με επικεφαλείς τους Dr.John Cristy, την Dr.Judith Curry, Dr.Steven Koonin, Dr.Ross McKitrick και Dr.Roy Spencer. Τα επιστημονικά εχέγγυα των άνω επιστημόνων είναι ιδιαίτερα ισχυρά με εκατοντάδες δημοσιεύσεις ο καθένας στον τομέα του σε γνωστά διεθνή journal.
Η ανωτέρω έκθεση ανατέθηκε από τον υπουργό Ενέργειας ( Energy Secretary) στην κυβέρνηση Τραμπ, Chris Wright λίγες εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον περασμένο Μάρτιο. Όπως αναφέρει ο ίδιος στο προλογικό του σημείωμα, «η ανάδειξη του ανθρώπινου πολιτισμού και της εντυπωσιακής βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου κατά τους τελευταίους δύο αιώνες αποτελεί μια επιτυχία για την οποία πρέπει να είμαστε πραγματικά υπερήφανοι και να την επικροτούμε. Αντ´ αυτού μας λένε πολλοί και συνεχώς ότι οι ενεργειακοί πόροι και τα ενεργειακά συστήματα που συνέβαλλαν σε αυτή την τεράστια πρόοδο τώρα αποτελούν υπαρξιακή απειλή. Σύμφωνα με την ανωτέρω λογική, οι υδρογονάνθρακες πρέπει να εγκαταλειφθούν ολοσχερώς και μάλιστα πολύ γρήγορα γιατί διαφορετικά αντιμετωπίζουμε κίνδυνο πλανητικής καταστροφής. Αυτή η άποψη (που προβάλλεται με θρησκευτικό ζήλο από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ) απαιτεί πολύ προσεκτική εξέταση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ανέθεσα σε μια επίλεκτη ομάδα ανεξάρτητων επιστημόνων την εκπόνηση της ανωτέρω έκθεσης»
Η εν λόγω Έκθεση του DOE, εξετάζει τις επιστημονικές βεβαιότητες και αβεβαιότητες σχετικά με το πώς οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και άλλων αερίων του θερμοκηπίου έχουν επηρεάσει ή πρόκειται να επηρεάσουν το κλίμα της χώρας (δηλ. των ΗΠΑ), τα ακραία καιρικά φαινόμενα και επιλεγμένους δείκτες κοινωνικής ευημερίας. Οι εκπομπές αυτές αυξάνουν την συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα μέσω ενός σύνθετου και μεταβλητού κύκλου άνθρακα, κατά τον οποίο ένα μέρος του επιπλέον CO2 παραμένει στην ατμόσφαιρα για αιώνες.
Οι αυξημένες συγκεντρώσεις CO2 ενισχύουν άμεσα την ανάπτυξη των φυτών, συμβάλλοντας σε παγκόσμιο επίπεδο στο «πρασίνισμα» του πλανήτη και στην αύξηση της αγροτικής παραγωγικότητας. Παράλληλα καθιστούν τους ωκεανούς λιγότερο αλκαλικούς (χαμηλώνουν το pH). Αυτό ενδέχεται να είναι επιζήμιο για τους κοραλλιογενείς υφάλους, αν και η ανάκαμψη του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου δείχνει το αντίθετο. Το διοξείδιο του άνθρακα λειτουργεί επίσης ως αέριο του θερμοκηπίου, ασκώντας θερμική επίδραση στο κλίμα και τον καιρό. Οι δε προβλέψεις για την κλιματική αλλαγή απαιτούν σενάρια μελλοντικών εκπομπών. Όμως τα περισσότερα από αυτά διαπιστώνεται ότι έχουν υπερεκτιμήσει συστηματικά τόσο τις παρατηρούμενες όσο και τις πιθανές μελλοντικές τάσεις εκπομπών. Σε κάθε περίπτωση τα δεκάδες παγκόσμια κλιματικά μοντέλα παρέχουν περιορισμένη πληροφόρηση σχετικά με το πώς και πόσο ανταποκρίνεται το κλίμα στην αυξημένη συγκέντρωση CO2.
