο χειρότερο γι’ αυτά», τελικώς βγήκε πολλαπλά χαμένος. Επί της ουσίας τώρα. Ενώ στα Σκόπια σοβεί η πολιτική σύγκρουση με αφορμή της προτάσεις Νίμιτς, η κυβέρνηση στην Αθήνα τηρεί σιγή ιχθύος. Έχει αποφύγει το οποιοδήποτε σχόλιο επί της ουσίας, οχυρωμένη πίσω από το γεγονός ότι υπάρχει ένα «παράθυρο ευκαιρίας» για λύση και η σχετική διαπραγμάτευση βρίσκεται σε εξέλιξη. Στους κόλπους της κυβέρνησης εμφανίζεται ένας διαχωρισμός ρόλων

Εν Όψει Σοβαρών Προκλήσεων η Ελλάδα Καθώς Αλλάζει ο Ενεργειακός Χάρτης της Ευρώπης

Εν Όψει Σοβαρών Προκλήσεων η Ελλάδα Καθώς Αλλάζει ο Ενεργειακός Χάρτης της Ευρώπης

Η υπερψήφιση εχθές από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της απόφασης για το δεσμευτικό στόχο του 35% τόσο για τις ΑΠΕ, όσο και για την Ενεργειακή Απόδοση, αλλά και τα ανακοινωθέντα μέτρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη δημιουργία της Ενεργειακής Ένωσης (βλέπε κανονισμός για την διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης) δείχνουν ότι έχουμε εισέλθει σε μια επιταχυνόμενη τροχιά με στόχο την επίτευξη ουσιαστικών αλλαγών ως προς τη δομή και λειτουργία της αγοράς ενέργειας εντός της επόμενης δεκαετίας. Οι δε ανακοινωθέντες στόχοι λαμβάνουν υπόψη την προβλεπόμενη κατανάλωση ενέργειας στα κράτη μέλη για το 2030- έχοντας υπολογισθεί βάσει του μοντέλου PRIMES του δικού μας ΕΜΠ- και καλύπτουν όλο το ενεργειακό φάσμα και όχι μόνο την ηλεκτροπαραγωγή. Η ανώτερα αυτή διευκρίνηση είναι αναγκαία, καθότι πολλά ποσοτικά στοιχεία τα οποία δημοσιεύονται συχνά πυκνά τελευταία αναφέρονται σε μεγέθη και στόχους που αφορούν μόνο την ηλεκτροπαραγωγή και τείνουν να δημιουργήσουν σύγχυση. Για να γίνουμε πλέον σαφείς, η Ελλάδα, με 8.500 MW εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ που αντιστοιχεί σχεδόν στο 45% της συνολικής εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος της χώρας, καλύπτει το 24% της ηλεκτροπαραγωγής

Το Γεωπολιτικό Πόκερ στα Δυτικά Βαλκάνια

Το Γεωπολιτικό Πόκερ στα Δυτικά Βαλκάνια

Αναρωτιούνται πολλοί πώς προέκυψε το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων ξαφνικά. Η απάντηση βρίσκεται στο γεωπολιτικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη στα Δυτικά Βαλκάνια. Η ηγεσία της Ευρώπης, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες και οι υπόλοιποι σημαντικοί παίκτες θεωρούν ότι το 2018 θα είναι μια κρίσιμη χρονιά για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα στη γειτονιά μας. Η Ρωσία παίζει το δικό της παιχνίδι και βλέπει τα Δυτικά Βαλκάνια σαν το μαλακό υπογάστριο της Ε.Ε. και μια πιθανή ζώνη δικής της επιρροής. Η Κίνα προωθεί πιο αθόρυβα τα δικά της συμφέροντα, με τα μεγάλα έργα υποδομής που χρηματοδοτεί στην περιοχή, στο πλαίσιο του Δρόμου του Μεταξιού. Ακόμη και η Τουρκία και ορισμένα από τα θεοκρατικά κράτη του Κόλπου επιδιώκουν να ελέγξουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό των Βαλκανίων. Ευρωπαϊκή Ενωση και ΗΠΑ αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις και έχουν θέσει στόχο την ένταξη όλων ή των περισσότερων χωρών στην Ενωση αλλά και στο ΝΑΤΟ. Βασική προϋπόθεση όμως για τις Βρυξέλλες είναι να επιλυθούν οι πολλές ιστορικές διαφορές οι οποίες ταλανίζουν την περιοχή.

