Σχόλιο

“Ενέργεια & Ανάπτυξη 2018”και ο Ρόλος των Επενδύσεων

Δευ, 26 Νοεμβρίου 2018 - 17:53

Ένα από τα κορυφαία θέματα που αναδείχθηκαν στο ετήσιο συνέδριο του ΙΕΝΕ που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα (22-23 Νοεμβρίου) ήτο αυτό των επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα. Όπως αποκάλυψε η φετινή ετήσια έκθεση του IEA, το WorldEnergyOutlook 2018, την οποία παρουσίασε ο κ. KieranMcNamara, seniorenergyanalystτου οργανισμού κατά την διάρκεια του συνεδρίου, οι συνολικές επενδύσεις του ενεργειακού τομέα το 2017 παγκοσμίως έφθασαν τα $ 1.8 τρις. το έτος σημειώνοντας μια μικρή μείωση από τα $ 2.1 τρις. κατάέτος που είχαν φτάσει την προηγούμενη πενταετία.

Τομή για τον Eνεργειακό Τομέα ο Προτεινόμενος Μακροπρόθεσμος Ενεργειακός Σχεδιασμός, Παρά τις Αδυναμίες του.

Δευ, 19 Νοεμβρίου 2018 - 00:12

Αναμφίβολα, το κείμενο για τον προτεινόμενο εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό που ανακοινώθηκε την εβδομάδα που πέρασε από το ΥΠΕΝ, και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, αποτελεί τομή για τον ενεργειακό τομέα της χώρας και έρχεται να καλύψει ένα σοβαρό κενό που υπήρχε έως σήμερα ως προς την σχεδίαση και υλοποίηση μιας συντεταγμένης ενεργειακής πολιτικής. Να θυμίσουμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν δυο παρόμοιες προσπάθειες πρώτα από την ΡΑΕ, την περίοδο 2002-2003. και αργότερα από τον βραχύβιο ΣΕΕΣ, το 2005-2006. Όμως, οι προτάσεις και στρατηγικές που εισηγήθηκαν οι ανωτέρω οργανισμοί, αν και ήσαν προς την σωστή κατεύθυνση, με στόχο την ενίσχυση της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας, όχι μόνο αγνοήθηκαν από τις τότε πολιτικές ηγεσίες αλλά και ανατράπηκαν (στην περίπτωση του ΣΕΕΣ) εν μια νυκτί, από αδικαιολόγητες και ωθούμενες από μικροπολιτικά συμφέροντα αποφάσεις των προϊσταμένων πολιτικών ηγεσιών.

Σε Ποια Δύση Ανήκουμε;

Πεμ, 15 Νοεμβρίου 2018 - 12:47

Οι ηγέτες των μεγάλων δυτικών δυνάμεων τσακώνονται δημοσίως την ώρα ακριβώς που η Ιστορία δοκιμάζει την ηγεμονία της Δύσης. Μια ευρύτατη γκάμα άλλων ηγετών, από τη Μόσχα έως την Τεχεράνη και το Πεκίνο, πρέπει μάλλον να διασκεδάζει με το θέαμα. Είναι όντως θλιβερό. Η Αμερική θα έχει σύντομα το δικό της σταυροδρόμι να διαβεί. Το μπρα ντε φερ μεταξύ Τραμπ και βαθέος κράτους βρίσκεται σε εξέλιξη και κανείς δεν ξέρει πώς θα καταλήξει. Ολοι περιμένουν να δουν αν, τελικά, θα αποχωρήσουν οι δύο στρατηγοί, ο επιτελάρχης του Λευκού Οίκου Τζον Κέλι και ο υπουργός Αμυνας Τζέιμς Μάτις. Πρόκειται για τους δύο αξιωματούχους που, κατά τη γνώμη πολλών Ευρωπαίων, «κρατάνε τα μπόσικα» και δεν αφήνουν τον Τραμπ να ξεδιπλώσει όλες του τις εμμονές...

Και Ξανά προς τα Βράχια Τραβά...

