Αντί διεθνούς «κόμβου» διακινήσεως αγαθών, που υπερηφαναύθευεται ο πρωθυπουργός στα εβδομαδιαία μυνήματα του, γίνεται άλυτος Γόρδιος Δεσμός που να εκθέτει το κράτος και να καθιστά την Ελλάδα χλεύη των εθνών εν ονόματι της ιδιόρρυθμης «δημοκρατίας» της.
Ελευθερία και ισονομία – τα δύο χαρακτηριστικά της δημοκρατίας- σημαίνει
1.αποδοχή του κράτους του νόμου και
2.ίσα δικαιώματα των πολιτών.
Το πρώτο σημαίνει σεβασμό, μεταξύ άλλων των ιδιωτικών και δημοσίων περιουσιακών στοιχείων, που οι αντάρτες «αγρότες» καταστρέφουν στο ρείθρο του δρόμου. Ισονομία ότι η ελευθερία του πολίτου εξαντλείται στο αντίστοιχο δικαίωμα του «άλλου» που παρακωλύεται να φθάσει στον προορισμό με τα «μπλόκα» (δημοσιογραφική ελευθεριότης) να ασκήσει το επάγγελμα του και να διασφαλίσει το προϊόν, δηλ. το εθνικό εισόδημα, που πλήττεται από τις κινητοποιήσεις των αγροτών (ουδείς ομιλεί περί αυτού, ούτε ο σύντροφος Θεοδωρικάκος)
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αγροτική τάξη χειμάζεται από την λωποδυσία της κομματικής πελατείας εκάστης κυβερνήσεως , ότι είναι θύμα της ασκέπτου εντάξεως της χώρας σε λέσχη πλουσίων καλλιεργητών, με κλήρο άνω των 2000 στρεμμάτων έναντι κάτω των 400 διασπάρτων στο Ελλαδιστάν και της εκ παραδόσεως πλέον τών παχυλών επιδοτήσεων (απόδειξη, τα χιλιάδες «τρακτέρ» αξίας 30.000 ευρώ έκαστον που «μπλοκάρουν» τους εθνικούς δρόμους λιμένες αεροδρόμια κλπ). Οι επιχορηγήσεις διαιωνίζουν μία ανταγωνιστική οικονομία ως η Ελληνική που όμως αντιπαλαύσει με τις φθηνές εισαγωγές.
΄Ετσι όμως εχάθη όχι μόνο το σπουδαίο Ελληνικό «σκληρό σιτάρι» αλλά και το βαμβάκι , το λάδι ακόμη και το μελίρρυτον Ελληνικό μέλι που εισάγεται από την Κίνα. Εξ αιτίας των «μενσεβίκων» (**) βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος που δεν πιστεύουν στην αγορά η οποία εξ ορισμού είναι ελεύθερη αρχαιώθεν, εμφανίζονται φαινόμενα όπως του ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ.κλπ.
Υποτίθεται ότι κάθε παραγωγός στην Ευρώπη και θεωρητικώς στην Ελλάδα είναι συνυπεύθευνος της αξίας του προϊόντος του που διατίθεται στην αγορά επί ίσοις όροις κι όχι στις χωματερές. Έρχεται ακολούθως η Κοινή Αγροτική Πολιτική και ενισχύει το εισόδημα – όχι την τιμή των αγοτικών προϊόντων εις βάρος του καταναλωτού - και «προστατεύει» (καταχρηστικός όρος) μία παραγωγική τάξη που κάποτε ήταν αυτοδύναμος και όχι επιδοτουμένη.
Παρεισφρέουν κι η ραστώνη και η διαφθορά κι οι αγρότες ματαβάλλονται σε κομματικούς πελάτες αξιώνοντες «πρόσθετη προστασία εισοδήματος». Έτσι, όμως, χάνουν την επιχειρηματική τους ελευθερία και γίνονται δουλοπάροικοι των κομμάτων πλειοψηφίας.Επανέρονται δηλ. στο μεσαίωνα χωρίς όμως τις γενναιότητες του. Κι όταν ο ηγεμών τούς διαψεύσει, κατεβαίνουν στους δρόμους και συμπεριφέρονται ως αγυόπαιδες (***) κυριολεκτικώς, υβρίζοντες προπηλακίζοντες και ενίοτε «ντουφεκίζοντες» τους αστυνόμους.
Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση πρέπει ν’ αλλάξει ριζικώς. Δεν αντέχει η αξασθενημένη οικονομικώς ενεργειακώς και πολιτικώς χώρα άλλη μία ανταρσία. Πλήρωσε ακριβά τους τρείς γύρους της κομμουνιστικής (με τα ίδια περίπου αιτήματα με τα σημερινά). Χρειάζεται εύρωστη, τηρουμένων των αναλογιών και αυτοδύναμη αγροτική τάξη μη εξαρτωμένη από των κυβερνητικούς σπασμωδίκους (****). Άλλως έπονται οι ταξιτζήδες, οι ξενοδόχοι και πάσα άλλη προβληματική τάξη.
(*) Τραγέλαφος μυθικό ζώον και μεταφορικώς αλόκοτος, τερατώδης, υπό την έννοια εν προκειμένω αριστεροδέξιων, ανικάνων και διεφθαρμένων στελεχών της κυβερνήσεως ΚΜ.
(**) Μεσνσεβίκοι μέλη της μειωψηφίας του Ρωσσικού σοσιαλιστικού κόμματος που αντιστοιχεί στο ιδικό μας κεντροδεξιό μόρφωμα του κυβερητικού δυοπωλίου.
(***) Παιδιά του δρόμου, αλήτες.
(****) Σπασμώδικοι = χωρίς διαπραγματευτική προετοιμασία, εξ ου και τα «σπασμωδικά μέτρα» που μελετά η κυβέρνηση για το ...Σαββάτο, στο Άργος..