Η αντιπολίτευση ζητεί επίμονα την «τιμαριθμοποίηση» της φορολογικής κλίμακας την οποία η κυβέρνηση αρνείται, για να υπάρξει επαρκής «δημοσιονομικός χώρος» χρήσιμος σε άλλες ελαφρύνσεις όπως του φόρου των εταιρικών κερδών. Οι χειροκροτητές της οικονομικής πολιτικής πιστεύουν ότι η τιμαριθμοποίηση του φορολογικού βάρους των εργαζομένους και συνταξιούχων είναι μεν ένα «δίκαιο αίτημα αλλά ακριβό μέτρο»(*).

Κατά συνέπεια, ο αποπληθωρισμός της κλίμακος– διότι περί αυτού πρόκειται-είναι άδικος αλλά… φθηνό πολιτικό μέσον. Όπερ παράλογον.

Η αφαίρεση της  αυξήσεως του γενικού επιπέδου του κόστους ζωής από τον φόρο εισοδήματος είναι αιτιολογημένη (Βολταίρος) από την χρηστή διοίκηση. Πολλές χώρες την εφαρμόζουν όπως στις ΗΠΑ που η κοινωνική σύνταξη (Social security) παραμένει αφορολόγητη και Καναδά όπου αναπροσαρμόζεται η απαλλαγή του ελαχίστου εισοδήματος κατά τον δείκτη τιμών καταναλωτή ετησίως.

Στην χώρα μας, της δημοσιονομικής «φαιδράς πορτοκαλέας» (**) η επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης ευθύνεται μεγάλως για τον  Ελληνικό πληθωρισμό, έναντι εκείνου του ευρώ (3+% έναντι 2% του μ. ό. της ευρωζώνης) αλλά αρνείται να αποπληθωρίσει όχι μόνο τις κυμαινόμενες αμοιβές των εργαζομένων μα και τις σταθερές συντάξεις. Στα οικονομικά αυτό λέγεται «απόσπαση του εισοδηματικού ρεύματος» (Rend) και στην καθομιλουμένη, κλοπή.

Την τελευταία 6ετία, μετά τον αχρείαστο εγκλωβισμό της οικονομίας επί διετίαν (2022-23), το γενικό επίπεδο των τιμών καταναλωτού αυξήθηκε συνολικά 27% αφού ο δείκτης ανατοκίζεται αλλά η φορολογική κλίμακα παρέμεινε αμετάβλητη. Τα δημόσια υπερέσοδα του κυβερνήσεως  έφθασαν τα 16 δισ. ευρώ εφέτος  κι ο κ. Μητσοτάκης εδέησε να επιστρέψει στους φορολογουμένους το 10% του Rend αλλά από του 2026, προσθέτοντας ένα ακόμη κλιμάκιο κι μείωσε στο 29% από 44% τον φόρο για εισοδήματα 60.000 ευρώ και άνω.

Αν το τελευταίο είναι «δίκαιο» για τους υψηλόμισθους και εισοδηματίες - ως ο ίδιος - για τα χαμηλά εισοδήματα είναι ανεπαρκές αν όχι «ψίχουλα», ως η αναπροσαρμογή των μισθών των «ένστολων» κατά 110 ευρώ τον μήνα!

Συνοπτικώς, μία δυναμική οικονομική πολιτική – όχι όπως εκείνη του ετέρου Κυριάκου – που θα στόχευε σε υψηλότερο, δυνητικό ρυθμό αναπτύξεως, έναντι του πενιχρού 1,7% εφέτος (για εθνική οικονομία με δημόσιο χρέος άνω των 400 δισ. ευρώ)  θα εξασφάλιζε με επενδύσεις την πλήρη απασχόληση των εργαζομένων και την αποζημίωση των χαμηλοτέρων αμοιβών από την φορολογική αφαίμαξη της τελευταίας 6ετίας.


(*)  Οικ. Καθημερινή 7.9.25 άρθρο του κ. Νίκου  Φιλιππίδη.

(**) Ο Ανδρέας Παπανδρέου που την «φύτευσε» το 1981, ανεγνώρισε ότι το κράτος θα χρεοκοπήσει κάποτε άλλα τότε θα έχει ο ίδιος αποδημήσει εις Κύριον. Η χρεοκοπία πραγματοποιήθηκε το διάστημα 2009 -2016.

Ακολουθήστε το energia.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του energia.gr