ότι βιώνει την μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, η οποία έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα. Ο Φρανσουά Μπαϊρού ήταν ο τέταρτος Πρωθυπουργός της χώρας που παραιτήθηκε μέσα σε δύο μόλις χρόνια αφού απέτυχε να περάσει το πακέτο περικοπών ύψους 44 δισ. ευρώ για το 2026. Ήδη η παρατεταμένη πολιτική αστάθεια προκαλεί σοβαρούς τριγμούς στις αγορές. Οι αποδόσεις των γαλλικών ομολόγων έχουν πλησιάσει τα επίπεδα της Ιταλίας, ενώ η Fitch ετοιμάζεται να ανακοινώσει νέα αξιολόγηση στις 12 Σεπτεμβρίου. Η Γαλλία έχει δημοσιονομικό έλλειμμα που υπερβαίνει το 5% του ΑΕΠ. Ο στόχος για το επόμενο έτος είναι η μείωσή του στο 4,6%, επίπεδο που εξακολουθεί να απέχει σημαντικά από τις απαιτήσεις των Βρυξελλών. Η ανάγκη περιορισμού του χρέους θεωρείται επιτακτική ώστε να διασφαλιστεί η αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές. Σενάρια περί προσφυγής της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ακούγονται ολοένα και πιο έντονα. Ωστόσο,μέχρι τώρα το ΔΝΤ παρεμβαίνει κυρίως όταν μια χώρα αντιμετωπίζει άμεση αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της ή σοβαρά προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών. Κάτι που εν προκειμένω δεν ισχύει. Εντούτοις η χώρα απειλείται με δημοσιονομικό εκτροχιασμό και αν δεν ελεγχθούν εγκαίρως τα ελλείμματα του προϋπολογισμού θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια κρίση χρέους, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κρίση εμπιστοσύνης σε όλη την Ευρώπη, συμπαρασύροντας και ευρώ.
Αλλά και το εσωτερικό βράζει. Τα συνδικάτα έχουν προγραμματίσει απεργίες για τις 18 Σεπτεμβρίου, ενώ δύο ημέρες νωρίτερα αναμένονται μαζικές κινητοποιήσεις με σύνθημα «Bloquons tout» – «Να μπλοκάρουμε τα πάντα». Και αυτό ακριβώς το σύνθημα δείχνει τον κοινωνικό αναβρασμό που επικρατεί στην χώρα, η οποία ζει μια παρατεταμένη κρίση που έχει βγάλει στους δρόμους τους Γάλλους από όλο το πολιτικό φάσμα. Για τον απλό λόγο ότι ο Γάλλος Πρόεδρος γαντζώθηκε στην εξουσία και αρνήθηκε να ακούσει την ετυμηγορία του γαλλικού λαού. Ο Εμανουέλ Μακρόν πήρε ένα ρίσκο τον Ιούνιο του 2024. Αντιμέτωπος με μια συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές, προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, οι οποίες ήλπιζε ότι θα οδηγούσαν σε μια άνετη σχετικά πλειοψηφία που θα του επιτρέψει να κυβερνήσει την χώρα. Σε αντιδιαστολή, αυτές οδήγησαν σε ένα διχασμένο κοινοβούλιο, το οποίο έχει δυσκολέψει κάθε πρωθυπουργό που ανέλαβε να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία για την ψήφιση νομοσχεδίων αλλά και την έγκριση του ετήσιου προϋπολογισμού. Λεπέν και Μελανσόν συνεχίζουν να ζητούν πρόωρες προεδρικές εκλογές. Ο Μακρόν, ωστόσο επιμένει ότι δεν θα παραιτηθεί πριν από τη λήξη της θητείας του το 2027, γεγονός που αναμένεται να εντείνει την πολιτική παράλυση, η οποία θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις για την Ευρώπη.
Πρώτον και βασικότερο γιατί η ΕΕ βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση, αφού έχει απωλέσει πολιτική και διπλωματική επιρροή σε μια εποχή με πολύ σοβαρούς κινδύνους και γεωπολιτικές προκλήσεις. Και η απώλεια μιας σταθερής και ισχυρής Γαλλίας, τις στοιχίζει και θα τις στοιχίσει πολυπλεύρως ειδικά τώρα που βρίσκεται υπό πίεση τόσο για το ουκρανικό όσο για το παλαιστινιακό. Συγκεκριμένα, πέρα από το γεγονός ότι η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, είναι και η μεγαλύτερη αμυντική και πυρηνική δύναμη στην Ευρώπη καθώς διαθέτει ισχυρότατη αμυντική βιομηχανία (Thales,Naval Group αλλά και Airbus). Επίσης είναιμόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα μετά την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ με αυτή την ιδιότητα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Γαλλία είναι η χώρα με την δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο και σε αντίθεση με τις ΗΠΑ έχει κυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Το γεγονός αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την χώρα μας που έχει στηρίξει όλη την επιχειρηματολογία της στις διενέξεις με την Τουρκία αλλά και την Λιβύη στο διεθνές δίκαιο. Παράλληλα το Παρίσι αποτελεί από τους λίγους πλέον αξιόπιστους σύμμαχους της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και αυστηρός επικριτής της μεγαλομανίας του Ερντογάν. Κατά συνέπεια μια αστάθεια στην Γαλλία θα πλήξει και το γεωπολιτικό της αποτύπωμα, κάτι το οποίο θα έχει συνέπειες τόσο για τους συμμάχους της όσο και για τους αντιπάλους της, που θα βρουν ακόμη περισσότερο χώρο για να ελιχθούν και να δημιουργήσουν δεσμούς με άλλους Ευρωπαίους, λιγότερο επικριτικούς...