1.Καταγγελία της «διακήρυξης Αθηνών», αφού ο Ερντογάν ταράσσει τα δήθεν «Ήρεμα νερά του Αιγαίου», που συμφώνησε προ δύο ετών με την Ελληνική κυβέρνηση του ΚΜ.
2. Αναστολή επ’ αόριστον της 7ήμερης βίζας στους Τούρκους στα θιγόμενα Ελληνικά νησιά Χίο, Λέσβο, Σαμοθράκη στο βορειοανατολικό Αιγαίο.
3.Κλείσιμο του Τουρκικού ‘πρακτορείου’ (προξενείου) Κομοτηνής, αφού δεν υπάρχουν στην Δ. Θράκη «Τούρκοι» παρά μόνον Έλληνες μουσουλμάνοι, προστατευόμενοι από την Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και την συμφωνία εντάξεως της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ενωση του 1979.
4. Καταγγελία της Τουρκίας ως παρανόμου χώρας στον ΟΗΕ , αν δεν ανακαλέσει αμέσως την Ναφτέξ (αναγγελία προς ναυτιλλόμενους) με την οποία δέσμευσε την περασμένη εβδομάδα Ελληνική χωρική θάλασσα.
5. Κατάθεση τυπικού νόμου στην βουλή που επεκτείνει τα όρια της Ελληνικής χωρικής θαλάσσης από 6 στα 12 μίλια.
Οι κρυμμένες «μηχανές συνωμοσίας» του Ερντογάν, με διεθνή ιδιωτικά πετρελαϊκά συμφέροντα, δοκιμάζουν τις αντοχές της κυβέρνησης ΚΜ, αν θ’ ανεχθεί παραβιάσεις στη νήσο Καλόγερος, οπότε θα επεκταθούν και νοτίως της Κρήτης.
Η ανάκληση δύο φρεγατών από τις ακτές της Λιβύης δεν αρκεί για να συμμορφώσει τον Ερντογάν. Χρειάζεται εντολή δράσεως εις περίπτωσιν εμμονής του.
Κατά τον ναυτικό αποκλεισμό του πρωίμου Ελληνικού κράτος απ’ τον Αγγλικό στόλο της Μεσογείου το 1849 , με εντολή του Πάλμερστον, ο μπουρλοτιέρης του ‘21 , Αλεξανδρής Ραφαλίας (της γνωστής Υδραίικής οικογενείας Ραφαήλ) διέφυγε του αποκλεισμού , εκ 14 Αγγλικών πλοίων με 6.000 ναύτες και 731 πυροβόλα, και με τον Ελληνικό δρόμωνα , «Λουδοβίκοςπου κυβερνούσε, «γύριζε επί πολλές ημέρες στις θάλασσες μεταξύ Σμύρνης και Μυτιλήνης», κατά την Ναυτική Επετηρίδα.
Ξαφνικά φάνηκαν στον ορίζοντα δύο πολεμικά πλοία που έπλεαν κατά πάνω του. Αμέσως ο Ραφαλιάς διέταξε το πλήρωμα «εις διάταξιν μάχης» και γέμισαν τα πυροβόλα. Ο παπάς του πλοίου (ΣΣ; Πάντοτε υπήρχε ιερωμένος σταΕλληνικά πλοία της εποχής) θορυβημένος ρώτησε τον κυβερνήτη «τι τρέχει» κι ο Ραφαλιάς απήντησε:
-Αν είναι Εγγλέζικα τα πολεμικά που έρχονται επάνω μας δεν θα παραδώσω το σκάφος μας αλλά θα πολεμήσω. Ή θα με βουλιάξουν ή θα τους βουλιάξω. Αυτό είναι παπά μου και τίποτε άλλο». Ευτυχώς ήσαν Τουρκικά.
Ας λάβει όμως υπ’όψιν του ο Τούρκος πρόεδρος την μικρή αυτή ιστορία. Δημοσιεύθη το 1950 στην «Καθημερινή» από τον Κώστα Η. Μπίρη με τίτλο «Τα Παρκερικά» και δια το πιστόν, Κώστας Κόλμερ.