Τρι, 13 Νοεμβρίου 2018 - 10:21

Υπάρχει κίνδυνος η χώρα να οδηγηθεί πάλι στα βράχια; Υπάρχει. Γιατί ενώ δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές, η κυβέρνηση έχει αρχίσει να μοιράζει λεφτά που δεν δημιουργούν (ίσως υπονομεύουν) την οικονομική μεγέθυνση (που είναι προϋπόθεση για να μας εμπιστευθούν και να μας δανείσουν) και τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας. Και γιατί συνολικά το πολιτικό σύστημα επιδίδεται σε έναν όλως ανήθικο ανταγωνισμό, ποιος θα τάξει πιο αστραφτερές χάντρες και πιο πολλά καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Είμαστε η μόνη χώρα που βγήκε από το μνημόνιο αλλά δεν μπορεί να βγει στις αγορές. Τα ξένα κεφάλαια όχι μόνο δεν μας δανείζουν για μία 10ετία ή έστω 3ετία αλλά ούτε καν ανανεώνουν τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου. Σε κάθε νέα έκδοση εντόκων, οι ξένοι ξεπουλάνε και μόνο οι ελληνικές τράπεζες αγοράζουν, με συνέπεια να αγγίζουν το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο.

Πού Οδηγούν οι Αμερικανικές Κυρώσεις Κατά του Ιράν;

Πεμ, 8 Νοεμβρίου 2018 - 12:13

Όπως είχε προαναγγείλει ο πρόεδρος Τραμπ από τον περασμένο Μάιο, όταν οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από την διεθνή συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, γνωστή ως JCPOA- αφού προηγουμένως την κατήγγειλαν και τη δαιμονοποίησαν με κάθε δυνατό τρόπο -η αμερικανική κυβέρνηση προχώρησε στις 5 Νοεμβρίου στην επιβολή μιας ολόκληρης σειράς νέων κυρώσεων κατά της Τεχεράνης. Οι κυρώσεις αυτές, που είναι πολύ πιο εκτενείς και σκληρές σε σύγκριση με αυτές που είχε επιβάλει η προεδρία Ομπάμα το 2012 (όταν και πάλι είχαν επιβληθεί κυρώσεις περιορισμένες κυρίως στις πετρελαϊκές εξαγωγές και με την πλήρη υποστήριξη και σύμπραξη της ΕΕ), αποβλέπουν στον πλήρη οικονομικό και εμπορικό αποκλεισμό -για να μην πούμε στραγγαλισμό- της Τεχεράνης υπό το έωλο επιχείρημα της σύναψης μιας ‘καλύτερης’ συμφωνίας, όπως προκύπτει από τα λεγόμενα του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Στίβεν Μούντσιν. Οι τωρινές αμερικανικές κυρώσεις κατά του Ιράν είναι πράγματι σαρωτικές, αφού προβλέπουν την τιμωρία κρατών και εταιρειών, μέσω της επιβολής δυσβάστακτων χρηματικών προστίμων, εάν εξακολουθήσουν να συναλλάσσονται με την Τεχεράνη, τον αποκλεισμό εταιρειών και φυσικών προσώπων από την αμερικανική αγορά, την πλήρη αποκοπή της κεντρικής τράπεζας του Ιράν από διεθνείς τραπεζικές συναλλαγές και ασφαλώς το μηδενισμό των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου και άρα τη στέρηση από την κυβέρνηση του Ιράν των απαραίτητων οικονομικών πόρων για τη λειτουργία της οικονομίας, που σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από κρατικές επενδύσεις και επιδοτήσεις.

Γαυγίζει ο Ερντογάν, Αλλά Δεν Μπορεί να Δαγκώσει την ExxonMobil

Τρι, 6 Νοεμβρίου 2018 - 10:39

«Δεν θα αφήσουμε σε κανέναν πειρατή να εκμεταλλευθεί τα συμφέροντα μας στην περιοχή», ανέφερε ο Ερντογάν, εκτοξεύοντας νέες απειλές για ΑΟΖ και Αιγαίο την ώρα που το γεωτρύπανο της ExxonMobil κατευθύνεται στην Κύπρο. Ο Τούρκος πρόεδρος εντείνει την πολεμική ρητορική του, ταράζοντας τα νερά της Ανατολικής Μεσογείου. «Η Τουρκία δεν πρόκειται να επιτρέψει μονομερείς ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο», επαναλαμβάνει για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση Ερντογάν, η οποία έχει μετατραπεί σε μόνιμο ταραξία στην περιοχή, προκειμένου να αποκτήσει ρόλο στον διαμοιρασμό του ενεργειακού πλούτου. Το συγκεκριμένο μήνυμα επανέλαβε ο Ερντογάν στα πλαίσια της παράδοσης του νέου πολεμικού σκάφους «Μπούργκαζαντα», στο τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Σε μία καλοστημένη παράσταση, κατά τη διάρκεια τελετής καθέλκυσης νέας κορβέτας του τουρκικού στόλου, είπε πως «δεν θα επιτρέψουμε το φυσικό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου να τον εκμεταλλευθούν άλλοι. Δεν θα αφήσουμε κανέναν πειρατή να εκμεταλλευθεί τα συμφέροντά μας σε αυτή την περιοχή».