Το Παγκόσμιο Μπρα Ντε Φερ Οικονομίας και Πολιτικής

Το Παγκόσμιο Μπρα Ντε Φερ Οικονομίας και Πολιτικής

Ο κόσμος, στην εκκίνηση του 2018, παρουσιάζει μια αντίθεση ανάμεσα στη βελτίωση της οικονομίας και την αποκαρδιωτική πολιτική κατάσταση. Μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον αυτή η αποκλίνουσα πορεία ή η μία σφαίρα θα επηρεάσει και την άλλη; Και αν αυτό είναι που θα συμβεί τελικά, θα χαλάσει την οικονομία η νοσηρή πολιτική πραγματικότητα ή η καλή οικονομία θα εξυγιάνει τη νοσηρή πολιτική πραγματικότητα; Όπως υποστήριξα την προηγούμενη εβδομάδα, μπορούμε να αναγνωρίσουμε διάφορες απειλές σε μια συνεργατική παγκόσμια πολιτική τάξη. Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ απειλεί να διαλύσει τη συνοχή της Δύσης. Ο αυταρχισμός ενισχύεται και η εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς υποχωρεί σχεδόν παντού. Εν τω μεταξύ, η διαχείριση ενός αλληλοεξαρτώμενου κόσμου απαιτεί τη συνεργασία ανάμεσα στις ισχυρές χώρες, ειδικά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Το χειρότερο, οι κίνδυνοι μιας απευθείας σύγκρουσης μεταξύ των δύο αυτών υπερδυνάμεων είναι πραγματικοί

Εμφανές το Έλλειμμα Στρατηγικής Καθώς Αλλάζει Αρδην το Ελληνικό Ενεργειακό Τοπίο

Εμφανές το Έλλειμμα Στρατηγικής Καθώς Αλλάζει Αρδην το Ελληνικό Ενεργειακό Τοπίο

Για όσους παρακολουθούν -έστω και επιφανειακά- τα ενεργειακά πράγματα στην Ελλάδα, ασφαλώς και δεν αποτελεί είδηση η διαπίστωση ελλείμματος στρατηγικής που υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια στον ενεργειακό τομέα στην Ελλάδα. Αυτό το έλλειμμα στρατηγικής κατεύθυνσης και την απουσία οράματος έχουν επισημάνει αρκετές φορές πολλοί και έγκυροι μελετητές και καταξιωμένα στελέχη της αγοράς. Όμως, καθώς εισερχόμεθα στο τέλος της τρέχουσας δεκαετίας και τα πάντα -ή σχεδόν τα πάντα- αλλάζουν στην εγχώρια ενεργειακή αγορά και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο, και ως το τέλος του νέου έτους που τώρα μόλις ξεκίνησε τίποτε δε θα είναι το ίδιο, το έλλειμμα αυτό αρχίζει και γίνεται εμφανές και δια γυμνού οφθαλμού και ήδη έχει αρχίσει να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της αγοράς. Το διαπιστώσαμε πέρυσι με την παραλίγο κατάρρευση του ενεργειακού συστήματος της χώρας λόγω των εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών και την έλλειψη πρόνοιας, από πλευράς Πολιτείας, για την ύπαρξη επαρκών προβλέψεων, κυρίως αποθηκευτικών υποδομών

