Τα μεν καρτέλ δια της συνεννοήσεως μεταξύ των επιχειρήσεων με ενιαίες τιμές των πωλουμένων αγαθών, η δε κυβέρνηση με τον τριπλασιασμό της ενέργειας, την τελευταία τετραετία της «πράσινης… παραοικονομίας»!
Το τελικό αποτέλεσμα της αυξήσεως του ΚΜ θα είναι η αύξηση των …απολύσεων. Ήδη στα «σούπερ-μάρκετ», αν και πληρώνουν χαμηλούς μισθούς, ετοιμάζονται να περιορίσουν το προσωπικό τους. Με τις «τριετίες» (άλλη ελληνική πατέντα δεσμεύσεως του εργοδοτικού δικαιώματος ματαίωσης της αποδοτικότητος των εργαζομένων) και με τα 13 επιδόματα που συνοδεύουν τα «μισθά», ο λεγόμενος κατ’ ευφημισμόν «ελάχιστος μισθός» μπορεί να φθάσει τα 1.250 ευρώ αλλά και πάλι δεν επαρκεί για μια στοιχειωδώς ευπρεπή ζωή μέσα στην ακρίβεια που προκάλεσε το ευρώ.
Ο ΚΜ είναι άλλη μία αυταπάτη που μας ήλθε εξ Εσπερίας (Fair Labor Standards Akt) που ψήφισε το Αμερικανικό Κογκρέσσο το 1938 , μεσούσης της παρατεταμένης ,Αμερικανικής, οικονομικής κρίσεως που έληξε μόνο έπειτα απ’ την έκρηξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αρχικώς αφορούσε μόνο την αμοιβομένη εργασία των γυναικών και ανηλίκων αλλά συντόμως επεξετάθη εις όλους τους απασχολουμένους με εξηρτημένη εργασία.
Στην Ελλάδα, τον ΚΜ εφήρμοσε για πρώτη φορά ο κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς το 1939 ως «πρώτος εργάτης της χώρας»! Μεταπολιτευτικώς, τον ΚΜ μείωσε δραστικά η «Τρώηκα» κατά την διάρκεια της τελευταίας χρεωκοπίας (πιστωτικής κρίσεως 2009-16)… τρώγουσα τα Ελληνόπουλα .Οι σύνδικοι της πτωχεύσεως όμως έφαγαν καλά.
Η ανεργία που προξένησαν τα άθλια μνημόνια αγνώστων «οικονομολόγων» του ΔΝΤ, ΕΚΤ και της Κομισσιόν, αυξήθη κατακορύφως όταν η αποδοτικότητα του επιχειρηματικού κεφαλαίου εν Ελλάδι κατερρακώθη πλήρως, με τον εγκλωβισμό της οικονομίαςαπ’ την Πανδημία του Κινεζοϊού. Ακολούθως οι τιμές τριπλασιάσθησαν, οι δε μισθοί εξαερώθησαν, οι άνεργοι έφθασαν το ένα εκατομμύριο και 500.000 Έλληνες κι Ελληνίδες εκπατρίσθησαν- εφ ώ και σήμερα έχομε εξοντωτικό δημογραφικό πρόβλημα.
Πρώτος διετύπωσε το αξίωμα της σχέσεως μισθού-κεφαλαίου , ο Τζών Στιούαρτ Μίλλ (1803-1873).Οι μισθοί των εργαζομένων στην ιδιωτική οικονομία (διότι περί αυτής πρόκειται όταν ο κ. Χατζηδάκης αυξάνει τον ΚΜ, για να ρίψει στάχτη στα μάτια από τα …Τέμπη) εξαρτώνται από την αναλογία των μισθωτών προς το εργοδοτικό κεφάλαιο ,το αφιερωμένο για την πληρωμή των μισθών, μηνιαίως είτε ετησίως. Ο μόνος τρόπος για ν’αυξηθούν οι μισθοί πραγματικά δεν είναι τι θα αποφασίσει ο κ. Χατζηδάκης (παρά μόνο για τους ΔΥ) αλλ’ η αύξηση του κεφαλαίου για το εργατικό κόστος είτε η μείωση του αριθμού των μισθωτών.Κι επειδή η αποβιομηχάνιση και η απόγνωση των αγροτών εντείνεται στην σοσιαλοκαπιταλιστική μας χώρα κι αρκετοί είναι εκείνοι που οριακώς καλύπτουν τον μισθό τουςμε την απόδοση στην αγορά , πρώτοιθα είναι εκείνοι που θ’ απολυθούν .Η «μαύρη εργασία» θα καρπωθή την διαφορά κι ολίγοιπρονομιούχοι του συνδικαλισμού , όπως της ΛΑΡΚΟ θα πάνε εν τέλει σπίτι τους. Το κράτος-ιδιοκτήτης ανεκάλυψε ότι το μεν παραγόμενο προϊόν είναι εκτός διεθνούς αγοράς, η δε απλήρωτη ΔΕΗ θα φορτώσει τους λογαριασμούς των καταναλωτών ηλεκτρικού ρεύματος.
Δεν τελειώνουν εδώ οι επιπτώσεις της παρεμβάσεως των πολιτικών στην Ελληνική «αυλή των θαυμάτων» (Αλέξανδρος Δουμάς, 1806-70).Οι συνεχείς αυξήσεις μισθών, όπως την τελευταία τριετία, τροφοδοτούν το σπείρωμα τιμών που προηγείται των μισθών, λόγω της κερδοσκοπίας η οποία συντηρείται με την ενεργό ζήτηση των τεχνητών εισοδημάτων (αυτό που λέγει ο πρωθυπουργός «τα 34 δις. ευρώ που εισέρρευσαν απ’ το Ταμείο Ανάπτυξης της ΕΕ»). Η «σπέκουλα» της εκτεταμένης παραοικονομίας σπείρει το πληθωριστικό κύμα που πλήττει τους μισθοβίωτους (εργαζομένους) στην αγορά, τους 820.000 ΔΥ στο Δημόσιον και τα 3 εκατομ. συνταξιούχους που, ως απόμαχοι της ζωής, τρόπον αμύνης έχουν μόνο την ψήφο…
Ο πληθωρισμός εισοδημάτων -τιμών αυξάνει τα δημόσια έσοδα αυτομάτως (σ.σ.: ένα δισ. ευρώ επιπλέον εισπράξεις φόρων του προϋπολογισμού του 2023) κι ωθεί την όλη οικονομία προς το χρέος, αφού επηρεάζει την εξαγώγιμη παραγωγή και τις εγχώριες υπηρεσίες - εξαιρέσει ίσως του Τουρισμού, ώστε να χαίρεται η κα Κεφαλογιάννη. Κατά τα λοιπά, ο αυξημένος φόρος εισοδήματος εφέτος, ο ΕΝΦΙΑ από του τέλους Απριλίου και τα διάφορα μονοπώλια όλο τον χρόνο θα δουν «καλύτερες μέρες» από την αύξηση του «κατωτάτου μισθού», όρου ταπεινωτικού δια τα υποζύγια της οικονομίας.