και μήνες, μπορεί επιτέλους να πάρει το πράσινο φως, φέρνοντας τους δύο γείτονες ακόμη πιο κοντά.
Η κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν θα αναγκάσει την Κίνα να λάβει δραστικά μέτρα αντιστρέφοντας την πολιτική της για μη εξάρτησή από μεμονωμένους προμηθευτές, οδηγώντας την αναπόφευκτα στην αγκαλιά της Ρωσίας. Με τις προμήθειες ιρανικού φυσικού αερίου και πετρελαίου να βρίσκονται υπό αμφισβήτηση λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων, οι Κινέζοι εισαγωγείς δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να ψάξουν διαφορετικούς προμηθευτές. Δεδομένων των ήδη στενών δεσμών, η Μόσχα έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα, καθώς μπορεί να προσφέρει φθηνά καύσιμα και σε σχετικά κοντινή γεωγραφική απόσταση.
Μάλιστα, η τελική έγκρισή για τον “παγωμένο” αγωγό Power of Siberia-2, μπορεί να ληφθεί άμεσα, πιθανότατα εντός του 2025. Ο συγκεκριμένος αγωγός αποτελεί ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο έργο καθώς θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το επίκεντρο των ρωσικών δραστηριοτήτων στη Σιβηρία, τη χερσόνησο Yamal, μέχρι τη βόρεια Κίνα, με τη Μογγολία να αναδεικνύεται σε πιθανό διαμετακομιστή. Ο Power of Siberia-2 μπορεί να μεταφέρει ως και 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, περισσότερο από το ⅓ των συνολικών εισαγωγών της για το 2024 που άγγιξαν τα 131 bcm.
Ωστόσο, η τελική απόφαση για τον, Power of Siberia-2 έχει τελματώσει εδώ και καιρό, μιας και οι δύο εταίροι διαφωνούν για ορισμένους κρίσιμους όρους των συμβολαίων. Στην πραγματικότητα, η Κίνα επιθυμεί να αποφύγει την παγίδα στην οποία έπεσε η Ευρώπη, όχι μία, αλλά δύο φορές, όσον αφορά τους προμηθευτές ορυκτών καυσίμων. Το ΠεκΙνο επιθυμεί να έχει όσο πιο διαφοροποιημένη εφοδιαστική αλυσίδα γίνεται στο ζήτημα των ενεργειακών εισαγωγών, καθώς επιχειρεί να διασφαλίσει πως καμία γεωπολιτική ή άλλου είδους κρίση δεν θα επηρεάσει τις αναγκαίες ποσότητες που εισάγει. Όμως η δυνητική απώλεια του Ιράν ισούται με μία μεγάλη τρύπα που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αμεληθεί.
Από την άλλη πλευρά, Μόσχα και Πεκίνο φαίνονται να έχουν λύσει ορισμένα από τα ακανθώδη ζητήματα που υπονόμευαν τη μεταξύ τους συνεργασία κατά τους προηγούμενους μήνες. Στην κορυφή της ατζέντας ήταν οι παγωμένες πληρωμές από την Κίνα προς τη Ρωσία υπό τον φόβο κυρώσεων. Εντούτοις, με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση να προσφέρει ολοένα περισσότερα “καρότα” στη ρωσική ηγεσία, η επιβολή νέων κυρώσεων μοιάζει με πολύ μακρινή πιθανότητα. Επί του παρόντος, κλιμάκιο Κινέζων αξιωματούχων έχει μετέβει στη Ρωσία, ενώ Πούτιν και Σι θα συναντηθούν το αργότερο τον Σεπτέμβριο.