Η νέα χρονιά ανατέλλει σχεδόν ακριβώς όπως έδυσε η προηγούμενη. Δύο πόλεμοι βρίσκονται σε εξέλιξη με την αβεβαιότητα και την αστάθεια να παραμένουν, όπως και τα ερωτηματικά για το πώς ακριβώς θα εξελιχθεί αυτή η χρονιά. Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής το Ισραήλ ξεκαθάρισε ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει ακόμη πολλούς μήνες ενώ οι αντάρτες Χούθι στην Υεμένη συνεχίζουν να επιτίθενται σε εμπορικά πλοία στην Ερυθρά θάλασσα, βάζοντας φωτιά στις θαλάσσιες μεταφορές και το διεθνές εμπόριο. Στα βόρεια της Ερυθράς Θάλασσας βρίσκεται η Διώρυγα του Σουέζ και στα νότια βρίσκεται το στενό Μπαμπ αλ-Μαντάμπ

 

που οδηγεί στον Κόλπο του Άντεν. Περίπου το 10% του παγκόσμιου εμπορίου ρέει μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Ένα μεγάλο μέρος του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης προέρχεται από την Ερυθρά Θάλασσα. Το ίδιο ισχύει για τρόφιμα όπως φοινικέλαιο και δημητριακά, καθώς και για όλα τα άλλα αγαθά που παραδίδονται σε πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

Στο μέτωπο της Ουκρανίας, το μείζον ερώτημα δεν είναι πλέον πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος, αλλά ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για την Ουκρανία αν χάσει τον πόλεμο αλλά και πόσο θα ενδυναμωθεί η Ρωσία αν καταφέρει να αντέξει τις δυτικές κυρώσεις. Η Μόσχα φαίνεται να ποντάρει πολλά στην δύναμη των διευρυμένων BRICS. Tην 1 Ιανουαρίου η ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) καλωσορίζει έξι νέα μέλη: την Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράν, την Αιθιοπία και την Αργεντινή – αν τελικά συμφωνήσει ο νέος Πρόεδρος της χώρας-. Κατά περιόδους η ρωσική ηγεσία αναφέρεται στον ερχομό μίας «νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων». Θα ασκήσει την εκ περιτροπής προεδρία της ομάδας το 2024 και αναμένεται να φιλοξενήσει την σύνοδο ηγετών στο Καζάν τον Οκτώβριο, όπου σχεδιάζει να υιοθετήσει ένα «ουσιαστικό πακέτο αποφάσεων». Ο στόχος του δεν είναι να δημιουργήσει μόνο τον αντίβαρο της G7 αλλά να ενώσει τον παγκόσμιο νότο, προβάλλοντας το δικό του αφήγημα ενάντια στην υποτιθέμενη καταπίεση της κυρίαρχης Δύσης και των δικών της κανόνων.

Εκρηκτικό όμως είναι το κλίμα και στα Βαλκάνια μετά τις εκλογές στην Σερβία, με την αντιπολίτευση να αμφισβητεί το αποτέλεσμα και να καλεί σε διαδηλώνεις, πυροδοτώντας ένα εκρηκτικό σπιράλ σε όλα τα Βαλκάνια, με το Κοσσυφοπέδιο αλλά και την Βοσνία-Ερζεγοβίνη να είναι τα επόμενα θύματα. Η κατάσταση στην Σερβία μυρίζει μπαρούτι, με την Ρωσία να στηρίζει τον νυν πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς και να ομιλεί για «ξένο δάκτυλο» πίσω από τα αιτήματα για επανάληψη των εκλογών. Σε περίπτωση που εκδιωχθεί ο Βούτσιτς από την προεδρία, όλα τα ενδεχόμενο είναι ανοικτά. Αν λόγου χάρη ο Βούτσιτς εκδιωχθεί βίαια, με πραξικόπημα, τότε δεν αποκλείεται να βρει καταφύγιο στην σερβική οντότητα της Βοσνίας Ερζεγοβίνης,Republika Srpska, της οποίας ηγείται ο φιλορώσσος Μίλοραντ Ντόντικ. Κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απόσχιση της Σερβικής Δημοκρατίας από την Βοσνία Ερζεγοβίνη. Άλλωστε ο ηγέτης της RS, ο οποίος μάλιστα τελεί υπό αμερικανικές κυρώσεις, δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του. Πριν από περίπου ένα χρόνο, μετά την εκλογική του νίκη τον Οκτώβριο του 2022, είχε κάνει λόγο για “ανεξαρτησία” της σερβοβοσνιακής περιοχής και ένωση της με την Σερβία, στα πρότυπα των δημοψηφισμάτων που οργανώθηκαν στις τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας.

Το 2024 όμως είναι και έτος ευρωεκλογών και το μέγα ερώτημα είναι ποια θα είναι η σύνθεση του επόμενου Ευρωκοινοβουλίου. Και το θέμα είναι αν θα επιβεβαιωθούν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που δείχνουν την μεγάλη άνοδο των ακροδεξιών και συντηρητικών πολιτικών ομάδων ID και ECR, που αν συνεργασθούν θα γίνουν δεύτερη δύναμη στην νέα Ευρωβουλή, εκτοπίζοντας τους Σοσιαλδημοκράτες και δημιουργώντας νέες ισορροπίες στην ΕΕ. Εκλογές θα πραγματοποιηθούν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκεί η εικόνα είναι εξαιρετικά συγκεχυμένη. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν μπορεί να αποκλειστεί η υποψηφιότητα Τραμπ, χωρίς προηγουμένως να έχει καταδικαστεί, πρώτα στις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και εν συνεχεία στις προεδρικές εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Κολοράντο που δεν επιτρέπει την υποψηφιότητα Τραμπ είναι μεν γεγονός, αλλά δεν αποτελεί ορόσημο, καθώς βρίσκεται σε αναμονή η έφεση μέχρι τις 4 Ιανουαρίου. Ο Τραμπ προηγείται του Μπάιντεν σε όλες τις δημοσκοπήσεις και είναι το φαβορί για την αμερικανική προεδρία παρά τις δικαστικές του περιπέτειες. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική του Μπάιντεν, είναι αλήθεια ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν ικανοποίησε επ ουδενί τις προσδοκίες. Όταν έθεσε υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο υποσχέθηκε «να φέρει την ειρήνη στην Αμερική». Ωστόσο ούτε την ειρήνη εντός συνόρων έφερε, ούτε όμως εκτός, καθώς επί των ημερών άρχισαν όχι ένας αλλά δύο πόλεμοι με ευθύνη και του ιδίου.