Οι Δοκιμασίες Ε.Ε. το 2018

Οι Δοκιμασίες Ε.Ε. το 2018

Το 2017 ήταν μια καλή χρονιά για την Ε.Ε. Στις αρχές του έτους, πολλοί, βλέποντας τις δυνάμεις του εθνικολαϊκισμού να κερδίζουν συνεχώς έδαφος, μιλούσαν για κίνδυνο διάλυσης.Οι προφητείες Αποκάλυψης, ωστόσο, δεν επαληθεύτηκαν. Οι θιασώτες της ανατροπής ηττήθηκαν στη Γαλλία και στην Ολλανδία, η Ελλάδα συνέχισε να εφαρμόζει το πρόγραμμα προσαρμογής, το προσφυγικό δεν γνώρισε νέα έξαρση, ενώ τα κράτη-μέλη παρέμειναν ενωμένα σε αξιοσημείωτο βαθμό απέναντι στο Λονδίνο κατά τις διαπραγματεύσεις για το Brexit. Στην αλλαγή του σκηνικού συνέβαλε κομβικά η ευρεία οικονομική αναζωογόνηση της Γηραιάς Ηπείρου, με την ευρωπαϊκή οικονομία να αναπτύσσεται με τον ταχύτερο ρυθμό της τελευταίας δεκαετίας. Το 2018, η νέα αισιοδοξία που πνέει στην Ευρώπη θα δοκιμαστεί σε μια σειρά από μέτωπα. Στις 4 Μαρτίου, στις ιταλικές εκλογές, είναι πολύ πιθανό το αντιευρωπαϊκό, λαϊκίστικο Κίνημα των Πέντε Αστέρων να συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους. Είναι επίσης πολύ πιθανό να μην προκύψει κυβερνητική πλειοψηφία, βυθίζοντας την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης σε παρατεταμένη περίοδο αστάθειας.

Ενα Δεύτερο Λάθος Δεν Διορθώνει το Πρώτο

Ενα Δεύτερο Λάθος Δεν Διορθώνει το Πρώτο

Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που η κυβέρνηση μιας χώρας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ανεπιθύμητη εξέλιξη, μια «καυτή πατάτα», όπου οι επιλογές διαχείρισης είναι ιδιαίτερα προβληματικές. Στην προκειμένη περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να διαχειριστεί την άφιξη και το αίτημα ασύλου οκτώ Τούρκων αξιωματικών που κατηγορούνταν για συμμετοχή στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016. Για τον πρόεδρο Ερντογάν το ζήτημα ήταν εξαιρετικά ευαίσθητο και η άσκηση ισχυρών πιέσεων θα έπρεπε να θεωρηθεί δεδομένη. Αν το ισοζύγιο ισχύος ήταν θετικό ή αν η δυνατότητα της γειτονικής χώρας να μας προκαλέσει προβλήματα ήταν περιορισμένη, η κυβέρνηση θα έπρεπε να ακολουθήσει την «έντιμη οδό» της απόρριψης του αιτήματος λόγω ανησυχιών για τη μεταχείριση των Οκτώ σε περίπτωση επιστροφής της στην Τουρκία. Αυτή, άλλωστε, ήταν η λύση που επέβαλλε ο πολιτικός πολιτισμός και το νομικό πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής χώρας. Αν, ωστόσο, οι ανησυχίες για τις πιθανές συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης ήταν δικαιολογημένα έντονες (είτε όσον αφορά τις αμιγώς διμερείς σχέσεις είτε σχετικά με τις μεταναστευτικές/προσφυγικές ροές), οι Οκτώ θα έπρεπε να επιστραφούν μέσα σε λίγες ώρες για λόγους εθνικής ασφαλείας

