Η Κίνα και η Ρωσία Αμφισβητούν τις Αξιώσεις των ΗΠΑ για Πλούσιες σε Ορυκτά Υποθαλάσσιες Περιοχές

Η Κίνα και η Ρωσία Αμφισβητούν τις Αξιώσεις των ΗΠΑ για Πλούσιες σε Ορυκτά Υποθαλάσσιες Περιοχές
επιμέλεια: Κ. Ν. Σταμπολής
Πεμ, 28 Μαρτίου 2024 - 15:40

Οι αξιώσεις των ΗΠΑ σε μια λωρίδα πλούσιου σε ορυκτά θαλάσσιου βυθού αμφισβητούνται από την Κίνα και τη Ρωσία, επειδή η Ουάσιγκτον απέτυχε μέχρι τώρα να επικυρώσει την διεθνή συνθήκη που διέπει την πρόσβαση σε πόρους στα διεθνή ύδατα (ΑΟΖ). Κινέζοι και Ρώσοι διπλωμάτες δήλωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι οι αξιώσεις των ΗΠΑ για μια εκτεταμένη περιοχή του θαλάσσιου βυθού ανοικτά των ακτών τους ήταν απαράδεκτη δεδομένης της θέσης τους σχετικά με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982

σύμφωνα με άτομα που συμμετείχαν σε συνάντηση στο Κίνγκστον της Τζαμάικα της Διεθνούς Αρχής Θαλάσσιου Βυθού (ISA), η οποία ιδρύθηκε βάσει της συνθήκης.

Εκατοντάδες πρώην κυβερνητικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ πρόσφατα έστειλαν επιστολές στους ηγέτες της Γερουσίας προτρέποντας το σώμα να επικυρώσει την UNCLOS. Αυτό θα διασφαλίσει ότι οι ΗΠΑ μπορούν να εξορύξουν κρίσιμες πρώτες ύλες από τον πυθμένα του ωκεανού μόλις η ISA συμφωνήσει σε κανονισμούς για την εξερεύνηση βαθέων υδάτων, οι οποίοι μπορεί να εφαρμοσθούν από του χρόνου.

Μεταξύ των υπογραφόντων ήταν η Δημοκρατική πρώην υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, ο Ρεπουμπλικάνος πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Τζον Νεγκροπόντε και ο Ντένις Μπλερ, πρώην διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και απόστρατος ναύαρχος.

Οι κινεζικές και ρωσικές αντιρρήσεις εκφράστηκαν αφότου οι ΗΠΑ τον περασμένο Δεκέμβριο δήλωσαν ότι θα επεκτείνουν τη δικαιοδοσία τους σε μια πλούσια σε πόρους θαλάσσια περιοχή που αποτελεί την υφαλοκρηπίδα τους. Η εκτεταμένη περιοχή είναι διπλάσια από το μέγεθος της Καλιφόρνιας και εκτείνεται σε περιοχές που περιλαμβάνουν τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό ωκεανό, τον Κόλπο του Μεξικού και άλλες περιοχές.

Κυβερνητικός παράγοντας που γνωρίζει την κατάσταση δήλωσε ότι οι ΗΠΑ και άλλες χώρες είχαν το δικαίωμα να επεκτείνουν την υφαλοκρηπίδα τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Δήλωσε ακόμα ότι οι αντιπροσωπείες της Κίνας και της Ρωσίας στη διάσκεψη της ISA εξέφρασαν την αντίθεσή τους, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις από την αντιπροσωπεία των ΗΠΑ, η οποία έχει καθεστώς παρατηρητή επειδή η Ουάσινγκτον δεν έχει επικυρώσει την UNCLOS.

 

Οι ενστάσεις έρχονται καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιμετωπίζει εγχώρια πίεση να ανταγωνιστεί την Κίνα στις εξορύξεις σε βαθιά ύδατα πριν από την δημοσιοποίηση της αναμενόμενης έκθεσης του Πενταγώνου σχετικά με την προμήθεια και την επεξεργασία μετάλλων που ευρίσκονται στον θαλάσσιο βυθό. Η τάση για την επικύρωση της UNCLOS, της οποίας ηγείται ο Μπλερ, έρχεται περισσότερο από μια δεκαετία μετά από μια προηγούμενη προσπάθεια για επικύρωση από τη Γερουσία. Η επικύρωση απαιτεί την υποστήριξη των δύο τρίτων των 100 γερουσιαστών. Οποιαδήποτε προσπάθεια να περάσει η συνθήκη είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εξατμιστεί εάν ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.