Η Γερμανική Ευρώπη

Πεμ, 1 Νοεμβρίου 2018 - 12:18

Εάν η Γερμανία εδιδάχθη κάτι από τους δύο πολέμους του περασμένου αιώνα, που έσπειραν τον όλεθρο στην Ευρώπη, είναι ότι πλέον η προώθηση των εθνικών της στόχων εξασφαλίζεται αποτελεσματικότερα διά «εκπροσώπων» και όχι με ευθεία έκθεση των ηγετών της. Διά λογαριασμό του Βερολίνου ενεργούν, πλέον, οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί», με τη συναίνεση των κρατών της Ε.Ε. – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ΕSΜ, το «άτυπο» του Eurogroup, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το άκρως ενδιαφέρον είναι ότι η διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε έναν πανίσχυρο, ως απεδείχθη, μηχανισμό, μεθοδεύθηκε από τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν και τον επίτροπο Ζακ Ντελόρ, με πυρήνα τους αποφοίτους της περίφημης σχολής διοικήσεως [ENA] που διέθεταν τεχνογνωσία και έδωσαν τον τόνο στο όλο εγχείρημα.

Κάπως Ετσι Ξηλώνεται το Πουλόβερ…

Δευ, 29 Οκτωβρίου 2018 - 09:52

Αν δεχθούμε ότι η κυβερνητική δημοσιονομική πολιτική αποτυπώνεται στον εκάστοτε κρατικό προϋπολογισμό, τα περί «παροχών» είναι υπερβολές. Ο κρατικός προϋπολογισμός 2019 μειώνει ελαφρά και σταδιακά τη φορολογία επιχειρήσεων και επιχειρηματικών κερδών και τις ασφαλιστικές εισφορές και, με όσα απομένουν, αφήνει μικρά περιθώρια για κάποιες δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα (δραστικά περιορισμένες συγκριτικά με τις αρχικές δεσμεύσεις), όπως επιδόματα ενοικίου κ.λπ. Αυτά δεν είναι παροχές, είναι μάλλον καρικατούρα παροχών. Θα πείτε, υπήρχαν περιθώρια για κάτι άλλο; Είναι μεγάλη συζήτηση. Βεβαίως, τα περιθώρια είναι στενά. Θα μπορούσαν, ίσως, λίγο να διευρυνθούν αν όλα τα υπουργεία μείωναν τις (πελατειακές) δαπάνες τους. Αν, π.χ., το υπουργείο Αμυνας δεν έγραφε στα παλαιότερα των υποδημάτων του την υποχρέωση να μειώσει κατά 400 εκατ. ευρώ τις δαπάνες, δεν έδινε επιδόματα πτήσης σε πιλότους που δεν πετάνε, δεν μοίραζε τα οδοιπορικά ως αυξήσεις μισθών σε αρεστούς, αν δεν προμηθευόταν με απευθείας αναθέσεις ακόμα και τις λάμπες για τα ανά την επικράτεια στρατόπεδα. Επειδή, όμως, το φέουδο του υπουργείου Αμυνας αρνείται (ειδικά μετά τη μετακίνηση του κ. Δ. Βίτσα...) να κόψει δαπάνες, κόβεται στο μισό το επίδομα θέρμανσης – των φτωχότερων.