Εν Όψει Κοσμογονικών Αλλαγών στην Ελληνική Αγορά Ενέργειας

Εν Όψει Κοσμογονικών Αλλαγών στην Ελληνική Αγορά Ενέργειας

Γράφοντας το σημερινό σχόλιο, ο συντάκτης του προβληματίστηκε έντονα εάν θα έπρεπε να συμπεριλάβει την λέξη ‘Ελληνική’ στον τίτλο. Και ο προβληματισμός αυτός δεν ήτο άνευ ουσίας, αφού ο διαχωρισμός μεταξύ Ελληνικής αγοράς, και Ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας είναι ουσιώδης από την άποψη ότι οι αλλαγές έχουν ήδη δρομολογηθεί και πραγματοποιούνται στην Ευρωπαϊκή αγορά, ενώ στην Ελληνική τώρα αρχίζουν. Και οι αλλαγές αυτές αφορούν τόσο την ίδια τη δομή και λειτουργία της αγοράς, όσο και το ρόλο του καταναλωτή σε αυτήν. Με επίκεντρο των αλλαγών την παρατηρούμενη τώρα απελευθέρωση και ανταγωνισμό, κυρίως στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, και εσχάτως στο φυσικό αέριο. Έτσι, καθώς κλείνει το 2017, η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στον τομέα της λιανικής εμφανίζεται να καλπάζει με 16 συμμετέχουσες εταιρείες πέραν της κραταιάς ΔΕΗ, να διαγκωνίζονται για να καταλάβουν ένα μικρό μερίδιο της αγοράς από το 16% που έχει αφήσει ελεύθερο η ΔΕΗ ως αποτέλεσμα της συρρίκνωσης του πελατολογίου της, αποτέλεσμα κυρίως των διαγωνισμών ΝΟΜΕ εδώ και 18 μήνες περίπου. Προβλέπεται μάλιστα ένταση του ανταγωνισμού μεταξύ των νέων παικτών, καθώς θα εξακολουθήσει η ΔΕΗ να χάνει μερίδιο στην αγορά βάσει των Μνημονιακών υποχρεώσεων, ιδιαίτερα μάλιστα εάν η σημερινή διοίκηση καταφέρει να πωλήσει μέσω διαγωνισμού ένα μέρος του υπάρχοντος πελατολογίου της.

Ο Κίνδυνος των Ακραίων Στοιχείων

Ο Κίνδυνος των Ακραίων Στοιχείων

Η κεμαλική αποστροφή προς οτιδήποτε θρησκευτικό είχε διατηρήσει επί δεκαετίες τον θεσμό του μουφτή στη Θράκη εκτός του ραντάρ της Αγκυρας. Τα πράγματα άλλαξαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής ανακάλυψε τον επηρεασμό της μειονότητας διά των μουφτήδων. Οι τελευταίοι μπορούσαν να ελέγξουν τους ιμάμηδες (που προΐστανται της προσευχής, κάτι αντίστοιχο των χριστιανών ιερέων). Πρόκειται για ένα δίκτυο που φτάνει παντού σε κάθε τζαμί, σε κάθε μειονοτικό χωριουδάκι της Θράκης. Από τότε η Τουρκία προσπαθεί να ελέγξει τον θεσμό διεκδικώντας μετ’ επιτάσεως τη λαϊκή εκλογή των μουφτήδων. Στο ελληνικό επιχείρημα ότι ούτε στην Τουρκία ούτε σε άλλες ισλαμικές χώρες εκλέγονται οι μουφτήδες, η απάντηση της Αγκυρας είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μουσουλμανικό κράτος. Επομένως δεν δικαιούται να ορίζει τον μουφτή

Χωρίς Αποθήκευση Δεν Υπάρχει Ενεργειακή Ασφάλεια

Χωρίς Αποθήκευση Δεν Υπάρχει Ενεργειακή Ασφάλεια

Η αποθήκευση ενέργειας είναι εκ των πραγμάτων σήμερα ο ακρογωνιαίος λίθος ενός μακροχρόνιου εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού, στο πλαίσιο των ανακατατάξεων που παρατηρούνται στις επιμέρους αγορές και με γνώμονα τη θωράκιση της ενεργειακής ασφάλειας όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο. Με βάση αυτή την παραδοχή, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα στον πολιτικό της σχεδιασμό τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού νομοθετικού πλαισίου που θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις στην αποθήκευση, ώστε η χώρα να μην εξαρτάται από τις διακυμάνσεις των αγορών και οι επιχειρήσεις του ευρύτερου ενεργειακού τομέα να γίνονται δέκτες των κατάλληλων «επενδυτικών σημάτων» ώστε να μπορούν να δεσμεύσουν τα απαραίτητα κεφάλαια και να προχωρούν σε σχεδιασμό και κεφαλαιουχικές δαπάνες μακροπρόθεσμου χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητη η εκπόνηση σχεδίων προληπτικής δράσης για τη διαχείριση έκτακτων αναγκών, όπως άλλωστε τόνισε και ο πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας κ. Νίκος Μπουλαξής στο εφετινό συνέδριο του ΙΕΝΕ «Ενέργεια και Ανάπτυξη». Αν όμως σε ότι αφορά για παράδειγμα τα στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου το σχετικό πλαίσιο είναι επαρκές, δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί το ίδιο και για το φυσικό αέριο που αποτελεί καύσιμο στρατηγικής σημασίας με πρωταγωνιστικό ρόλο πλέον και στην ηλεκτροπαραγωγή. Κατά τον περυσινό χειμώνα και κυρίως στο δίμηνο Δεκεμβρίου - Ιανουαρίου, η εγχώρια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας βρέθηκε να ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί, καθώς το εκτεταμένο πρόγραμμα εργασιών συντήρησης των πυρηνικών μονάδων παραγωγής ενέργειας της γαλλικής EDF προκάλεσε αναστάτωση σε όλη την Ευρώπη. Η χώρα μας αντιμετώπισε μία κρίση εφοδιασμού φυσικού αερίου, καταδεικνύοντας με τον πλέον σαφή τρόπο την έλλειψη των αναγκαίων υποδομών, δηλαδή εν προκειμένω την έλλειψη ενός αποθηκευτικού χώρου που θα μπορεί να καλύψει με το χαμηλότερο δυνατό κόστος -και- τις έκτακτες ανάγκες όποτε αυτές παρουσιασθούν

Χωρικά Ύδατα: Κάλλιο Πέντε και στο Χέρι…

Χωρικά Ύδατα: Κάλλιο Πέντε και στο Χέρι…

Μία αναφορά του υπουργού Εξωτερικών κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνέντευξής του στην ΕΡΤ δείχνει να ανοίγει έναν άλλο από τον μέχρι σήμερα δρόμο στο ζήτημα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων. Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, κάθε παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά ύδατά του μέχρι τα 12 μίλια. Εάν η Ελλάδα ασκούσε αυτό το δικαίωμά της, θα ακύρωνε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις, επειδή το Αιγαίο θα άλλαζε μορφή. Τα διεθνή ύδατα θα περιορίζονταν δραστικά, άρα ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πελάγους θα γινόταν ελληνική θάλασσα. Μεταξύ των άλλων, θα έλυνε πρακτικά και το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας σ’ αυτή την περιοχή, αφού θα έμεναν σχετικά μικρές θαλάσσιες περιοχές (κυρίως στο βόρειο Αιγαίο και λιγότερο στα βόρεια της Κρήτης) προς οριοθέτηση

Μονόδρομος η Πορεία της ΔΕΗ προς την Ελεύθερη Αγορά Μετά το Διαμελισμό της Παραγωγής της

Μονόδρομος η Πορεία της ΔΕΗ προς την Ελεύθερη Αγορά Μετά το Διαμελισμό της Παραγωγής της

Η επίσημη ανακοίνωση, μόλις προχθές, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και οι επιστολές προς 40 και πλέον αποδέκτες που έστειλε η αρμόδια Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, και πιο συγκεκριμένα το anti trust division της DG Comp, που έχει αναλάβει την εκποίηση μέρους της παραγωγικής ισχύος της ΔΕΗ, δεν αφήνει πλέον ουδεμία αμφιβολία για το πού οδηγείται η μέχρι πρότινος μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας. Παρά το γεγονός ότι οι εν λόγω επιστολές είναι διερευνητικής μορφής, και αποτελούν μέρος του συμφωνηθέντος market test, ζητώντας από τους αποδέκτες να ενημερώσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά ποσό το προς πώληση χαρτοφυλάκιο λιγνιτικών σταθμών παραγωγής είναι βιώσιμο και ελκυστικό, με τις απαντήσεις να πρέπει να αποσταλούν μέχρι τις 22/12, είναι ξεκάθαρο ότι η ανωτέρω επιστολή -ερωτηματολόγιο, σηματοδοτεί την έναρξη της πορείας πώλησης ενός σημαντικού τμήματος της λιγνιτικής παραγωγικής ισχύος της Επιχείρησης στο πλαίσιο των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση έναντι των δανειστών, για την αναδιάρθρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Με στόχο την απελευθέρωσή της και τη δημιουργία ανταγωνισμού βάσει των προβλέψεων της εσωτερικής αγοράς.