ή απόπειρες ερευνών για κοίτασμα σε θαλάσσιες περιοχές που η Τουρκία θεωρούσε ότι ήταν αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας.
Η πρώτη συμφωνία για την έρευνα υδρογονανθράκων υπεγράφη το 1969, επί δικτατορίας, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση του Γεωργίου Παπαδόπουλου και τη νεοσύστατη αμερικανική εταιρεία Oceanic Explorations η οποία πήρε τα δικαιώματα ερευνών στο Βόρειο Αιγαίο. Έπειτα από τρεις αποτυχημένες γεωτρήσεις, η τέταρτη που ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1973 και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1974 οδήγησε στην ανακάλυψη του κοιτάσματος «Πρίνος Ι».
Η Άγκυρα αντέδρασε άμεσα. Τον Νοέμβριο του 1973 παραχώρησε στην εταιρεία ΤPAO 27 άδειες έρευνες για υδρογονάνθρακες σε περιοχές του Αιγαίου που μέχρι τότε δεν είχε αμφισβητηθεί ότι ανήκαν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Ήταν η πρώτη ελληνοτουρκική κρίση για τα ενεργειακά.
Τον Ιούνιο του 1974, ένα μήνα πριν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία έστειλε στο Αιγαίο το υδρογραφικό σκάφος «Τσανταρλί» συνοδεία 37 πολεμικών πλοίων. Τα πετρέλαια του Πρίνου αποτέλεσαν πεδίο αντιπαράθεσης και κορυφώθηκαν τον Αύγουστο του 1976, όταν η Τουρκία έστειλε στο Αιγαίο και το «Σισμίκ Ι» γνωστό και ως Χόρα που παραβίασε την ελληνική υφαλοκρηπίδα μεταξύ Λήμνου και Λέσβου. Προκειμένου να αποφευχθεί πόλεμος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συμφώνησε με τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Ντεμιρέλ το «πρωτόκολλο της Βέρνης» βάσει του οποίου οι δύο πλευρές θα απείχαν από ερευνητικές πρωτοβουλίες σε περιοχές οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις διαβουλεύσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Ταυτόχρονα ο Καραμανλής ανέθεσε στη γαλλική εταιρεία Πετρελαίου τη ΒEICIP να εκπονήσει μια μελέτη για το Αιγαίο. Οι Γάλλοι πήρανε όλα τα απόρρητα έγγραφα από τις μελέτες που είχαν εκπονήσει προηγουμένως οι Αμερικανοί και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η περιοχή που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η θέση «Μπάμπουρας» δέκα μίλια ανατολικά της Θάσου. Αυτό σήμαινε ότι ήταν πέρα από τα 6 ναυτικά μίλια της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης. Οι έρευνες λοιπόν εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων ξεκίνησαν αλλά ανεστάλησαν τον Ιανουάριο του 1978, επειτα από πιέσεις της Τουρκίας που -σωστά-επικαλέστηκαν το πρωτόκολλο της Βέρνης.
Το 1981 ο Στέφανος μάνος ως υπουργός ενέργειας ρώτησε τον υπουργό αμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ αν η αναστολή των ερευνών εξακολουθεί να ισχύσει αφού οι συζητήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είχαν σταματήσει από το 1980 με την Τουρκία. Ο Αβέρωφ απάντησε ότι οι λόγοι «ήδη εξέλειπαν» και θα μπορούσαν να ξαναξεκινήσουν οι έρευνες αλλά συνέχεια δεν δόθηκε. Διότι ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα φρόντισε να διαμηνύσει το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών ότι θα έστελναν το Πιρι Ρεις συνοδεία πολεμικών πλοίων κάτι που έπραξαν λίγο αργότερα.
Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί μπορεί να άλλαξαν και στα ελληνοτουρκικά φαίνεται να επικρατεί ηρεμία. Όμως η Ιστορία είναι πεισματάρα και πολλές φορές επαναλαμβάνεται . Και καλό είναι να θυμόμαστε τα γεγονότα.