Υπάρχει Κίνδυνος Πετρελαϊκού Εμπάργκο από την Σαουδική Αραβία;

Δευ, 22 Οκτωβρίου 2018 - 11:14

Η εξαφάνιση και δολοφονία του προβεβλημένου Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι, πριν σχεδόν τρείς εβδομάδες κατά την διάρκεια επίσκεψης του στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, εξακολουθεί να απασχολεί την διεθνή κοινή γνώμη με πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, ενώ αποτελεί αγκάθι στις οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Σ. Αραβίας τις οποίες και κινδυνεύει να εκτροχιάσει. Και αυτό διότι ο Κασόγκι δεν ήτο ένας απλός δημοσιογράφος αλλά επίλεκτο μέλος της Σαουδικής ελίτ, γεννημένος στην Μεδίνα το 1958, γόνος ισχυρής φατρίας με πρόσβαση στο παλάτι. Ο δε παππούς του ήταν προσωπικός γιατρός του ιδρυτή της Σαουδικής Αραβίας, του θρυλικού βασιλιά Ιμπν Σαούντ, ενώ ένας από τους θείους του ήταν ο πασίγνωστος έμπορος όπλων Αντνάν Κασόγκι

Η Πτώση του κ. Κοτζιά

Παρ, 19 Οκτωβρίου 2018 - 10:07

Ο παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς υπήρξε μία μείζων «σταθερά» των δύο κυβερνήσεων του κ. Αλέξη Τσίπρα, από την άποψη ότι ήταν ο μόνος ο οποίος είχε επαρκή γνώση της δομής, της λειτουργίας και του αντικειμένου του χαρτοφυλακίου που ανελάμβανε. Η σύγκρουσή του όμως με τον υπουργό Εθνικής Αμύνης και πρόεδρο των ΑΝΕΛ, Πάνο Καμμένο, κατέστησε τον κ. Κοτζιά παράγοντα μείζονος ασταθείας για την επιβίωση του ανορθόδοξου κυβερνητικού συνασπισμού, και αυτός ήταν ο λόγος που οδήγησε στην πτώση του. Με εξαίρεση τους «παλαίμαχους» κομμουνιστές του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, ο παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών ήταν ο μόνος που είχε εσωτέρα αντίληψη του ΚΚΕ, έχοντας διατελέσει ιδεολογικός καθοδηγητής πολλών στελεχών, συμπεριλαμβανομένου του νυν αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Γιάννη Δραγασάκη. Αυτή η «θητεία» του και το γεγονός ότι στην πρώτη εμφάνισή του στο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. υποστήριξε εκθύμως τον μετριασμό των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας δημιούργησαν την εντύπωση ότι διατηρούσε κάποιας μορφής «ειδικές σχέσεις» με το Κρεμλίνο. Φυσικά, δεν επρόκειτο περί αυτού.

Έρευνες Υδρογονανθράκων και Προστασία Περιβάλλοντος

Δευ, 8 Οκτωβρίου 2018 - 20:40

Καθώς εντείνονται οι προσπάθειες κυβέρνησης και εταιρειών για την οργάνωση και πραγματοποίηση ερευνών για την εξεύρεση εμπορικά εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, με τελικό σκοπό την παραγωγή, κλιμακώνονται οι αντιδράσεις από μία δήθεν «περιβαλλοντική» κίνηση που στόχο έχει όχι τον αυστηρό έλεγχο της ισχύουσας περιβαλλοντικής νομοθεσίας και κανονιστικού πλαισίου, ώστε να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος -όπως θα ανέμενε κάποιος από έναν υπεύθυνο περιβαλλοντικό φορέα- αλλά την πλήρη ανατροπή και ακύρωση της ακολουθούμενης σήμερα ενεργειακής πολιτικής. " Όπως προκύπτει από πρόσφατες δηλώσεις και κινητοποιήσεις της εν λόγω κίνησης (εδώ), η οποία μέχρι στιγμής υποκινείται από δύο γνωστές περιβαλλοντικές οργανώσεις, την Greenpeace και την WWF, σταθερή επιδίωξη της είναι η άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση και στις εταιρείες ώστε να εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια διεξαγωγής ερευνών υπό τα έωλα, και ως συνήθως ατεκμηρίωτα, επιχειρήματα ότι έρευνες και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου αποτελούν σοβαρή απειλή για το περιβάλλον, την δημόσια υγεία, την οικονομία και την κοινωνία