Ο προβληματισμός έχει επίσης αυξηθεί καθώς οι ΗΠΑ ανησυχούν για τις προσπάθειες της Κίνας να κερδίσει περισσότερες κορυφαίες θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς και να επωφεληθεί από καταστάσεις, όπως με την UNCLOS, όπου οι ΗΠΑ έχουν λιγότερη δύναμη. Ο Negroponte, ο οποίος υπηρέτησε επίσης ως διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δήλωσε ότι οι κινεζικές προσπάθειες να επιβάλλουν παράνομες αξιώσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει μεγαλύτερη ώθηση στην ανάγκη επικύρωσης της UNCLOS από τις ΗΠΑ. Είπε ακόμα ότι η Κίνα έχει ήδη καταχωρήσει πέντε πλούσιες σε ορυκτά ωκεάνιες περιοχές στην ISA, στην οποία οι ΗΠΑ δεν μπορούν να ενταχθούν εκτός εάν επικυρώσουν την UNCLOS.


Η κυβέρνηση της Κίνας υποστηρίζει ότι οι αξιώσεις της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας δικαιολογούνται από τη «μακρά πορεία της ιστορίας» και αρνήθηκε να αναγνωρίσει μια διαιτητική απόφαση του 2016 υπέρ των θαλάσσιων εδαφικών διεκδικήσεων από τις Φιλιππίνες βάσει της UNCLOS.

"Έχουμε ήδη χάσει δύο από τις τέσσερις τέτοιες τοποθεσίες που είχαν αρχικά οριστεί για εμάς στις διαπραγματεύσεις της UNCLOS. Κάθε τοποθεσία κατέχει εκτιμώμενη αξία 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων χαλκού, νικελίου, κοβαλτίου, μαγγανίου και σπάνιων γαιών", δήλωσε ο Negroponte. «Αν δεν ενταχθούμε σύντομα (στην UNCLOS), κινδυνεύουμε να χάσουμε τις δύο εναπομείνασες καθορισμένες τοποθεσίες μας».

Οι εταιρείες που επιθυμούν να εξερευνήσουν ορυκτά σε διεθνή ύδατα πρέπει να υποβάλουν αίτηση στην ISA με την υποστήριξη ενός κράτους μέλους. Η μη επικύρωση της UNCLOS σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να χορηγήσουν άδειες. Τα ανωτέρω έγιναν γνωστά στο περιθώριο των συναντήσεων που συνεχίστηκαν μέχρι την Παρασκευή (22/3) μεταξύ των 169 μελών της ISA για να συζητήσουν εάν η εμπορική εξόρυξη θα πρέπει να προχωρήσει σε μεγάλη κλίμακα.

Η αποτυχία απόκτησης αδειών για ορυκτά βαθέων υδάτων θα μπορούσε να αφήσει τις ΗΠΑ στο «έλεος» της προσπάθειας της Κίνας να κυριαρχήσει στην προμήθεια μετάλλων που χρησιμοποιούνται για μπαταρίες παγκοσμίως, δήλωσε στους Financial Times ο εκπρόσωπος της πολιτείας Βιρτζίνια, Ρομπ Γουίτμαν, ο Ρεπουμπλικάνος αντιπρόεδρος της επιτροπής ενόπλων δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων. «Η Κίνα και η Ρωσία διεκδικούν επιθετικά τα ορυκτά σε αυτούς τους πυθμένες. . . δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό», δήλωσε ο Wittman.

Η Metals Company, μια εισηγμένη στο Nasdaq εταιρεία με έδρα το Βανκούβερ του Καναδά που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών για την εξόρυξη του βυθού του Ειρηνικού, ασκεί πιέσεις στους νομοθέτες των ΗΠΑ για μέτρα στήριξης, συμπεριλαμβανομένων ομοσπονδιακών κονδυλίων για μια προτεινόμενη μονάδα επεξεργασίας ορυκτών στις ακτές του Τέξας. «Η ευκαιρία για την Αμερική είναι να αγκαλιάσει εταιρείες όπως εμείς. Ο κίνδυνος είναι ότι δεν το κάνουν ενώ άλλες αγορές όπως η Κίνα το κάνουν», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Gerard Barron. 



Τέλος, οι υποστηρικτές της εξόρυξης βαθέων υδάτων θα πρέπει να ξεπεράσουν την έντονη αντίθεση των περιβαλλοντικών οργανισμών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι η εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού θα μπορούσε να βλάψει τα θαλάσσια οικοσυστήματα και να προβάλλει την βιοποικιλότητα συμπεριλαμβανομένων σπάνιων ειδών που έχουν εξελιχθεί για να επιβιώσουν χιλιάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια.