Ιστορικής σημασίας θεωρείται η απόφαση του βρετανικού διαμεσολαβητικού δικαστηρίου για τη διαμάχη που είχε ξεσπάσει σχετικά με το δικαίωμα πώλησης του οικοπέδου Stabroek. Το πολυσυζητημένο κοίτασμα λειτουργεί υπό τη διαχείριση των Exxon (45%), Hess (30%), και CNOOC (25%), με την τρέχουσα παραγωγή να αγγίζει τα 650.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα και δυνατότητα παραγωγής ως και 1,3 εκατομμύριο βαρέλια/ημέρα. Το εξαιρετικό αυτό πεδίο δεν έβαλε απλώς τη Γουϊάνα στον χάρτη των κρατών- παραγωγών, αλλά έδωσε μία ώθηση στις τρεις συμμετέχουσες εταιρείες, σε μία εποχή όπου ο ανταγωνισμός για την εύρεση νέων παραγωγικών κοιτασμάτων έχει φτάσει σε νέα κλιμάκωση. Ως εκ τούτου, η προσφυγή της Exxon ώστε να εμποδίσει την πώληση του μεριδίου της Hess στη Chevron στο πλαίσιο της εξαγοράς της πρώτης από τη δεύτερη ήταν καθόλα αναμενόμενη.
Με τους δικαστές να γνωμοδοτούν πως η εξαγορά μπορεί να συνεχίσει κανονικά και πως η Exxon δεν είχε το δικαίωμα πρώτης άρνησης ως συνδιαχειριστής, η Chevron πλέον θα ενταχθεί στο λειτουργικό σχήμα του Stabroek. Μολονότι η Exxon δεν συμφώνησε με την απόφαση του δικαστηρίου, δήλωσε πως θα τη δεχθεί, κάτι που σίγουρα διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των δύο αμερικανικών κολοσσών. Εξάλλου, ακόμα και όταν είχε ξεκινήσει η αντιδικία, τα δύο Διοικητικά Συμβούλια είχαν σπεύσει να καθησυχάσουν τους επενδυτές ως η παραγωγή στη Γουϊάνα δεν θα τεθεί σε κίνδυνο.
Το ενδιαφέρον για το μέλλον του Stabroek κατέστησε σαφή τον εντεινόμενο ανταγωνισμό για την ανάπτυξη νέων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ειδικά σε περιοχές που δεν θεωρούνται παραδοσιακά επίκεντρα των εξορύξεων. Ο νότιος Ατλαντικός ευρύτερα έχει αναδειχθεί σε νέο πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων πετρελαϊκών, με αυξημένο ενδιαφέρον τόσο στις ακτές της Αφρικής, όσο και της Νότιας Αμερικής. Ειδικά για τη Chevron, η οποία πρόσφατα έχασε την ειδική άδεια από το αμερικανικό κράτος για εξορύξεις στη Βενεζουέλα, τη χώρα με τα μεγαλύτερα αναξιοποίητα αποθέματα πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο.