Και εδώ προκύπτει, λόγω συγκρίσεων, η απογοήτευση: από τη μια τα 100 δισεκ. κυβικά μέτρα αποθέματα της Energean, από την άλλη το 1 δισεκ, κυβικά μέτρα που είναι η προοριζόμενη για την Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου στην Καβάλα δυναμικότητα - μια αποθήκη που μελετάται επί μακρόν και η υλοποίησή της βρίσκεται σε εκκρεμότητα εννέα έτη και που ευελπιστούμε ότι, επιτέλους, θα καταστεί project, αφού ξεκίνησε, πριν λίγους μήνες, ο σχετικός διαγωνισμός του ΤΑΙΠΕΔ.
Εννιά χρόνια - θα φτάσουμε τα 10 σίγουρα - για να γίνει project μια αποθήκη με δυναμικότητα 1 δισεκ. κυβικά μέτρα αερίου την οποία, κατά σύμπτωση, έθεσε στο χάρτη μια εταιρεία που στο Ισραήλ χρειάστηκε μόλις τέσσερα χρόνια για να αποκτήσει 100πλασια αποθέματα! Να συνεχίσουμε τις συγκρίσεις; Ομιλούμε για ανάπτυξη της αγοράς φυσικού αερίου, έχοντας καταφέρει να φτάσουμε την κατανάλωση στα 5 δισεκ. κυβικά μέτρα ετησίως, 33 ολόκληρα χρόνια μετά την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με τη Ρωσία! Και φυσικά, το 100% αυτού του φυσικού αερίου είναι εισαγόμενο, ενώ στο Ισραήλ, χώρα με πληθυσμό 9,5 εκατομμύρια, στην οποία η ελληνική Energean έχει αυτά τα αδιανόητα για τη δική μας χώρα αποθέματα, επέτυχαν εντός 16 ετών από την έναρξη παραγωγής με το κοίτασμα Yam Tethys - τι ειρωνεία, δανεισμένο από την ελληνική μυθολογία το όνομα, αφού σημαίνει «Θάλασσα της Τηθύως» - να φτάσουν την κατανάλωση στα 11 δισεκ. κυβικά μέτρα ετησίως!
Κατά τα άλλα διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής, έχουν αποφανθεί ότι τα εγχώρια κοιτάσματα υδρογονανθράκων είναι "παγιδευμένα" και άχρηστα (stranded assets) και άρα δεν επιθυμούν την αξιοποίησή τους. Αφενός, διότι τα θεωρούν επιζήμια για το περιβάλλον και αφετέρου, διότι δεν εξυπηρετούν τους στόχους της σημερινής οικονομικής πολιτικής. Δηλαδή, εάν την περίοδο 2025-2030, η Ελλάδα καταφέρει να έχει έσοδα €2.0 με €3.0 δισ. κατ΄έτος, εμείς θα λέγαμε όχι ευχαριστώ διότι βλάπτουν την οικονομία; Ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Με εταιρείες κολοσσούς να έχουν αναλάβει τις παραχωρήσεις στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, και να έχουν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το κόστος των επενδύσεων η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύβεται για πολύ πίσω από την αβάσιμη δικαιολογία του δήθεν υψηλού κόστους αξιοποίησης.
Να ελπίσουμε τουλάχιστον ότι η προβλεπόμενη αυξητική για την χώρα ζήτηση φυσικού αερίου - στα 6.2 δισ. θα φτάσει το 2020 και στα 10.0 δισ. κυβ. μέτρα μέχρι το 2025, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΕΝΕ - θα αρχίσει κάποια στιγμή να καλύπτεται και από εγχώρια παραγωγή; Ή το αλόγιστο φλερτ με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μάς παρασύρει στην παράλογη διατήρηση του μοντέλου «100% εισαγόμενο αέριο», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την μελλοντική γεωπολιτική θέση της χώρας; Άραγε, μας ικανοποιεί να εξακολουθήσουμε απλώς ως θεατές της αυξήσεως των αποθεμάτων που θα επιτυγχάνει μια ελληνική εταιρεία δύο βήματα μόλις από εμάς;