Σε ό,τι αφορά την επίδραση των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων και ιδιαίτερα τις εκπομπές CO2 στα καιρικά φαινόμενα η Έκθεση του DOE παρατηρεί ότι, «ισχυρισμοί για την αυξημένη συχνότητα ή ένταση τυφώνων, ανεμοστρόβιλων, πλημμυρών μια ξηρασιών δεν υποστηρίζονται από τα ιστορικά δεδομένα των ΗΠΑ…..Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει περίπου 20 εκατοστά από το 1900, αλλά υπάρχουν σημαντικές περιφερειακές διαφοροποιήσεις που οφείλονται κυρίως στην καθίζηση της ξηράς. Τα αθροιστικά δεδομένα παλιρροϊκών καταγραφών στις ΗΠΑ δεν δείχνουν σαφή επιτάχυνση της ανόδου της στάθμης πέρα από το ιστορικό μέσο ρυθμό.»
Αφού παραθέσει εκατοντάδες στοιχεία και μετρήσεις από παρατηρήσεις στην ατμόσφαιρα, στην ξηρά και τους ωκεανούς τόσο από τις ΗΠΑ όσο και παγκοσμίως, η Έκθεση του DOE καταλήγει, «η απόδοση της κλιματικής αλλαγής ή των ακραίων καιρικών φαινομένων στις ανθρώπινες εκπομπές CO2 δυσχεραίνεται από την φυσική μεταβλητότητα του κλίματος, τους σοβαρούς περιορισμούς των δεδομένων και τις εγγενείς αδυναμίες των διαφόρων μοντέλων. Επιπλέον, η συμβολή της ηλιακής δραστηριότητας στην θέρμανση του ύστερου 20ου αιώνα έχει υποτιμηθεί σοβαρά.»
Με την σημαντική από κάθε άποψη Έκθεση του DOE να καταλήγει, «Τόσο τα μοντέλα όσο και η εμπειρία υποδεικνύουν ότι η θέρμανση που προκαλείται από το CO2 μπορεί να είναι λιγότερο επιζήμια οικονομικά από όσο συνήθως πιστεύεται, ενώ υπερβολικά επιθετικές πολιτικές περιορισμού των εκπομπών (όπως λ.χ. αυτές που ακολουθούνται από την ΕΕ) μπορεί να αποδειχθούν περισσότερο βλαπτικές παρά ωφέλιμες για το κοινωνικό σύνολο. Οι δε εκτιμήσεις για το Κοινωνικό Κόστος του Άνθρακα, που επιχειρούν να ποσοτικοποιήσουν την ζημιά των εκπομπών CO2 στην οικονομία, είναι εξαιρετικά ευαίσθητες στις υποκείμενες παραδοχές τους και επόμενους παρέχουν λάθος πληροφόρηση».
Χωρίς αμφιβολία η εν λόγω Έκθεση αποτελεί ορόσημο στην μελέτη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στο περιβάλλον, επιχειρώντας να εξετάσει το όλο θέμα υπό το πρίσμα πλέον αντικειμενικών κριτηρίων και διαχωρίζοντας πλήρως την θέση της με σοβαρά επιχειρήματα από τα τρομολαγνικά σενάρια της επικείμενης κλιματικής καταστροφής που έχει υιοθετήσει η Ευρώπη. Για αυτό και η Έκθεση του DOE έτυχε ελάχιστης αναφοράς στα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ αφού χαλάει την σούπα της δήθεν κλιματικής κρίσης.
Σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν η Ελληνική κυβέρνηση να μελετήσει κατά προτεραιότητα και με μεγάλη προσοχή την ανωτέρω. Έκθεση εν όψει συναντήσεων στελεχών της με αντιπροσωπεία της κυβέρνησης Τραμπ που επισκέπτεται από σήμερα και μέχρι την Παρασκευή την χώρα μας, με επικεφαλής τον υπουργό Εσωτερικών των ΗΠΑ Ντάγκ Μπέργκμαν, που παράλληλα είναι και ο επικεφαλής του πανίσχυρου Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας του Λευκού Οίκου (White House Energy Dominance Council).