Προσεισμικές Δονήσεις

Παρ, 5 Οκτωβρίου 2018 - 11:17

Η εμμονή της Δύσεως για την επίλυση του «μακεδονικού ζητήματος» στη νέα του μορφή και η γιγαντιαία κινητοποίηση Αμερικανών και Ευρωπαίων για υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών είχαν στόχο να εδραιώσουν τη σταθερότητα –εσωτερική και εξωτερική– σε αυτή τη γειτονική χώρα. Το όλο εγχείρημα δεν φαίνεται να υπήρξε επιτυχές. Κατ’ αρχάς, η χαμηλότατη συμμετοχή στο δημοψήφισμα ανέδειξε ως πλέον συγκροτημένη πολιτική δύναμη το απορριπτικό και εθνικιστικώς ακραίο κόμμα VMRO και διέσπασε την ενότητα των σλαβοφώνων της ΠΓΔΜ. Αντί της εσωτερικής σταθερότητος ανέκυψε αστάθεια, που ίσως αποδειχθεί πως είναι μείζων. Στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής, στόχος της Δύσεως ήταν να εκβάλει τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν από τα Βαλκάνια. Η επιδίωξη είναι δόκιμη, διότι η Μόσχα προωθεί πολιτική επιβεβαιώσεως της παρουσίας της στην περιφέρεια, με επιτυχία. Αυτό, με βάση τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, είναι μια απαράδεκτη εξέλιξη, κατά τη Δύση.

O "Κυκλώνας" Τραμπ και η Επανάληψη της Ιστορίας

Σαβ, 29 Σεπτεμβρίου 2018 - 12:32

Ο κυκλώνας «Ντόναλντ Τραμπ» μαίνεται εδώ και πολλούς μήνες και απειλεί να καταστρέψει στο διάβα του, όχι μόνο φίλια και εχθρικά για τις ΗΠΑ, συμφέροντα, αλλά πάνω από όλα την ίδια την Αμερική. Προ ημερών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποτόλμησε μια προσομοίωση των πιθανών συνεπειών ενός γενικευμένου εμπορικού πολέμου. Τα αποτελέσματά της ήταν εκκωφαντικά! Η τακτική του Αμερικανού προέδρου να τα βάζει με όλους και με όλα, θα ζημιώσει πρώτα και κύρια τις ΗΠΑ, ενώ η Κίνα, που αποτελεί το πραγματικό φόβητρο του Λευκού Οίκου, θα ανταποκρινόταν απείρως καλύτερα μετά την πρώτη ανταποδοτική ομοβροντία. Ο Τραμπ μπορεί να δήλωνε αυτάρεσκα, τον προηγούμενο Μάρτιο, πως οι εμπορικοί πόλεμοι είναι «καλοί και κερδίζονται εύκολα», όταν εγκαινίαζε τη διαμάχη με την Κίνα. Έρχεται όμως η μελέτη της ΕΚΤ, που περιλαμβάνεται στο οικονομικό δελτίο της και προσομοιώνει την επιβολή αμερικανικών δασμών 10%, σε όλες τις εισαγωγές τους και τη λήψη ισοδύναμων ανταποδοτικών μέτρων από τις άλλες χώρες και ιδού το συμπέρασμα που εξάγεται: οι ΗΠΑ θα υφίσταντο το μεγαλύτερο κόστος από τη μείωση του εμπορίου και από το πλήγμα στην καταναλωτική και επενδυτική εμπιστοσύνη. «Τα αποτελέσματα των εκτιμήσεων δείχνουν ότι η θέση των ΗΠΑ όσον αφορά στις καθαρές εξαγωγές θα επιδεινωνόταν σημαντικά», αναφέρει η μελέτη. Στο ίδιο μοντέλο της ΕΚΤ, οι αμερικανικές εταιρείες θα επενδύουν λιγότερο και θα προβαίνουν σε λιγότερες προσλήψεις εργαζομένων, μεγεθύνοντας το αρνητικό αποτέλεσμα. Αυτό θα σήμαινε ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα συρρικνωνόταν περισσότερο από 2 ποσοστιαίες μονάδες. Ο πραγματικός ωφελημένος από την ανταλλαγή εμπορικού πυρός θα ήταν η Κίνα, καθώς θα κέρδιζε από την αύξηση των εξαγωγών της σε τρίτες χώρες, όπου τα αμερικανικά προϊόντα θα επιβαρύνονταν με δασμούς. Ταυτόχρονα, το παγκόσμιο εμπόριο θα κινδύνευε να συρρικνωθεί μέχρι και  3%, σύμφωνα με το σενάριο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας