Η δεύτερη μεγαλύτερη ιδιωτική πετρελαϊκή, η Chevron, εμφανίζεται σε πολύ καλή θέση για να κλείσει ιστορικές συμφωνίες.
Παρά την καθοδική πορεία των τιμών του πετρελαίου κατά το πρώτο εξάμηνο του 2025, η Chevron έχει πολλούς λόγους να πανηγυρίζει. Ο πρώτος είναι σίγουρα το κλείσιμο της εξαγοράς της αμερικανικής Hess, και πιο σημαντικά, του διαμαντιού στο στέμμα της, του μπλοκ Stabroek στη Γουϊάνα. Tα δικαιώματα για το Stabroek αποτέλεσαν μήλον της έριδος μεταξύ της Chevron και της μεγαλύτερης αντιπάλου της, της Exxon. Η διαμάχη έφτασε στο διαμεσολαβητικό δικαστήριο του Λονδίνου, με τη Chevron να θριαμβεύει, και την Exxon να αναγκάζεται να μοιραστεί τα κέρδη από το οικόπεδο-φιλέτο στον Νότιο Ατλαντικό. Ο δεύτερος είναι το πράσινο φως της κυβέρνησης Τραμπ για την επανέναρξη των δραστηριοτήτων της Chevron στη Βενεζουέλα. Η χώρα της Νότιας Αμερικής ελέγχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως, τα οποία όμως παραμένουν εν πολλοίς αναξιοποίητα λόγω της διπλωματικής έντασης μεταξύ Ουάσιγκτον και Καράκας. Καθώς η Chevron συνιστά πλέον έναν βασικό παίκτη στην αγορά της Βενεζουέλας και το πετρέλαιο που εξάγει είναι κρίσιμο για τα διυλιστήρια στον Κόλπο του Μεξικού, ο ενεργειακός κολοσσός ελπίζει ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2025 θα αποδειχθεί ακόμα πιο επιτυχημένο.
Ωστόσο, αυτές οι επιτυχίες της Chevron δεν είναι προϊόν της τύχης, αλλά σωστές στρατηγικές επιλογές. Πίσω από αυτή τη στρατηγική κρύβεται ο ισχυρός άντρας του πετρελαϊκού κολοσσού, Mike Wirth. Ο Wirth βρίσκεται στο τιμόνι της Chevron από το 2018, όταν ανέλαβε Διευθύνων Σύμβουλος. Δεν θα ήταν υπερβολή αν κανείς ανέφερε πως ο Wirth γαλουχήθηκε εντός της Chevron, εργαζόμενος εκεί από το 1982 όταν και προσελήφθη με την ιδιότητα του μηχανολόγου σχεδιαστή, ως νέος απόφοιτος από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Ο Wirth πέρασε από διάφορες θέσεις εντός της εταιρείας, μεταξύ αυτών και επικεφαλής κρίσιμων τμημάτων όπως το downstream και τα χημικά και αργότερα το midstream και η ανάπτυξη. Έχοντας κλείσει τέσσερις και πλέον δεκαετίας στην εταιρεία, ο Wirth είναι απολύτως ταυτισμένος με τη Chevron.
Η θέση και η εμπειρία του Wirth τον καθιστούν ένα από τα πιο εμβληματικά στελέχη στην αμερικανική βιομηχανία πετρελαίου. Μεταξύ άλλων, ο Wirth συμμετέχει και στο Διοικητικό Συμβούλιο του American Petroleum Institute, του πανίσχυρου πετρελαϊκού λόμπι των ΗΠΑ που διατηρεί ανοιχτή γραμμή με τον Λευκό Οίκο. Ο ίδιος, μάλιστα, δεν είχε διστάσει να λάβει σαφή θέση κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2024, ασκώντας δριμεία κριτική στον Πρόεδρο Biden σχετικά με τις κλιματικές πολιτικές του. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, ο Wirth είναι διαχρονικός δωρητής για πολλούς Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου Trump. Μετά τις εκλογές, η Chevron, όπως και άλλες αμερικανικές επιχειρήσεις, προχώρησε σε δωρεά προς την οργανωτική επιτροπή της ορκωμοσίας του Donald Trump.
Πιο πρόσφατα, η Chevron και ο Wirth προσελκύουν έντονο ενδιαφέρον και για τα σχέδιά τους στην Ελλάδα. Τον Ιανουάριο, η είδηση ότι η Chevron ενδιαφέρεται για δύο οικόπεδα που βρίσκονται μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης, εκπλήσσοντας θετικά την ελληνική αγορά που τα τελευταία χρόνια έχει μείνει σε στάση αναμονής στο κομμάτι των εξορύξεων. Υπάρχουν δε ισχυρές ενδείξεις πως ο πετρελαϊκός γίγαντας του Τέξας μπορεί να μελετά και άλλες περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ για έρευνες υδρογονανθράκων. Οι εξελίξεις αυτές έχουν δώσει νέα ώθηση στην Αθήνα, με πολλούς να πιέζουν πλέον για δυναμική παρουσία της Ελλάδας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ειδικά δεδομένων των εντεινόμενων προκλήσεων από την Τουρκία.
Εντούτοις, ο Wirth θα κληθεί σύντομα να επιλέξει για το πού θα ρίξει βάρος στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, μιας και η Ελλάδα δεν είναι ο μόνος ελκυστικός προορισμός. Παρά τα χρόνια προβλήματά της, η Λιβύη είναι μία χώρα πλούσια σε φυσικούς πόρους. Με το διαλυμένο πολιτικό σύστημα να συμφωνεί μόνο για το ότι χρειάζονται να βρουν νέες πηγές εσόδων, ο διαγωνισμός για νέα υπεράκτια οικοπέδα στο Λιβυκό Πέλαγος— η χάραξη των οποίων έχει προκαλέσει σοβαρές τριβές μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας— μπορεί να σημάνει την είσοδο της Chevron στη γειτονική χώρα. Αυτό δεν θα σήμαινε αυτόματα εγκατάλειψη των ελληνικών οικοπέδων, όμως θα οδηγούσε σε καθυστερήσεις, ένα πρόβλημα που γνωρίζει καλά ο κλάδος στην Ελλάδα. Ένα ενδεχόμενο πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς είναι η δραστηριοποίηση της Chevron στο Ισραήλ, όπου διαχειρίζεται το ύψιστης σημασίας οικόπεδο Λεβιάθαν, που πλέον έχει αναδειχθεί σε ενεργειακό κόμβο της περιοχής.
Τον Μάιο, η ηγεσία του ελληνικού ΥΠΕΝ είχε συναντηθεί με τους δύο στενούς συνεργάτες του Wirth, Clay Neff και Liz Schwarze. Έκτοκτε, η επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών έχει συνεχιστεί σε τακτά χρονικά διαστήματα, τρέχοντας τις διαδικασίες για τον διαγωνισμό που αφορά τα ελληνικά οικόπεδα. Βεβαίως, μία δυνητική συνάντηση του Wirth με τον Έλληνα Υπουργό, Σταύρο Παπασταύρου, θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και τη δρομολόγηση των ερευνών. Εξάλλου, γνωρίζοντας τη βαρύνουσα σημασία του Wirth σε Χιούστον και Ουάσιγκτον, η Αθήνα μόνο θα κέρδιζε έχοντας έναν τέτοιο φίλο.