καθυστέρησε γύρω στους 6 μήνες να ανταποκριθεί, αποδεχόμενη αρχικά το αίτημα μόνο για τη Πελοπόννησο στις 20 Ιανουαρίου 2025. Το ενδιαφέρον για την Κρήτη ανακοινώθηκε επισήμως δύο μήνες αργότερα, στις 26 Μαρτίου 2025, και ενώ είχε προηγηθεί η προκήρυξη του μεγάλου διαγωνισμού από τη Λιβύη για 22 νέα οικόπεδα. Ο υπουργός ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου έσπευσε εγκαίρως στο Χιούστον κάνοντας από τις πρώτες ημέρες της θητείας του επαφές στις ΗΠΑ με στελέχη της κυβέρνησης Τραμπ που οδήγησε και στην επίσκεψη του επικεφαλής του Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας του Λευκού Οίκου στην Αθήνα. Η αποστολή όμως δεν «εξετελέσθη». Τουλάχιστον όχι στο οικονομικό επίπεδο.
Όπως είναι γνωστό, οι εργασίες στις έρευνες υδρογονανθράκων δεν προχωράνε γρήγορα και η φιλοδοξία είναι μέσα στο 2026 να ξεκινήσουν τα προγράμματα ώστε κάποια στιγμή μετά το 2030, η Ελλάδα να έχει παραγωγή υδρογονανθράκων.
Στο γεωπολιτικό επίπεδο υπάρχει άμεσο όφελος η έλευση του αμερικανικού κολοσσού συνιστά αναγνώριση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στις συγκεκριμένες περιοχές, τόσο από την εταιρεία, όσο και από τις ΗΠΑ. Διαφορετικά η Chevron, η οποία προφανώς πριν λάβει την απόφαση βρισκόταν σε επικοινωνία με την αμερικανική κυβέρνηση, δεν θα έμπαινε στο παιχνίδι.
Αναβαθμίζεται επίσης η Κρήτη και δεν είναι πλέον μόνο η Σούδα το δυνατό διπλωματικό χαρτί. Επίσης η απόφαση της Chevronεπιφέρει πλήγμα στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο αφού το ανατολικότερο από τα τέσσερα οικόπεδα που διεκδικεί η Chevron, το «Νότια της Κρήτης 2» επικαλύπτει κατά 20%-25% την θαλάσσια έκταση του μνημονίου. Το γεγονός δείχνει ότι η αμερικανική εταιρεία δεν αποδέχεται την επικάλυψη του συγκεκριμένου μπλοκ από τη τουρκολυβική συμφωνία. Γι’ αυτό και η Άγκυρα εμφανίζει κινητικότητα προσπαθώντας να συνάψει και εκείνη συνεργασία με τον αμερικανικό κολοσσό αφού ακυρώνεται και το θεώρημα της «Γαλάζιας Πατρίδας», που αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών, καθώς και της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ, και την άποψη της Τουρκίας ότι μπορεί να διεκδικήσει μεγάλο μέρος του Αιγαίου και όλη την Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι τις δυτικές ακτές της Κύπρου.
Γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία η τοποθέτηση του Νταγκ Μπέργκαμ επί ελληνικού εδάφους ότι για την Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το αμερικανικό LNG, που φτάνει μέσω στρατηγικών υποδομών όπως ο τερματικός σταθμός LNG στη Ρεβυθούσα, προσφέρει έναν κρίσιμο δρόμο προς την ενεργειακή διαφοροποίηση. Η Ρεβυθούσα έχει ήδη διαδραματίσει καίριο ρόλο στη μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και στη διασφάλιση της αδιάκοπης παροχής ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή.
Κάθε φορτίο αμερικανικού LNG που αποστέλλεται στην Ευρώπη ενισχύει το ΝΑΤΟ, σταθεροποιεί τις αγορές και δημιουργεί καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η ενέργεια σήμερα δεν είναι πλέον απλώς ένα εμπόρευμα — είναι θεμέλιο της κυριαρχίας. Και η αμερικανική ενέργεια προσφέρει ισχύ εκεί όπου έχει τη μεγαλύτερη σημασία.